Mucha Która Się Odważyła

1

- Mamo - powiedział Imionu - tak? - odpowiedziała Krzoka - gdzie jest tata? - zapytał - poleciał poszukać wyjścia - odpowiedziała Krzoka - ale może rzeczywiście polecę sprawdzić co się dzieje - odpowiedziała Krzoka

Akcja dzieje się w domu typowych ludzi, a głównymi bohaterami są muchy, książka jest stworzona dla beki ale co tam. Ich kryjówka przed ludźmi jest na górze, dom ogólnie ma pięterko, ich ojciec czyli partner Krzoki matki dwójki dzieci Imionu i Nakrętko, poleciał poszukać wyjścia gdyż jak to muchy do domu trafiły przypadkowo.

Krzoka poleciała na dół karząc dzieciom zostać na górze
Imionu nie chciał zostać więc postanowili iść za matką ale tak żeby ich nie widziała, Nakrętko nie był zachwycony pomysłem brata ale nie miał wyjścia więc poleciał za nim.

Znaleźli dobrą skrytkę tak aby wszystko widzieć i zaczęli obserwować
Krzoka podleciała do miejsca skąd dochodziło światło, okazało się że to wyjście, nagle na parapecie zobaczyła swego męża, Winczysława. Ostatnim swoim ruchem w tym krótkim życiu Winczysław pokazał jej prawdziwe wyjście ( tamto było oknem, a Winczysław znalazł prawdziwe ). Krzoka poleciała po dzieci, a więc Imionu i Nakrętko musieli jak najszybciej wrócić żeby Krzoka nie wiedziała że ją widzieli
( nie widzieli śmierci ojca gdyż wszystko co się tam działo, zasłaniały im kwiatki na parapecie )
- Imionu, Nakrętko, chodźcie! - zawołała - mamo co się stało? - zapytali zdziwieni. Ale Krzoka nie odpowiedziała , jednym ruchem pokazała że mają lecieć za nią.

Gdy wylatywali z domu Imionu zobaczył na parapecie ciało martwego ojca, ale nie powiedział o tym ze względu na Nakrętko.

Minęło kilka lat ( dni ) Imionu i Nakrętko byli dorośli, ogólnie kiedy wydostali się z mieszkania spotkali Paprotka ich kolegę z czasów kiedy byli mali, wymienili kilka zdań i teraz po kilku latach (dniach) Paprotek towarzyszył Imionu, Nakrętko postanowił odejść i żyć na własną kończynę, natomiast Imionu postanowił odnaleźć zwłoki ojca, oraz znaleźć inne wyjście.

Imionu najpierw musiał znaleść jakieś wejście. Ale nic nie mógł znaleść tam gdzie ostatnio wyszli było już zamknięte.
- Imionu, chodź na dach tam może coś będzie - zawołał Paprotek ale Imionu go nie słuchał, podleciał do jednej szyby i zobaczył za nią zwłoki ojca. Chciał coś powiedział do Paprotka ale uświadomił sobie że nie wie gdzie jest przyjaciel. Rozejrzał się i zobaczył Paprotka lecącego na dach. Obrócił się szybko i zobaczył że jakiś człowiek podchodzi do parapetu na którym leżały zwłoki Winczysława, człowiek odszedł, lecz za chwilę wrócił z innym kolorem rąk ( miał rękawiczki ). Po czym ledwo końcem palców złapał za jedno skrzydełko Winczysława i zabrał gdzieś. Kiedy Imionu to zobaczył znowu poszukał wzrokiem Paprotka ale już go nie widział, więc postanowił polecieć na dach.

Na dachu czekał na niego Paprotek
- co tak długo? - zapytał a kiedy to powiedział Imionu przypomniał sobie co zobaczył i lekko przerażony i oszołomiony odpowiedział - w-widziałem ciało mojego taty - powiedział, Paprotek się przeraził lecz zaraz powiedział - zobacz znalazłem wejście - Imionu wleciał do środka na te słowa, a zanim Paprotek. Imionu postanowił prowadzić z racji że już tutaj był, lecz obrócił się nie pewnie za siebie słysząc małe piski. Zobaczył Nakrętko którego właśnie w tej chwili zjadał pająk. Po tym jego życie się rozsypało, grunt który był pod nim zaczął się jeszcze bardziej zapadać i cały obraz przed nim jaki widział, przemienił się w szybę która pękła.

Po wydostaniu się z domu na rok ( dzień ) osiedlili się z Nakrętko i Krzoką na jednym drzewie nie daleko domu. Lecz pewnego dnia ( godziny ) do ich miejsca zamieszkania przyleciał nietoperz i Krzoka oddała życie za Imionu i za Nakrętko. Imionu przypominając sobie to wszystko nagle stracił przytomność. Upadł na ziemię, a Paprotek szybko do niego podleciał
- Paprotku, moje życie nie miało sensu, ale zrób dla mnie jedną rzecz. Znajdź zwłoki mojego taty Winczysława...- i miał jeszcze coś powiedzieć ale już stracił przytomność po czym odszedł ( z tego świata ).

Szybka książka, XD
System Imionu is restarting