Düyanın Sonu

4 Bölüm

Garipdi aman neyse deyip geçdik ama şimdi yataçak bir yerimiz olmuşdu herkez odalarına çekildi yeterli oda olmadığı için herkez 2 şer bir şekilde odalara geçdik ben özelikle Meri yi seçdim Toprak Diyer ı seçdi :

"Oooooo"

Dedik Meriyle biz bir ağazdan neyse herkez odalarını  çekildi  yasdığa kafama goyduğum an üyaya galdım kalkdığımda Meri yatağında deyildi uygulu gözlerle abimin odasının onüne geldim kabısını çaldım abim gözünü oyuşdururak kabıyı açdı bende Merinin yatağında olamadını söyledim abim şaşkın bir şekilde bende uyumada önçe kabıda seslerin geldini söyledi o an umursamadan abim :

"Belki tuğlete gitmişdir"

O an ona inandım gabının arasında Diyer in yatını gördüm :

"Diyer iyimi?"

Diye sordum abim:

"Biras hasda başı arıyor onun  başına bez koydum birazda ateşi var"

Dedi bende sesiz bir şekilde odama geri dondüm yatağa yatım ve uyudum ve bu sefer geçe tekrar kalkdım çünkü dışarden sesler geliyordu hızlı bir şekilde kalkdım ve bu sever Merinin yatağında oldunu gördüm  küçük bir oh çekdim ve sesedoğru gittim ve bir işik gördüm yavaş yavaş yürümeye başlamışdım sonra yavaş yavaş yürüdüm ondan sonra korkarak koşarak abimin kabısını çaldım abim kabiyi açdığında :

"A-a-bi b-b-işey v-v-ar o-o-rda  y-y-ardım e-t"

Abim yavaşça beni odağa aldı Diyerin de hala hasdaydı biran kendimi kotü hisedim ve buda derken abimin kabısı çaldı abim eline bir soba alarak kabıya yaklaşdı kabıyı açdığı an sobayı indirdi :

"MERİİİ"

Diye bağırdım ah evet kabıyı çalan Meridi neyersen beni merak etinden buraya gelmiş neyseki abim çok güçlü deyilmiş hızlıça onu kaldırdık ve oturduk Meri Diyarın ne oldunu sordu abim de hasda oldunu söyledi Meri bu normal bir hasdalık olamadını söyledi  gözlerini kabadı ve elini Diyarın annına koydu ve gözleri açdığında bembeyaz bir  sangi sadeçe bazay vardı abim elinde sıkıça sobayı tutunu hisedim yavaşça yakleşmaya başladı abime bakdım ve elimle onun önünü kesdim ve onun kulağına seslizçe :

"Abi ben ona güveniyorum o bunu yabmaz.."

Dedimve kolundan tutum çünkü ona çiden güveniyordum kendimi korkuyla dolu hisetsemde biraz sakin kalmışdı abimi kolu bırakdım ve düşün meye başladım aklıma nedense Merinin şu kız arkadışı gelip duruyordu ama Meriye güveniyordum Meri asla yalan söylemezdi özelikle bana asla söylemezdi ama bu kızda bişey vardı hem eyer Meri bana yalan söylesiydi hemen beli olurdu çünkü o benim en iyi arkadışımfı ve yalan söylese hemen beli olurdu çünkü bu konuda çiden kotüydü hemen beli olurdu kesin o kızda bişey vardı bundan çok emindim abimin sesiyle gerçek dünyaya geri geldim:

"Paris"

Dedi ve:

"Sakin ol ve odaklan başımı döndürüyorsun"

Dedi ve bana eliyle az işareti yabdı tekrar dönmeye başladım ve elimi azıma getirdim :

"Sakin ol, sakin ol, sakin ol,"

Diye tekrarlıyordum kesin ters giden bişey vardı ve ben onu bulçakdım...

🎮(👈🏻bu arada bu zaman geçdini gösderiyo ok? Ok hadi bay)

Kafam hala karışıkdı ama çalabalmaya çalışıyordum karasız kişide olmak isdemiyordum ah 2 saat olmuşduve nerdeyse herkez uyanmışdı bense hala bervane gibi döyordum Meri'ın göylerine bak dım gözleri kabanıp açılıyordu aman tarnım ne oluyordu şimdi ne yamam geriyordu onları öyleçe bırak çak mıydım ah kafam çok karış mışdı kafamı kaşıyarak dönmeye devam ediyordum ama bişey fark etmiyeçek di...

Devam ediçek...