Serinin Rengi

SERİN

Herkesin kendine ait yazılmış bir hikayesi vardır.Ve yine herkes o hikayeyi yaşamak için bir karaktere bürünür.Serinin hikayesi biraz daha farklıydı.Bir çok takıntısı vardı ve bu takıntıları insanların çok dikkatini çekiyordu.Serinin babası Bülent Bey büyük bir iş adamı,abisi Burak ile ablası Yağmur şirketin işleriyle ilgileniyorlardı.Serin ise küçüklüğünden beri hayalini kurduğu tiyatro eğitimini almakla meşguldü ve aynı zamanda bir kulüpte şarkı söylüyor beste yazıyor tiyatroyla ilgilendiği gibi gitarınıda elinden düşürmüyordu.Karşı komşuları Ümit, Serini hergün dinlemek için ya eve gelir gitar çalmasını rica ederdi ya da kulübe gider orda dinlerdi.Ümitin Serine karşı duyguları çok farklıydı ama Serin bunun farkına varamayacak kadar yoğun bir kızdı arada şirkete abisi ile ablasını görmeye gider, akşamları kulüpte şarkı söyler ve çoğu zamanda tiyatroya vakit ayırırdı.En yakın arkadaşı Merve o sabah saat 10:00 sularında Serini aradı ve kahvaltıya gidelim mi ? diye sordu Serin Merve kırmadı ve teklifini kabul etti. Serin yataktan kalktığı gibi duşa girdi.Eve geç gelmişti o gece ve hâlâ yorgunluk vardı üstünde ama Serin çok iyi bi oyuncuydu yorgun gözükmemeye çalışıyordu.Duştan çıktığında aşağadan ablası Yağmur, Serin uyandın mı? diye seslendi. Serin aynanın karşısında saçını tararken, evet abla uyandım merve ile dışarı çıkıcam kahvaltıya, beni beklemeyin. Dedi, Yağmur bu duruma biraz bozulmuştu çünkü Serin uzun zamandır ablasına vakit ayırmıyordu ama genede bozuntuya vermedi Yağmur, iyi eglenceler ablacım, diyerek aşağaya indi.