KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)

14.BÖLÜM

Multimedya: Anıl

Anıl kitaba teşrif etti! Oy ve yorum yapmayı unutmayınız iyi okumalar.

***

"Çocuk alınır ama annelik alınmaz, herkes doğura bilir ama herkes anne olamaz."

***

"Anne, anne bebeğim yok anne!"üzerimdeki gelinlikle kocaman evin içinde bir oraya bir buraya koştururken etrafa bakındım.

"Eymen bebeğim yok!"bütün odaları gezerken bebeğimi arıyordum. Bir odaya girdiğimde karşımda duran kocaman ayna ile donakaldım, gelinliğimin üzerinde kan vardı. Kimin kanı olduğunu bilmiyordum ama o kan benim ellerime de bulaşmıştı.

Avucumda yeni fark ettiğim kanlı bıçağı yere fırlattığımda koşarak çıktım o odadan. Hızlıca bahçeye çıktığımda etrafa bakınıyordum, yerde kanlı takım elbiseyle yatan adamı gördüğümde yanına koşmaya başladım.

"Eymen!"yüzünü gördüğümde zikrettiğim isimle birlikte kala kalmıştım. Yine kalbinin üzerinde kocaman bir bıçak yarası vardı ve kanlı kıyafetleri ile yerde yatıyordu. Yanına çömeldiğimde nabzına baktım, atmıyordu.

"Eymen uyan!"omuzlarından tutup silkeledim ama uyanmıyordu. Bebek ağlama seslerini duyduğumda ayaklandım, sesleri takip ederken eve girdim tekrar.

"Bebeğim!"koştura koştura bodruma indiğimde yine o kadını gördüm, İzem Karan kucağında yine benim bebeğimle bana bakıp gülümsedi.

"Cana karşılık can."

Yattığım yerden irkilerek kalktığımda kabusun verdiği etki ile çığlık atmıştım. Bu kabusları böyle çok görmem normal mıydı yoksa bende deliriyor muydum? Gözlerimden rutinmişçesine tekrardan yaşlar dökülmeye başladığında kafamı yan tarafa çevirdim.

Yan yatakta başka birisi yatıyordu ve durmadan sallanıyordu, elleri ayakları bağlı değildi ama deli gömleğiyle oturuyordu.

"Hey baksana?"bakışları bana döndüğünde gülümsedi.

"Merhaba."dediğinde bende gülümsedim. Kızıl saçları birbirine girmiş orta yaşlarda bir kadındı, yatakta sallanmaya devam ederken konuştum.

"Nasılsın?"sorumu es geçip konuştu.

"Bak oda benim kocam."kafasıyla işaret ettiği yere baktığımda kimse yoktu.

"Maşallah baya yakışıklıymış."bana öyle bir bakış atmıştı ki yutkundum. "Yani Allah sahibine bağışlasın ablacım."burnumu çektiğimde güldü.

"Sümüklü!"kaşlarımı çattım.

"Sensin sümüklü."

"Bak bizim eşeğimiz de kocam beni eşeğin sırtında köyden kaçırdı!"o eşek birazdan benim aklımı alıp kaçacak be abla.

"Maşallahı var eşeğinin de."

"Aiii aaiii!"anırmaya başlaması ile bir anda dumur olmuştum bende zaman geçsin diye deliyle deli mi olsam acaba?

"Abla? Ne zamandır buradasın sen? Eşek senin keçileri ne zaman kaçırıverdi?"

"1653'de."yuh o zamanda senin büyük büyük baban bile yoktur.

"Maşallah Selena da ki yüce honos ile yaşıtsan demek ki."

"Maşallah sende çok şişkosun, patates çuvalı gibi."kaşlarımı çattım.