8. Bölüm: "Sözümü Tuttum"

2K 180 279
                                    

Oy vermeyi unutmayın lütfen emeğe saygı rica ediyorum 🙏🏻

Keyifli Okumalar✨

--------------------------

Asiye'den:

Doruk'un omzuna başımı gömmüş, gözyaşlarımın sürülmesine izin veriyordum. Beni bir an bile yanlız bırakmamıştı, ona ne kadar teşekkür etsem az kalırdı.

Kollarını bana doladığında, kendimi biraz olsun daha iyi hissediyordum. Bu şekilde olmazdı. Toplamalıydım kendimi. Toparlanmalıydım, bir an önce.

Yavaşça başımı omzundan çekince, o da belime sardığı ellerini geri çekti. Acı yüklü gözlerle gözlerine baktım bir süre.

" Beni yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim Doruk," dedim derin bir nefes alarak. Burnumun, acıyla sızladığını hissedebiliyordum.

"Önemi yok" diye yanıtladı Doruk. "İyi ol yeter." İyiydim. İlginç bir şekilde, yanımda olması bana güç veriyordu. Kolyeden sonra bu görevi üstlenebildiğinden dolayı şaşkındım.

"Şimdi polise haber vereceğim ve seninle eve gideceğiz. Dinlenmelisin," deyince itiraz edercesine kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Emel'i bulmadan olmaz," dedim. Onun ne halde olduğunu bile bilmeden, eve gidip nasıl dinlenebilirdim? Bir şeyler yapmam gerekirdi. Emel'imi, bulmak için çabalıyordum.

"Bu polislerin görevi. Biz aradık ama bulamadık. Polisler bulacaktır. Elimizden bir şey gelmiyor," dedikten sonra beni çenemden tutup kendine çevirdiğinde gözlerimiz birleşmişti.

"Söz veriyorum yanında olacağım Asiye." deyince, içimin biraz olsun ferahladığını hissetmiştim. Haklıydı, polisleri aramak için geç bile kalmıştık.

----------------------

Aybike'den:

Fenalaşmaya başladığımı hissettiğimde, elimi başıma götürdüm. Başım dönüyordu. Bir çocuğa sahip çıkamayacak kadar aptaldım ben.

"Aybike!" diyen Berk'in telaşlı sesi, beynimde dönmeye başladı. Aptalın teki olduğum aklımdan çıkmıyordu. Beceriksiz Aybike!

"Hop!" dedi Berk ve bir anda kendimi onun kolları arasında buldum. Yüreğimin kıpır kıpır ettiğini hissettim. Gözlerimiz buluşmuştu.

"İyi değilsin Aybike. Su falan bir şey alalım sonra da eve gidelim. Polise haber vereceğim zaten şimdi," dedi Berk. Ah, hayır bunun olmasını istemiyordum. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı, hızla.

"Ağlıyorsun..."

"Asiye beni asla affetmeyecek. Kadir Abi, Ömer... Onların yüzüne nasıl bakacağım? Peki aynadaki o aptal kıza-" demiş ve devam edememiştim.

"Aptal Kız mı? Kendinle bu şekilde konuşmayı kes. Aptal falan değilsin sen" dediğinde burnumu çekip, gözlerimi kaçırdım ondan. Berk beni aptal olarak görmüyor muydu yani? Sırf, şu durumda üzülmeyeyim diye bunu dediğinden emindim.

Aptaldım işte! Aptalın tekiydim!

----------------------

Doruk'tan:

Mutsuzdum. Çünkü Asiye mutsuzdu. Evet, ondan nefret ediyor olabilirim ama çocukluğumda kalbimde bıraktığı iz asla silinmeyecek. Bu durumdayken de onu yalnız bırakamam, onun mutsuzluğundan mutlu olamam. Lanet olsun ki bunu beceremiyorum!

Çalı Gülü|AsDorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin