Cathrine son hızıyla evlerine doğru koşuyordu. Nerede olduklarına dair bir fikri yoktu. şuan evde olmasalar bile orada nerede olabileceklerine dair bir ipucu bulabilirdi. Liseli ve Richie'nin onu takip ettiğini anlamamıştı bile.
Richie gözünü Cathrine'e takmıştı. Liseli ise tam yanında koşuyordu. Liseli, Cath'in elinden düşen bir kağıt görmüştü. Buruşmuş kâğıdı açtığında Cath'in hareketlerinin nedenini anlamıştı.Richie'ye de gösterecekti ancak Richie Cath'i kaybetmemekle çok ilgileniyordu. O sırada Liseli Richie'yi tuttu.
"Şuna bak." dedi, buruşmuş kâğıdı Richie'ye uzattı.
Richie, tam "Gitmeliyiz." tarzı bir şey diyecekti ki kâğıdı gördü.Okuduğunda Cath'in nereye gittiğini anlamıştı. Ormanın içinde yol alıyorlardı, sessizlik içinde Cath'in evine doğru gidiyorlardı. Bu sessizlik, endişe ve telaş barındırıyordu içinde.
Bir süre sonra Cath evin kapısına gelmişti. Kapıyı sertçe, telaşla ve endişeyle çalıyordu. Elleri acıyacak kadar sert vuruyordu.Liseli ve Richie Cath'in yanına geldiğinde ikisi de parmaklarını şıklattı. Cath sinirle kapıya vurdu. Kapı ortadan çatırdamıştı ve son vuruşuyla ortadan ikiye ayrıldı. Cath kapıyı hiddetle dağıttı ve içeri daldı.
O sırada Richie, Cath'in yanına gelmişti. Onu kolundan tuttu.Cath ilk önce elini kurtarmak istedi ancak onu tutan kişiye, Richie'ye, dönünce durdu. Parmağını şıklattı ve yüzündeki siniri ellerindeki yumruğu bıraktı.
Liseli kapıda durmuş apartmanda kalan, sese gelen insanlarla konuşuyordu. Richie ve Cath ise biraz daha içeride, salonun ortasındalardı.Cath, sesi titreyerek konuştu.
"Burada - Burada yoklar."
Yüzündeki sinir ve telaş, yerini kocaman göz bebeklerine ve yavaşça kızaran yanaklara bırakmıştı.
Richie, Cath'e doğru baktı ve gülümsedi.
"Kedi, bunu onların yanına bırakmayacağız." dedi. Sesinde daha önce hiç hissetmediği bir özgüven ve kararlılık vardı. /Cath – Cat. Buradaki kedi, Cat anlamında./
Cathrine gözlerindeki yaşları serbest bıraktı ve kafasının Richie'nin göğsüne gömdü. Richie, hiçbir şey demeden ona sarılmıştı. Cath olabildiğince sıkı sarılıyor ve sessizce ağlıyordu. Bir insanın çaresizliğinin çözümü, başka bir insanın göğsü olabiliyordu. Ve Cath hayatında ilk defa bu kadar üzgün, çaresiz ve sinirli hissediyordu. Ne düşüneceğini, ne hissedeceğini bilmemesine rağmen Richie'yi yanında hissediyordu ve rahatça ağlayabiliyordu.
Liseli kapıdan onlara baktıktan sonra kırılmış kapı parçalarının arasından geçerek "Kapı"nın önünde durdu ve düşünmeye başladı.
Devlet Cath'i istiyordu. Liseli ve Richie'nin onunla beraber olduklarını bilmiyor ya da biliyor olabilirlerdi.
Kâğıtta yazılanlar kısaydı. Büyük ihtimalle Cath'e bir şey yaptırmak istiyorlardı ve şuan yaptırmak istediklerinin tam ortasında duruyorlardı.Liseli hızla salona daldı. Cath doğrulmuş, kırmızı gözlerini siliyordu. Kapıdan girdiğinde sağ taraftaki pencereye doğru baktı. Diğer apartman çok uzakta değildi.
"Çabuk olun. Buraya gelmek üzere olmalılar."
Cath gözünü birkaç kez daha sildikten sonra konuştu:
"Hay! Aptallığıma! Tabiî ki de benim buraya geleceğimi tahmin etmişlerdi." Sesinde telaş vardı. Ayrıca hala titrekti.
Hepsi hızla pencerenin yanına gittiler. Liseli pencereyi yavaşça açıp etrafına baktı.Karşı tarafın camına atlayıp evlerine sürpriz bir ziyaret yapabilirlerdi ancak bu devletin bekleyeceği bir hareket olurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Liseli
FantasySıradan bir gün , sıradan bir hayat , pek sıradan olmayan bir rüyanın ardından . Bir yaprağın süzülmesiyle başlayan hikaye Aynı Yaprağın yok olmasıyla bitecek Klasik bir liseli , Hiç tanımadığı bir çocuk , ve hiç tanımadığı pembe pijamalı bir kız .
