თავი 2.

791 43 6
                                    

ჯანდაბა შეუძლებელია....

ნამჯუნი- გამარჯობა, მე კიმ ნამჯუნი ვარ. ჯგუფის ლიდერი.
ლუსი- გარჯობა , მე ლუსი ვარ.
ნამჯუნი- სასიამოვნოა, გამოვიცვლი და დავილაპარაკოთ.

მოოცადეთ, მან რა ვერ მიცნო? ასე შევიხვალე სამ წელში, რომ ვერ მცნობს?

უჰ გადავრჩი, არც მინდოდა ვეცნე. დიახ, დიახ, ნამჯუნი ჩემი შეყვარებული იყო. 2 წელი ერთად ვიყავით და ვაღიარებ ყველაზე საუკეთესო დღეები იყო ჩემს ცხობრებაში. ერთ დღეს მითხრა რომ უნდა დავშორებულიყავით. სამი წელი გავიდა და ჩვენ ისევ შევხვდით ერთმანეთს და მან ვერ მიცნო.

ააჰ, ფიქრებში ძალიან გავიფანტე. ჯობია სამუშაოს დავუბრუნდე.

ოთახში დირექტორი შემოდის და ამბობს , რომ ერთი თვით  ფილიპინებზე წავიდოდით. ყველას გაუხარდა . სამსახურიდან ადრე გამოგვიშვეს. სახლში დავბრუნდი და ყველაფერი  ჩავალაგე.

*ფრენის დღე*

დილით ადრე ავდექი მოვემზადე. საბოლოო არჩევანი ამ ლუქზე შევარჩიე.

 საბოლოო არჩევანი ამ ლუქზე შევარჩიე

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

ყველანი ადგილზე ვიყავით. ბილეთები ავიღეთ და თვითმფრინავში ჩავსხედით. მე ჩემი ადგილი დავიკავე. ფანჯარასთან მოვხვდი. თვითმფრინავში პირველად ვზივარ და ძალიან მეშინია. თვალებს ვხუჭავ და ხელებს ერთმანთს ვუჭერ , ვცდილობ შიში არ შევიმჩნიო.

ხელზე შეხებას ვგრძნობ. ჯერ ხელს ვუყირებ , შემდეგ ზევით ვიხედები და ნამჯუნს ვხედავ.

ნამჯუნი- გეშინია?
ლუსი- კიი.
ნამჯუნი- საშიში არაფერია. შეგიძლია ხელზე მომიჭირო.
ლუსი- მადლობა.

გახდები ისევ ჩემი? (დასრულებული)Where stories live. Discover now