KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)

16.BÖLÜM

Multimedya: Gerçek İzem

Herkese iyi okumalar. Oy ve yorum yapmayı unutmayınız.

***

"Şüphe bir kurt gibidir, insanı içten içe kemirir hele ki mesele sadakat ise."

***

Tanrının en büyük hediyesidir, hafıza kaybı. Ve en büyük cezasıdır intiharı yasaklaması. Bana da bir hediye olarak hafıza kaybını bahşedemez misin? Bir insan neden ölmek ister? Çaresiz kaldığında ölmek ister ölümü bir kurtuluş yolu olarak görür.

Ölüm sadece korkaklıktan ibarettir asıl cesaret kalıp savaşmaktır. Bazen gerçekten gücün kalmaz sığınacak bir şey istersin ama sığınacak hiçbir şeyin yoktur, ölmek istersin. Ben ölmek istiyorum mesela, bu görüntünün ardından ölmeyi diledim.

O ölmekten korkan küçük kızın bugün ölmek için yalvardı anne. Ne olur beni de yanına al? Yanlış verdiğim bir karar zincirleme yanlışlara sebep oldu. Yaşadıklarım ağır gelmeye başladı ve gittikçe de ağırlaşacak ya beni al ya da bana savaşacak cesaret ver.

Karşımda Eymen ve İzemin yani Cananın oluşu beni korkutuyordu. Eymen hiçbir tepki vermiyordu ne şaşırmıştı ne de başka bir duygu vardı yüzünde. Kendini tüm duygulara kapatmış gibiydi hiçbir şey belli olmuyordu.

"Ne işin var burada?"dedi Eymen, sakin sesi beni hem şaşırtmış hem de dehşete düşürmüştü ki İzem gülümsedi.

"İçinde fırtınalar koparken böyle sakin sakin konuşuyorsun ya bayılıyorum bu huyuna."diye mırıldandığında Eymen öfkeyle gülümsedi. İzem'in eski kimliğindeki fotoğrafında saçları kahverengiydi demek ki saçlarını boyatmıştı, karşımızda o kadar güçlü ve dimdik durmuştu ki.

"Demek artık kartları açık oynuyoruz."

"Ne kartı ya?"olaya tamamen Fransız kalmıştım.

"Ona anlat bak çok şaşırdı."dedi İzem.

"Sana bir şans vermiştim ama ne derler bilirsin. Uğraşarak düzeltemediğinden vazgeçerek kurtulursun."dedi Eymen kollarını göğsünde bağlarken. İzem'in bakışları bana döndüğünde ayaklanıp önümde durdu.

"Tımarhane nasıldı?"yüzüne düşünmeden tokadı geçirdiğimde kafası sağ tarafa dönmüştü. Birkaç saniye öylece dururken sırıtarak bana döndü ve Eymen'e hitaben konuştu. "Ona anlat yazık kafasında bir sürü soru işareti vardır şimdi."odadan çıktığında Eymen ile baş başa kalmıştık.

"O gün beni yakaladığında arabada sözde hesap sorarken o kadar sakindin ki anlamam gerekirdi bir terslik olduğunu."gözlerim dolu dolu olmuştu. "Gerçekten aşık bir insan sevdiği kadının ardından kimseyi kabullenemezdi. O öldü diye dünyayı yıkardı ve onun yerine geçmek isteyen kim olursa olsun ona dünyanın kaç bucak olduğunu gösterirdi ama sen o kadar rahattın ki?"

"Onun ölmediğini biliyordum aslında oda senin sayende oldu."dedi bir anda. "Kendini öldü gösterecekti tabi şans eseri sen kimliğini çalmak gibi bir şey yapmasaydın."

"Neden böyle bir şey yapacaktı?"gözlerimden yaşlar akarken beni koltuğa oturttu.

"Aşk konusunda kandırılan tek kişi sen değilsin Selen. Oda beni kandırdı ve sen onun yerine geçmeseydin planları alt üst olmayacaktı ve ben onu öldü sanacaktım. Çünkü o benim koynuma kadar girmesi sağlanmış bir ajandı düşmanımın en büyük kozu."ben nasıl bir oyunun içine düşmüştüm böyle.