AŞKIN MELODİSİ

1. BÖLÜM

''Ne hazin değil mi sevgilim hikayemiz?''

Asiye Erenden;

Annemle babamı kaybedeli yaklaşık 1 hafta geçmişti. Kadir abim, Ömer ,ben ve en önemlisi Emel yaşadığımız bu acıya rağmen bir şekilde ayakta durmaya çalışıyorduk. Hadi bizi geçtim ama Emel için çok daha zordu. Artık ona ve kardeşlerime annelik yapmak zorundaydım. Henüz ben bile büyüyememişken...

Kadir Abim babamızın inşaatında çalıştığı holdingin sahibi Akif Atakul sayesinde iş bulmuştu. Onların okulunun kafeteryasında çalışacaktı. Bir de tabii benle Ömer'e burs vermişlerdi. Çalışanlarının çocuklarıydık ne de olsa.. Çoğu gencin hayranlıkla okumak istediği o koleje gidecektik. ATAMAN KOLEJİ.

Amann ne güzel! Gerçi farkındaydım, bu benimle Ömer için harikulade bir fırsattı.

Bunca sıkıntının içinde bize uzatılan bir el. Ne yapıp edip en iyi şekilde bitirmeliydik liseyi. Ömer de bende bunu çok iyi biliyorduk. Hem bizim o okula gideceğimizi duyan Aybike ile Oğulcan'da gelmeye karar vermişlerdi. Kardeş kardeş gidip gelirdik.

Zengin züppeleriyle daha az iletişim kurardım böylece. Hoş, kolejin kapısından içeri girer girmez alaycı bakışlarını daha şimdiden hissedebiliyorum. Ama asla umrumda olmayacaklar. Dimdik duracağım gerektiğinde. Bulaşırlarsa da bana hadlerini bildireceğim. Tabii bulaşmamaları tercihim. Artık yarın ATAMAN KOLEJİ'nde neler olacak bakalım. Artık uyku vakti.

Ertesi Sabah:

-"ÖMERR!! Hadii geç kalıyoruzz senin yüzünden daha ilk günden"

Bu çocuk hep uyuşuk olmak zorunda mıydı? Allahtan amcamların evinin yanındaki kümeste kalıyoruz da Aybikeyle Oğulcan'ı fazla beklemek zorunda değildik.

Ömer: " Geldim Asiye tamam. Geç kalmayız korkma!

Asiye: " Ondan biraz şüpheliyim.

Aybike ile Oğulcana seslensene gelsinler. Abim bekliyor bizi." dedim.

Bugün Abimin arkadaşı Mazlum'un arabasıyla gidecektik. Gerçi otobüsle giderdik dedim ama. Beni dinleyen mi var? Yavaş adımlarla bizi bekleyen arabaya doğru yürüdüğümde arkadan kolunu omzuma atan Aybike'ye döndüm. Koşarak gelmişti tabii. Ne de olsa onun deyimiyle Elit hava sahasına gidiyorduk.

-" Asiyee kızım ben çok heyecanlıyımm. Tüm gece uyuyamadım valla. Ayy şimdi kim bilir nasıl bir yerdir?

Aybikeye pek hevesli olmayan bir bakış atarak:

-" Ayy Aybike alt tarafı okul. Sakin olsana hem sen."

-" Asiye okul deme şuraya çarpılırsın vallaha." demesiyle ufak bir kahkaha attım.

-" Hadi goy goyu bırakalım geç kalıcaz."

Dışarıdan pek hevesli görünmek istemiyordum ama içimde anlamlandıramadığım bir kıpırtı vardı.

Aybikeyle arabaya bindikten hemen sonra Oğulcanla Ömerde bindiler arabaya.

-" Hadi Lets go disco gençlikk!!

Aybike kadar Oğulcanda çok hevesliydi. Okul değil de daha çok içindeki kızlar onun ilgi alanıydı.

Artık Mahalle takımı olarak hazırdık Ataman Kolejine...

Doruk Atakul'dan

-"Hhahssah olum ne alem adamsın ya".

Kızların yanına kafeteryaya inerken Berk geçen gece mekandaki kavgayı nasıl başlattığını anlatıyordu. Üstelik sıyrılmış bi de kavgadan. Şanslı herif ne yaparsın?