İNTİKAM 1: Karanlık Oyun

Bölüm 9

ALİ'DEN...

Yaren bu gece gelmeyecekti. Bunu söylemişti. Ama içim hiç rahat değildi. Sürekli aklıma kötü sahneler geliyordu. Savaş denen adamın ona zarar vermesinden korkuyordum. Yasemin Abla ile mahalleye çıkıp gezinmiştik öylesine. Ona da söylemiştim içimde kötü bir his olduğunu. O da ister istemez korkmaya başlamıştı.

En son balodayken böyle hissetmiştim ben. Bunu Yarenlere söylediğimde, lise bittiği içindir, demişlerdi. Ama gecenin sonunda o altılı paramparça olmuştu.

Şimdi de bir şey olmasından korkuyordum işte. Gece saat on iki olmuştu. Eve gelmiştik. Yasemin Abla, Yaren'in annesi Hülya teyze ve ben oturup sohbet ediyorduk. Benim hastalandığım zamanlardan ta bu güne kadar olan her şeyi yeniden konuşmuştuk. Saat 1.34 olmuştu.

Tam herkes uyumak için hazırlanıyordu ki Yasemin Abla'nın telefonu çalmıştı. Bilinmeyen numaraydı. Yasemin Abla hoparlörü açarak konuştu.

"İyi geceler Yaren'in ablasıyla mı görüşüyorum?" dedi adam sesi.

"Evet, benim."

"Yaren vuruldu. Şuan hastanedeyiz. Hastanenin konumunu atıyorum. Gelince ne olduğunu daha detaylı öğrenirsiniz. Hastanede görüşürüz," dedi, direk telefonu kapattı.

Yaren'in annesi Hülya Teyze ağlamaya başlamıştı. Ben ve Yasemin Abla ise öylece kalakalmıştık. İçimdeki kötü hissin sebebi belli olmuştu. Gözlerimin dolduğunu hissettim.

Çok geçmeden gelen mesaja baktığımızda hastanenin konumuydu. Taksi çağırıp hastaneye gittik. Telefonda konuştuğumuz adam, Yaren'in patronu Savaşmış meğer. Olayı bize anlattığında sinir küpüne dönmüştüm.

Yasemin Abla ve Hülya Teyze Yaren'in yattığı yoğun bakıma ilerlerken ben olduğum yere çöküp çaresizce bekledim. Bu arada Savaş'ın sesini duydum.

"Korkma Ali, Yaren güçlü kız. Babası gibi sevenlerini bırakıp gidecek kadar duygusuz ya da korkak bir kız değil."

Sinirlerim bozulmuştu Sezer Amca hakkında söyledikleri.

"Sezer Amca hakkında düzgün konuş sinirlerimi bozma benim."

Sonra oradan ayrılarak Yaren'in yattığı yoğun bakıma ilerledim. Camdan ona baktığımda beyaz teni mümkünmüş gibi daha da beyazlamıştı. Ağzında boru gibi bir şey vardı. Elinde ve kolunda kan izleri vardı. Kurumuştu kan.

Canı yanmıştır, diye geçirdim içimden. Gelirken Hasan ve Dilan'a da haber vermiştim. Sürekli mesaj atıyorlardı, Yaren nasıl, diye. Şuan çok kötü görünüyordu ama toparlanmak zorundaydı. Her şeyi düzeltmek umuduyla geldiğim anda Yaren bizi yeniden yarım bırakamazdı. Buna asla izin veremezdim. Elim kolum bağlı oturmakta canımı yeterince yakıyordu. Kafayı yemeden Yaren'in uyanması lazımdı.

24 saat sonra...

Doktor durumunun iyiye gittiğini söylemişti. Doktorun haberinin üzerinden yaklaşık bir saat sonra da Hasan ve Dilan gelmişti.

Şuan yanımdaydı ikisi de. Sıkıca sarıldım ikisine de. Yılların bizde oluşturduğu özlemi gidermek isterscesine sarıldım.

Yaren'in durumu yüzünden uçak biletlerini öne aldırıp şimdi gelmişlerdi yanımıza. Görmeyeli olgunlaşmıştı ikisi de. Eminim Yaren de onları görünce benim kadar çok sevinecekti. Ela ve Eren'i de bulsaydık hayırlısıyla.

Birden Yasemin Abla'nın doktoru çağırmasıyla hepimiz yerimizden sıçradık. Yaren'e bir şey oldu sanmıştık ama meğer Yaren uyanmış. Yaren'in gözü bize kayınca birden şaşırıp öylece kalmıştı. Sıkı sıkı gözlerini açıp kapattı. Eliyle gözlerini ovdu. Büyük ihtimal inanamıyordu Hasan ve Dilan'ın gelmiş olmasına.