Until the Last Goodbye

Chapter 01 - Good night

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Please be advised that there are grammatical errors in some parts. Also, there are some inappropriate parts and actions in this story that are not suitable for young audiences. I will put trigger warnings, so don't worry.

This story you're currently reading right now is the edited version.

Date started: April 23, 2021
Date finished: May 5, 2021

Edited on 12/29/21.

-------

Chapter 01

"Menu, please!"

Agad akong napalingon do'n sa babaeng humihingi ng menu. Lumapit ako at binigay sa kaniya habang naka-ngiti.

Pinunasan ko ang pawis ko sa noo na kanina pang tulo nang tulo habang nagma-mop ng sahig. Last day ko na sa trabaho kaya mas i-igihan ko, sakaling doble ang sweldo ko sa boss ko.. Nag-iipon kasi ako for my plans in the future, mas mabuti na 'yung nag-sisikap ako kay sa umasa ako sa mga magulang ko.

Tumigil ako nang maramdaman kong nag-vavibrate ang cellphone sa bulsa ko.

"Oh, Ma?"

[Soheila Zhein. Ikaw bata ka, nasa'n ka?!] sigaw ni Mama.

"Nag-tatrabaho po,"

[Umuwi ka na ngayon din, hindi 'yung kung saan-saan ka gumagala!]

"Baka late na po ako makakauwi, nag-tatrabah-"

[Kapag ikaw hindi nakauwi hanggang alas-sais ng hapon, papalayasin kita! H'wag mo 'kong susubukan.] Sabi niya at biglang pinatay ang tawag bago pa 'ko maka-sagot

Tumingin ako sa relo na suot ko, napa-kamot tuloy ako sa ulo ko. 5 PM na! Hanggang 9 PM kaya ang shift ko rito bago may pumalit sa 'kin! Nag-paalam ako sa boss ko, mabuti na lang at pumayag siya. Binigay na niya rin ang last pay ko, nilagay ko 'yon sa bag ko at nagpaalam sa kaniya bago lumabas. Nagbigay na rin ako ng resignation letter kagabi, sinabi na rin niya na last day ko na ngayon.

From: Babe

Where are you? Nandito ako sa labas ng resto, let's go out hehi

To: Babe

hala babyyy sorryy :(( hindi ako makakalabas ngayon huhu. pinapauwi na ako

I heard a honk, nag-angat ako ng tingin at nakita ko si Trev na nakasakay sa sasakyan niyang pagkamahal-mahal. Nakita ko ang ngiti niya sa malayo, ngiti na nagpapakilig sa 'kin araw-araw. Lumabas siya at binuksan ang shotgun seat. Bago ako sumakay ay hinalikan ko ang pisngi niya, which made him freeze.

Tumawa ako at sinarado ang pinto, umiling siya nang kaunti bago pumasok sa driver's seat. "I'll just drive you home na lang, okay?" Sabi niya, I nodded as a response.

Ngayon ko lang napansin na naka-suot siya ng pormal na damit, dark blue button-down dress shirt na naka-bukas ang ilang butones, tapos naka-tupi ang mga sleeves hanggang siko, tapos black slacks at ang pamatay niyang salamin and gold watch.

Nanlaki ang mga mata ko at tumingin sakanya. "Natanggap ka?!" hindi makapaniwalang tanong ko, he smirked and looked at me. Inilapit niya ang mukha niya sa 'kin, and gave my nose a little kiss.

"Oo," maikling sagot niya, raising both of his brows like an idiot. Sinuot niya sa 'kin ang seatbelt kahit marunong naman ako! May kinalikot pa siya sa sasakyan n'ya bago nag-drive paalis.