Η βδομάδα πέρασε ήρεμα. Μα όχι για αυτούς τους δύο. Και ο Χάρυ και η Λία ήταν χάλια λόγου το ότι θα αποχωριζοταν ο ένας τον άλλον για ένα χρονικό διάστημα χωρίς όμως να ξέρουν το πόσο. Ο Χάρυ φοβόταν, φοβόταν μήπως γίνει κάτι που δεν θέλει. Φοβόταν πως μπορεί να την έπαιρνε κάποιος άλλος από κοντά του.Φοβόταν πως μπορεί να την έχει κάποιος άλλος αυτή που τόσο αγαπά περισσότερο και από την ζωή του. Μα έπρεπε να πάει. Η Λία πάλι φοβόταν μήπως δεν ξαναγυρίσει. Φοβόταν μήπως γίνει κάτι και δεν είναι δίπλα του να του κρατάει το χέρι όπως έκανε πάντα όταν ο Χάρυ δεν ήταν καλά. Ο Χάρυ θα έφευγε το επόμενο πρωί και το βράδυ έμειναν μαζί.
<< καλός την >> είπε ο Χάρυ τοποθετώντας ένα αδύναμο χαμόγελο στα χείλη του. << γειά σου >> είπε η Λία καθώς μπήκε μέσα. Πέταξε την τσάντα της κάτω και έπεσε μέσα στην αγκαλιά του σφίγγοντας τον δυνατά πάνω στο σώμα της. Κάθισαν έτσι για λίγα λεπτά όταν Χάρυ την πήρε αγκαλιά και την ανέβασε πάνω στην κρεβατοκάμαρα. Την ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι και έβγαλε το παντελόνι του και την μπλούζα του μονομιάς. Καθώς έκανε το ίδιο και η Λία. Είχαν μείνει μόνο με τα εσώρουχα. Ξάπλωσε το δροσερό κορμί του πάνω στο ζεστό δικό της κορμί και τη φιλούσε παθιασμένα. Η γλώσσα του εισέβαλε μέσα στο στόμα της και έπαιζε με την δικιά της. Καθώς της ξεκουμπωσε το σουτιέν της έβγαλε και το κάτω εσώρουχο όπως έκανε και αυτή με το δικό του. Καθώς ο Χάρυ με μια γρήγορη κίνηση φόρεσε ένα προφυλακτικό μπήκε αργά μέσα της και συνέχισε μετά με πιο γρήγορες κινήσεις κάνοντας την να βγάζει μικρά βογγητα από το στόμα της. Την φίλησε ώστε να μην ακούγεται και πολύ όλο αυτό. Μετά από κάποια λεπτά βγήκε από μέσα της και κατέβηκε στο στήθος της φιλώντας το και συνέχισε πιο κάτω μέχρι τον αφαλό μα συνέχισε μέχρι που έφτασε στην ευαίσθητη περιοχή της. Την φίλησε απαλά και ξανά ανέβηκε ώστε τώρα να φιλάει το στόμα της και ξαναεισηλθε μέσα της με πιο γρήγορο ρυθμο αυτήν τη φορά. Ταυτοχρονα την φιλούσε στον λαιμό προσπαθώντας να της αφήσει ένα σημάδι. Καθώς τελείωσε ξάπλωσε δίπλα της και την τράβηξε μέσα στην αγκαλιά του. << σ'αγαπάω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Να το θυμάσαι. Και ότι και αν γίνει να ξέρεις πως θα γυρίσω για να σε βαλω στην αγκαλιά μου μια τελευταία φορά. >> της είπε και της έδωσε ενα τρυφερό φίλη στο μέτωπο. << σςςς δεν θα γίνει τίποτα όλα θα πάνε καλά. Να είσαι σίγουρος Ζωή μου. >> του είπε και τον φίλησε με ένα σβουριχτο φίλη στο στόμα. Μετά από λίγο τους πήρε ο ύπνος αγκαλιά μαζί. Το πρωί όταν η Λία άνοιξε τα μάτια της ο Χάρυ έλειπε από δίπλα της. Αναστέναξε και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Ντύθηκε και κατέβηκε κάτω. Πήγε στην κουζίνα και είδε τον Χάρυ να είναι όρθιος, να ρουφάει λίγο από τον καφέ του και στο αλλο χέρι να κρατάει το εισιτήριο του. Μα καθώς η Λία εμφανίστηκε μπροστά του σήκωσε το κεφάλι του και την κοίταξε με ένα ανήσυχο βλέμμα << καλημέρα Λία... ουφφ Λοιπόν... >> πείρε μια βαθιά και συνέχισε.
Γιαπ. Είμαστε στο πρώτο φινάλε που ο Χάρυ φεύγει. Ακολουθούν αλλά δύο guys. Πάντως να ξέρετε κάτι .... να φοβάστε το μέλλον δεν ξέρετε ποτέ τι κρύβει. Καμία φορά γίνονται πράγματα που δεν πρέπει να γίνουν. Και αλλά που πρέπει να γίνουν. Κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει το μέλλον... το μόνο που μπορεί να κανεί είναι το κανεί ο ίδιος όπως θέλει να το ζήσει.
