|Benim Babam|

|Benim Babam|Bölüm:34"Sayın Savcım"

"Senin burda ne işin var?" Silahları belime koyup yakasından tuttum ve kaldırdım.

"Baban çağırdı."

"Ne diyorsun lan sen!?" Boğazından duvara yapıştırıp silahı kafasına dayadım.

"Napıyorsun dursana kızım. Öldürücek misin?" Başımın kenarından Kaya'ya baktım.

"Bana kızım deme." Dişlerimin arasından konuşmuştum. Berat öksürmeye başladığında elimi çektim.

"Doğruyu söyle. Neden burdasın?" Yakasını gevşetti.

"Sana sadece bir kez yalan söyledim. Onda da mecburdum."

"Neden inanıyım sana?" Silahı belime tekrar koyup pantolonumun belini yukarı çektim.

"Babana sormaya gidebiliriz mesela."

"Lüzumu yok. Bu arada tıp fakültesinde size silah kullanmayı öğretmiyorlar sanırım. Kız tutar gibi tutulmaz bu. Ve silah delikanlının namusudur. Senin namusun yerlerde geziyor." Kabzasını ona uzattım. Alınca yürümeye devam ettim.

"Maya bekle." Durdum ama arkamı dönmedim. Maya. Lalin'in Maya'sı.

"Benim adım Işıl." Adımlarımı hızlandırdım.

"Neden Maya dedi o çocuk sana?" Kaya'ya bakmadan yürümeye devam ettim.

"İkinci ismim"

"Pek sevmiyorsun galiba."

"Sevmiyorum,nefret ediyorum."

"Sen atarlanmadan konuşamıyor musun?" Durup ona baktım.

"Sen niye benimle geliyorsun? Hayırdır yani?"

"Birinin sana göz kulak olması gerekiyor."

"Ben kendimi koruyabilirim sana veya bir başkasına gerek yok."

"Seni korumaya değil dışarıdaki insanları korumak için geliyorum." Güldüm ve yürümeye devam ettik.

"Bir şey sorucam atar güzeli."

"Sor baş belası."

"O ihtişamlı hayatı bırakıp buraya neden geldiniz?"

"Aslan Kıraç emreder hiçkimse itiraz edemez. Fix kanun."

"Emir kulusun yani."

"Yarım buçuk diyelim."

"Yarım buçuk ne ya?" Diyip gülmeye başladı.

"Işıl is special words."

"Kaya liked this."

"Vay demek burda köy ağzının dışında bir şeyler bilenler de var."

"Ben aslında hukuk okuyor-" durup başka bir tarafa baktı.

"Okuyor-dun. Neden bıraktın?" Başını salladı.

"Öyle gerekti diyelim."