KARANLIĞIN İZİ

1.

Öncelikle herkes okudugu saati ve tarihi yazabilir mi?

Gökyüzünde çok karamsar yoğucu hava yok mu?
Bir şeylerin habercisidir belkide...

O günden sonra kendimi toplamam zaman aldı, ama topladım. Bazen geçmiş aklıma geliyor belki de gelmemeli, unutmalıyım o zamanları, o kazayı, o terk edilişi, annemle beraber kimsesiz kalmayı...

O olaylardan sonra tekrar çekidüzen verdik annemle , para lazımdı yeni düzen yeni hayat ,önce çalıştım bir yandan da sınav için ders çalıştım, annem ise güzel menemenlerini yapıp sattı,bazen böreklerini. Tekrar düzenli bir hayatımız oldu.Bir daha da arkamıza bakmadan devam ettik. Annemle İstanbul' dan Manisa'ya taşındık orda minik dükkan açtı annem, işlerine orda devam etti ,bende sınavıma girdim ve ankara'da istediğim üniversitesiyi kazandım. Annem ve kardeşimi bırakmak zordu ama hayallerim için bıraktım.
Avukat olmama az kalmış olabilir, Hukuk fakültesinden mezun olmama az kaldı son sınavlara gireceğim sonra da 1 yıl avukatlık stajı yapıp avukat olucaktım.

Bugün son sınavıma gidecektim ,sınav 13:00 da başlayacak ve saat 9:30 kahvaltı hazırlama sırası ev arkadaşımdaydı. Beril ve Aksel ev arkadaşım.Yurtta aynı odada kalıyorken ayrı eve çıkma kararı almıştık. Mutfağa Aksele bakmak için mutfağa girdim; sofrayı kurmuş,yumurta çırpıyordu.

Aksel " Günaydınn güzelimm, bugün stres yapmak yok,önemli bir sınav olabilir ama no stress."

"Sanada günaydın güzelim, stres yapmak yok biliyorum. Ayrıca saçını böyle topuz yapman sana yakışmış" diyerek masaya oturdum ve akseli izlemeye başladım.
Aksel uzun boylu, esmer ,zayıf güzel bir kızdı hatta baya güzeldi,ben ona göre biraz daha kısa kalıyorum ve buğday tene sahibim ve güzel fiziğim olduğunu da düşünmüyorum.
Beril ise bizden daha farklı, açık tenli uzun boylu, sarışın ve kum saatine benzer fiziği ile erkeklerin gözdesi bir kızdı.

Beril de sofraya gelince kahvaltı yapmaya başladık ama içimde kötü bir his vardı ve bu his yüzünden iştahım kaçmıştı, en sonunda dayanamayıp
"Bugün son sınavım var çok iyi çalıştım, tüm sene dersleri full takip ettim. Sınavda yapabilirim dimi ya stres yaparsam ya birşey olursa içimde kötü bir his var ve bu his geçmiyor " dedim.

Aksel ekmeğine reçel sürmeyi bırakıp "Stres yapma İdil her ne kadar bunu desemde yine stres yapacaksın biliyorum hem ben sana  güveniyorum geçersin sınavıda biz ne yapacağız, tüm sene yattık son anda çalışmak aklımıza geldi neyse  moral bozmak yok al bakalım bu reçelli ekmeği ye, aç aç sınava girilmez" diyip vişne reçelli ekmeği bana uzattı ona gülümseyip elindeki ekmeği alıp yemeye başladım.

Telefonla ilgilenmekten kahvaltı yapmayan Beril sonunda telefonu kapattı ve konuşmaya başladı " Ben yine iyiyim siz kendinizi düşünün, babişkom sağolsun özel Hocalar sayesinde az çok biliyorum bazı şeyleri, çalışmasam da yaparım kesin, kalırsam da tekrardan girerim yıl sonu sınava... Bu arada ekmek almaya giderken askerler gördüm yolun başında, hepsi de genç çıtır çok yakışıklılardı ama burada ne işleri var onu çözemedim, görev başında gibiler, birde bu evi basıyorlarmış yanlışlıkla." diyip gülmeye başlarken, kapıya sert bir şekilde vuruldu, hepimizin kafası kapı yönüne çevrilirken
ekmeğimin son lokmasını yutmaya çalıştım " ya sen kadar şom ağızlı bir insansın" diyerek kapıyı açmaya gittim...

Kapı deliğinden baktım ve maskeli askerler vardı, donup kaldım. Bunların burada ne işi vardı? Aksel de yanıma geldi ve kapı deliğine bakıp" kızım asıl sen ağzınızı hayra açsaydın keşke; biri içimde kötü his var der, diğeri evi bassalar der tövbe tövbe "dedi...

Yıldıza basar mısınızz?
İlk kitabımm olucak bu yüzdenn çook heyecanlıyımm
Güzel yorumlarınızı bekliyorumm