Olduğum yerde kalakalmıştım. Sanki birden bütün geçmişim elimden alınmıştı. Çınar yoktu. Çınar gitmişti. Çınar beni terk etmişti. Çınar bana duygularını itiraf etmişti. Yanımda olsa haykıra haykıra söyleyeceğim her cümleyi çekip almıştı içimden. Söyleyecek bir şey bırakmamıştı bana.
***
Yarım saate yakın bir zaman olmuştu. Ben hâlâ evin önünde oturuyordum. Çalan telefonum sessiz ortamı böldü.
Akan burnumu tekrar tekrar çekip açtım telefonu.
+ Efendim kuzen.
- Miray lütfen hâlâ Bodrum'da olduğunuzu söyle.
+ Çıkmadık daha. Lütfen sende akıllandığını söyle.
- Akıllandım! Geldim kendime. Neredesiniz?
+ Çınarların evinin önündeyiz.
Telefonu kapattığımızda arkadaşlarım için mutluydum. En azından birimiz mutlu olacaktı.
***
İyice topladım kendimi. Yanlarında ağlayamazdım. Bahçe kapısını açıp çıktığımda hepsinin gözü bana dönerken ben bize doğru gelen Emir'e dönmüştüm. Gülümsüyordu. Bu sahne günlerdir yaşadığım en mutlu şey olacaktı.
***
( Emir'in Anlatımıyla )
( 3 saat önce )
Teyzemlerin eski evindeydik hâlâ. Birkaç gündür kendime itiraf edemeyip çeliştiğim şeyler vardı. Etrafıma sinir olarak yansıttığım çoğu şey aslında bazı şeyleri örtbas etmek için kullandığım bir yöntemdi.
İlk Miray'la konuşmalıydım. Bu zamana kadar her şeyimle ilgilenmişti. Ve onun yakın arkadaşıydı. Daha iyi bilirdi. Herkes evin farklı yerlerini incelerken Miray'ı odasına çektim.
"Ne oluyor lan?!"
Ağzını kapadım hemen.
"Sessiz ol bir kızım. Anlatacağım."
Sessizce içeri geçip yatağın kenarına oturduk. Konuya pat diye girsem daha kolay olurdu sanırım.
"Yasemin'i seviyorum."
Miray bir belirti vermedi ilk önce. Anlamadı çünkü.
"Bende seviyorum. Ne olm-"
Gözlerini sonuna kadar açtı sonra da.
"Oha bir dakika ne?!"
Yasemin gerçekten güzeldi. Ondan hoşlandığımı nasıl anlatmıştım bilmiyorum ama atışmalarımız bile hoşuma gidiyordu. Her kavgamızda öküz deyişi mesela. Alıştırmıştı kendini hemen.
"Nasıl ya?!"
Miray'ın soruları devam ederken ona cevap vermem gerektiği aklıma geldi.
"Garip biliyorum ama, öyle işte kuzen. Biliyorsun ben pek anlamam bu işlerden. Ama Yasemin hayatıma girdiğinden beri bir farklılık var. Açıklayamam ama hissediyorum."
Miray sevinçle bana bakıyordu.
"Ona iyi geliyorsun Emir. Bahse varım, duyguların karşılıksız değil."
"Söylemeyi düşünmüyorum.
"Ne?"
Açıklama fikri aklımdan geçmiyordu. Kafasını karıştırmak istemiyordum. Çünkü şu an bir oyun içerisindeydik. Bana güvenerek hareket etmişti. Güvenini kırmak istemiyordum.
"Bana güveniyor. Güvenini kıramam."
Miray sinirle ayaklandı.
"Kusura bakma o zaman gerizekalı! Kaparlar kızı ağlarsın bir yerlerde! Sonra da güveniyordu falan dersin!"
