Annemi kaybedeli tam 1 yıl oldu.Hala alışamadım yokluğuna ve hiç alışamayacağım.Bir yanım hep eksik kalacak.Ama ben annemin kızıyım , onun gibi zorluklar karşısında dimdik duracağım.
Babamın işleri için İzmir'e taşınalı bir gün oldu. Babam taşındığımız gün derslerimi kaçırmayayım diye beni hemen bir özel okula kaydettirdi.Bugün okulun ilk günü. Çok heyecanlıyım yeni arkadaşlar şart.Sabah erken kalktım, gece de uyku tutmadı zaten. Kahvaltımı yapmadan evden çıktım ve servise bindim. Servise bindiğimde herkes bana baktı.(Ne bakıyonuz kardeşim embesil gibi, ilk defa insan gördünüz heralde neyse) Boş yer aramaya başladım ki arkadan bi çocuk :
-Burası boş diye saçma sapan bağırarak yanındaki çocuğa vurdu ve çocuğu kaldırdı.
Çocuğun bağırmasıyla yine herkes bana baktı.(rezillik)
- Yok ben böyle iyiyim saol dedim ve okula kadar ayakta bekledim. Okula geldiğimizde ders zili çalmıştı. Hemen sınıfımı aramaya başladım. Okul çok büyük olduğu için birine sormaya karar verdim.Hemen önümdeki çocuğa seslendim:
-Bakarmısın, 10/A hangi koridorda acaba? Çocuk arkasını döndü ve benim kalbim yerinden çıkıcak gibiydi(allahım bu insanmı çok yakışıklı yaa) Öylece kaldım.Sonra yanındakilerde bana bakarak gülmeye başladılar.( salak tabi gülcekler)Arkama dönüp hızlı adımlarla yürüyordum ki biri kolumdan tutup:
- Onların kusuruna bakma. Sen yenisin dimi?Bu daha deminki çocuktu.
- Evet bu okula yeni geldim, dedim.
-Hoşgeldin 10/A yı sormuştun değilmi?dedi ,merdivenleri çıktık ve :
-Adım Anıl senin ?
-Ezgi
Ders çoktan başlamıştı '' İşte burası 10/A ''dedi.Kapıyı çaldı ve içeri girdik.
-Anıl canım buradayım , dedi ve Anıl kzın yanına oturdu.
Ne ayaktı lan bu kız? Anıl'ın sevgilisi mi acaba? (Sanane ya sevgilisiyse sevgilisi)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonuna Kadar ''AŞK''
ChickLitDuygular vardır anlatılamayan..sevgiler vardır kelimelere sığmayan...Bakışlar vardır insanı ömür boyu ağlatan...yollar vardır aşılması güç olan.Kalpler vardır acılarla parçalanan, insanlar vardır hiç unutulmayan ve yollar vardır sevdiklerinden ayrı...
