Maraming katanungan na...bakit ba tayo nasasaktan? Deserve ba natin to? Kasalanan ba natin to? O sadyang di lang talaga tayo bagay sa salitang "Masaya"..
Inisolate ko ang sarili ko sa mga bagay na magpapasaya sakin para lang di ako masaktan pero bakit ganon.. kahit anong pilit na iwasan nararanasan mo paren.. bakit pa nagkaroon na salitang "masaya" kung kapartner naman nito ay "sakit at lungkot".
Ako si Chandria Mendez.. 18 years old pero mula pa noon di na ako nakaranas na maging masaya.. at masasabi kong ako na ang pinakamalungkot na tao sa buong mundo.. Di ko na alam kung paano ngumiti at di ko na maalala kung kailan ako huling ngumiti..
All of them calling me stone but I don't care at all.. walang rason para maging masaya.. it all start ng iwan nila akong magisa sa napakalaking bahay na ito.. na tanging kasama ko lang ay ang mga maids at ang lolo ko na kailanman di ko nakakasama ng matagal dahil pakiramdam ko na kahit siya ayaw niya sa akin..
