Mr. perfectly fine ✓

one

Bu tamamen MF2 tarzında, yani seveceğinizi düşünüyorum.

!!!

"Okullar kapandığı için herkes birbirini ifşalamaya başladı. Bu akım hakkında ne düşünüyorsun?"

Jungkook okuduğu yorum sonrası hafifçe öne eğildiği oyuncu koltuğunda dikelmiş ve geriye yaslanıp, başının biraz üstünde ki kameraya iri, siyah gözleri bakmıştı.

"Şu aklımdan mı bahsediyorsunuz? Tiktokta viral olan? Sanırım o."

Sandalyesini yavaşça sağa sola oynatırken, aklına gelen bir kaç anı sonrası yere odaklamıştı gözlerini cümlesini bitirdiği gibi. İyi bir okul anılarına, üniversite bile dahil asla sahip değildi, yani nadiren, bir kişi dışında. Hoş onunla da çok yakın olmamıştı hiçbir zaman, sadece bir kaç diyalog, bahçede ki kedileri sevmek ve ilginç deneyler... Fazlası değil. Zaten çok arkadaşı ya da ortamı olan biri de değildi kendisi, tek başına, kendi çapında hareket ederdi her zaman. Tek çocuktu, melezdi ve evlatlıktı. ülkesini terketme nedeni de başlı başına bunlardı. Eğer evlatlıksanız okulunuz kadar can yakıcı bir şey olamaz ve eğer ki melezseniz kore kadar ırkçı bir yer olamaz.

Jungkook hep böyle düşünürdü.

Bu akımın son zamanlarda idoller üstünde yapıldığını görmüştü jungkook sosyal medyada ama yine de bunu gerçek kişilerinde yaptığını biliyordu ve bunu biliyor olmak güzel geliyordu ona. Kendi cesaretli olamadığı için cesareti olan herkesi tebrik ederdi içten içe. Derin bir nefes alıp aklını dolduran kötü üşünce balonunu sonunda kovmayı başarmış, dudaklarını da uzun bir konuşma için aralamıştı.

Yorumları okuyor gibi sessizleşip, lanet düşünceler ile boğuşmak oynayabildiği en iyi roldü belki de.

"Aslında insanların özgürce zorba kişileri sosyal medya gücü ile ifşalaması bence takdir edilebilir.. çünkü artık hepimiz her şeyi sosyal medyada arıyoruz. Tehlikede misin? O zaman tüm sosyal medya senin için orada. Tabii ki bu ne kadar işe yarıyor bilinemez ama... Bu durumlardan umarım ki kimse de zarar görmüyordur, diyebileceğim tek şey bu sanırım."

"Sen de katıl."

"Zorbalık gördüğünü söylüyordun, o kişi kim?"

"Çocuklar, koreden uzun zaman önce ayrıldım. Zorbalık gördüğüm kişinin şu an çöp gibi vasıfsız bir hayat yaşadığını düşündüğüm için de bunu yapmayacağım ama... Ama size başka birini gösterebilirim!"

Sesi sonlara doğru heyecanla yükselirken, hızla kalkıp kapıya ilerlemişti çünkü bu fikir bir anda gelmişti aklına." Bir dakika bekleyin!"

Yayın için oluşturduğu odasından çıkarken, koşarcasına gitmişti anı defteri diye adlandırılan, tüm okulunun fotoğraflarına sahip olduğu dosyayı almak için odasına. Yorumlar hızla akıyor onun ne yapacağı hakkında tahmin yürüten insanlar ile doluyordu. 5 dakikaya döndü jungkook geri odaya ve hızla yerleşti koltuğuna.

Çok heyecanlıydı.

Bu fikir cidden bir anda gelmişti aklına. Özel hayatını tamami ile tüm izleyicileri ile paylaşsa bile, hayatında ki kişileri şifreli anlatırdı herkese, isim vermezdi, fotoğraf göstermezdi. Ta ki bu güne kadar... En sancılı lise yıllarında ayakta dimdik kalmasına yardım eden o çocuğu, ailesi olarak adlandırdığı kişiler ile paylaşmak istiyordu.

İlk defa ve bir anda.

Ve bir umut, onu bulmayı hayal ediyordu.

Umarım yayını izliyorsun, diye geçirdi içinden.