Maybe it's you [COMPLETED]

Chapter 107

THIRD PERSON POV

Little Boy. " sorry po huhuhuhu. " iyak nito matapos ma bundol nito si Aiden

Aiden. " shhhhh tahan na ok lang...wag ka ng umiyak hindi ako galit. " ngiti nito sabay punas sa luha nito

Little Boy. " huhuhuhuh. " biglang lakas ng iyak nito

Aiden. " naku wag kang umiyak. " balisa nitong sabi

Little Boy. " whuhuhuhu. " hagulhol nitong iyak

Aiden. " nakikita mo to? " agad nitong labas ng barya na agad naman tiningnan ng bata, agad sinara ni Aiden ang kamay nito at ng buksan niya ulit to ay bigla itong naging bulaklak

Little Boy. " wow magic. " gulat nitong sabi

Aiden. " yan sayo na...mag ingat ka na lang sa susunod. " agad nitong bigay sa bata ng bulaklak

Little Boy. " thank you po. " ngiti nito at patakbong umalis

Daevan. " lumalabas na naman yung good side niya. " ngiti nitong sabi sa sarili

Daevan. " hindi ko alam na marunong ka pala mag magic. " agad nitong lapit

Aiden. " nandyan ka pala...hindi magic yun...binilisan ko lang yung kamay ko. "

Daevan. " hayst...bat hindi ko yun naisip. "

Aiden. " magaling lang ako...by the way bakit nandito ka sa labas gabi na? "

Daevan. " tatlong araw na kasi tayo dito....gusto ko ng umuwi. " sabay upo nito sa labas ng bahay at agad naman siya tinabihan ni Aiden

Aiden. " hannah....sana mapatawad mo ko. " lungkot nitong sabi

Daevan. " daevan...hindi hannah....matagal ko ng kinalimutan yang pangalang yan. " lungkot rin nitong tugon

Aiden. " I understand.....maiintindihan ko rin kung hindi mo ko mapapatawad....kahit nga ako hirap patawarin yung sarili ko....ang tanga tanga ko dahil sinaktan kita. " mahina nitong sabi habang bakas sa mga mata nito ang labis na lungkot at pagsisisi

Daevan. " ayokong nakikita ka ng ganyan....ngumiti ka nga diyan. " sabay hila nito sa pisngi ni Aiden pataas para ngumisi ang labi nito sabay hawak naman ni Aiden sa mga kamay ni Daevan na naka hawak sa mga pisngi nito

Aiden. " hannah....I mean daevan, kung alam mo lang kung gaano ko pinagsisisihan yung ginawa ko sayo...ang kapal naman ng mukha ko para hingin ng paulit ulit yung patawad mo. "

Lola. " alisin mo yang galit sa puso mo ng malaman mo ang kasagotan. "

Lola. " anak, paano mo malalaman kung hindi mo susubukan?....wag kang matakot sumugal dahil hindi ka sasaya kung puro paano ang iniisip mo e wala ka pa namang sinusubukan? Sabihin na nating pwede kang masaktan....pero pwede ka rin namang sumaya. "

Lola. " subukan mo....kung mahal mo patatawarin mo...kung mahal ka magbabago siya para sa ika aayos niyo. "

Daevan. " shhhhh...tapos na yun...kalimutan na lang natin. " ngiti nito

Daevan. " tama si lola. " sabi nito sa isip

Aiden. " mahal na mahal parin kita. " sabay lapit ng mukha nito kay Daevan at tuluyang halik niya rito

Agad naman siya niyakap ni Daevan ng mahigpit at ginantihan ng halik

Kinarga ni Aiden si Daevan papasok ng kwarto at dahan dahan siyang nilapag sa kama