Unti-unti akong nagmulat at medyo nahihilo ako dahil sa tunog ng life machine.
Wala akong kasama sa room kaya bumuntong hininga ako .. Nang akmang babangon ay biglang bumukas ang banyo at iniluwa noon ang magandang si Astriel.
"Oh! you are awake na! I'll call the doctor "
"saglit" napatigil siya sa planong paglabas ng kwarto at unti unting humarap sa akin
"Where is Castriel?" pero hindi niya ako pinansin at biglang tumalikod at lumabas ng kwarto.
Napabuntong hininga na lang ako ulit..
Wala pang ilang minuto ng bumukas ang pinto, nanatili lamang akong nakatungo at di pinansin ito dahil alam kong doctor lang ito kasama si Astriel kaya hindi na ako nagtaka noong may lumapit sa akin para suriin ako...
"check the vital signs" sabi ng isa sa mga nagtitingin sa akin..
Naiiintindihan ko ang sinasabi nila pero hindi ko pinakinggan, im so nervous at hindi ko alam kung bakit at anong dahilan ng pagkanerbiyos ko.
Madami pa silang itinanong sa akin bago lisanin ang hospital room ko.
"where is Castriel?" this time tumingin na ako sa mga mata ni Astriel and all i can see is "awa"
"how are you?" she said... avoiding my question.
I sighed and just answer her
"im okay now, pero masakit pa rin ang ulo ko, asan ang mga anak ko?" ngumiti siya sa akin at itinuro ang pintuan kung saan nandodoon ang mga anak ko na nakangiti sa akin...buhat naman ni Cloud si Elijah.. na nakangiti din.
"Mga anak...halikayo kay Mommy" I said kaya lumapit sila sa akin...
"mommy we missed you" mangiyak ngiyak na saad ni Courtney.
"i missed you too baby" i said giving her a peck on her cheeks
"mom" it's Cloud na ibinaba sa may tabi ng kama ko si Elijah na hindi makaabot kaya natawa ako...bago ako bigyan ng halik sa noo.
"moma ko" it's Cross obviously giving me a warm hug.
"mommy" Calix and Caiden greeted me... giving me a kiss on a forehead too...
"it's been a year since we see you awake" napatingin ako kay Astriel dahil sa sinabi niya.
"what?"
"You're on a coma for a year"
"what?"
"naubos daw ang lakas mo, at malala ang pagbagsak ng ulo mo sa pader...kaya na coma ka" gusto kong batukan si Astriel dahil walang kapreno-preno ang bibig niya pero hindi ko magawa dahil sa gulat...
"Castriel...is hopeless" napatingin ako sa kaniya ng naguguluhan ng sabihin niya iyon "he doesn't assume na magigising ka pa at kapag sinasabi namin sa kanya...nagagalit siya..parang ayaw ka na niyang mabuhay....i was so mad at him kaya bumukod kami ng bahay ni Gerden..isinama ko na yang mga chikiting mo.." bakit?
i was so speechless...bakit niya gagawin sakin yon?
"bakit? bakit parang ayaw na ni'ya ako'ng mabuhay?...is he seeing someone else?" i felt the big lump on my throat..kahit mahirap sabihin at nakakatakot ang sagot ay nagbaka sakali pa rin ako......na hindi magagawa sa akin yon ng lalaking mahal ko
na hindi niya ako lolokohin,dahil sapat na yung dahilan na mahal niya ako at tapat siya sa pagmamahal niya para sa akin.
"i was lost for words..maghanda ka na sabi ni Doc pwede kanadaw umuwi after mong i take itong last med mo...bayad na lahat ng bills mo... your mother will saving your bankrupted company kaya busy siya she couldn't take care of her apo" Astriel said segued the topic.
"Astriel, may mahal na ba siyang iba?" kahit mahirap isatinig ay naging proud ako sa sarili ko dahil nagawa ko yon.
"Inumin mo muna to Cryaier" she handed me the med but instead na tanggapin ko ay winaksi ko ito kaya nagulat siya.
"sagutin mo ako Astriel...parang awa mo na" nagmamakaawa kong saad sa kaniya kaya napabuntong hininga siya bago bumalik sa tayo niya kanina at hinawakan ang kamay ko.
"wala akong karapatan na sabihin to...hindi dapat ako ang nagsasabi nito sayo..."
"just spill it"
"si Xiera siya ang laging kasama ni Castriel, lagi silang lumalabas, sinusundo din niya si Xiera dito sa ospital kapag tapos na siya sa shift nya"
"sinong Xiera?, " parang pamilyar sa akin ang pngalan na yon.
"Si Doc. Xie yung magandang doctor, kay Castriel mo na itanong ang iba kailangan mong maunahan si Xiera sa may front desk ng ospital...mamayang 6pm doon siya sinusundo madalas ni Castriel" nanikip na naman ang dibdib ko sa sakit.
"are you okay mom?" cloud asked
"im okay" napatingin ako kay Elijah na parang gustong magpakarga sa akin kaya binuhat ko ito matapos inumin ang panibagong gamot na binigay ni Astriel... kagaya ng itinapon ko kanina.
"she's a masterpiece..." i said when i staring at her sadly..
'Fred, Vrithney... i will take care of her...kahit mapahamak ako'
"She's so beautiful right? kitang kita kahit 2 years old pa lang siya" tumango ako sa tigon ni Astriel when she smiled at me my heart melt.
I will take care of you my Elijah.
Nang mainom ko ang gamot at maexamine ng doctor ay nakalabas na ako..
inunahan ko talaga si Doc Xie na malaki daw ang joga sa may front desk..
and to my surprise, nakita ko ang lalaking palaging nagpapatibok ng puso ko.
Naririnig ko ang malakas na tibok ng puso ko, para akong isang highschool student na nakita ang crush nya.
Nang makalapit na ay tinawag ko siya na busy sa pagkakalikot sa cellphone niya habang nakangiti. yung ngiti na dati ako ang dahilan...na sana ako pa rin yung dahilan
"Castriel" nakita ko ang pagdaan ng gulat sa muka niya pero bumalik din iyon sa malamig na tingin.
"Hi" kabado kong saad,
"who are you?" nakaramdam ako ng kirot sa dibdib ko pero mas pinili kong ngumiti
"iam Cryaier, ako to yung mahal mo" nangunot ang noo niya at nagsalita
"wala akong kilalang Cryaier, im sorry miss" saad Niya at tinalikuran ako kaya sinundan ko siya, tinatawag ko siya pero hindi niya ako nilingon man lang at hindi ko gusto ang pakiramdam na to dahil nasasaktan ako.
"Castriel ano ba!?" saad ko ng mahawakan ko ang kamay niya at iharap sa akin..at mas ikinakirot pa ng dibdib ko ang sunod niyang ginawa..
iwinaksi niya ang kamay ko..
"hindi kita kilala! ano ba may girlfriend na ako!" yung luha ko na kanina ko pang pinipigilan...ay tinaksil ako...
" p-prank ba to?, kung prank lang Castriel please..itigil mo na nasasaktan ako" humihikbing saad ko
"hindi kita pinaprank lalo nang hindi kita kilala at hindi kita mahal" hindi ko pa to nagagawa sa kahit na sino pero ngayon nagawa ko para sa kaniya...
lumuhod ako at niyakap ang mga binti niya.
"wag mokong iwan, hindi ko kaya Castriel...hindi ko kaya...pano na ang mga anak natin sila Elijah yung apat at si Courtney...please don't leave us" hindi niya ako pinakialaman hinayaan nya lang ako..
"I love you...Castriel"
"sino ka ba? bakit mo ako ginaganito?, bakit nasasaktan din ako kapag nakikita kang nasasaktan?" umiling lang ako at patuloy lang na humihikbi...
"bakit nasasaktan ka, kung hindi mo ako na ako mahal at hindi na ako kilala?"
TO BE CONTINUED.....
