Sehun hızlıca yanınıza gelmişti, Jongin ile beraber seni kaldırmışlardı, daha sonra da hastaneye götürmüşlerdi. Koridorda bir diğer doktorla sohbet eden Kyungsoo’yu görünce ona doğru yönelmişti hemen Jongin.
-Doktor bey, yardım edin lütfen, Mavişin yarası kanıyor.
-Nasıl oldu bu? Hemen şöyle geçirelim.
-Kavga etti, tekme yumruk.
-Ah Maviş, daha bir gün olmuştu oysa, neyse ben ilgileneceğim siz dışarı da bekleyin.
-Tamam doktor bey, size emanet.
-Sehun neler oldu? Ne kavgası?
-Üç çocuk Mavişi sıkıştırmış, ben varana kadar kendini savunmuş o da haliyle, yalnız yaralı olmasına rağmen bir tekme atışı var görmeliydin, valla senin ayağını denk alman lazım demedi deme.
-Niye sıkıştırmışlar ki, kim onlar?
-Ben gerekli uyarıyı yaptım kardeşim asıl senin bilmen gereken başka bir şey var.
-Başka bir şey de mi oldu?
-Maviş, kendini hapsedilmiş hissediyormuş, Taemin gelince söyledi, fiziksel kanamanın tedavisi olur, ruhumdaki kanamaları nasıl çözeceğim dedi. Haberin olsun diye söyleyeyim dedim asma suratını ya.
-Biliyorsun Sehun, bu benim ona asla hissettirmek istemeyeceğim bir duygu, kimsenin böyle hissetmesine sebebiyet vermek istemem, benim de canım çok yanıyor, onun canını yaktığımı gördükçe paramparça oluyorum sanki.
-Bence onu neden evlenmeye mecbur ettiğini anlatmalısın, anlar, en azından daha iyi hisseder.
-Bilmiyorum öyle mi dersin?
-Bundan daha kötüsü olabilir mi bilmiyorum Jongin, ikiniz için de konuşmalısın.
-Tamam, biraz düzelsin konuşacağım.
-En iyisi olur kardeşim benim.
Sehun ve Jongin konuşurken Doktor Kyungsoo da sana müdahale etmişti. Neyse ki güçlü bir vücudun vardı, verilen serum iyi gelmişti çok geçmeden gözlerini açmıştın.
-Maviş iyi misin?
-Doktor bey, ben niye, ha hatırladım.
-Çabuk özledin herhalde beni, bu ne hız?
-Sormayın doktor bey, şerefsiz çok dünyada, bu aralar da hep beni buluyorlar.
-Bak bu sefer gerçekten kendine dikkat et tamam mı? Serumun bitince çıkabilirsin, ilaçlarını aksatma tamam mı?
-Peki doktor bey, teşekkür ederim.
Doktor çıkınca Sehun ve Jongin gelmişti yanına. Jongin’in gözlerinde yine endişe vardı, bıçaklandığını gördüğü zamandaki gibi. İkisi yanına doğru gelirken gülümsemiştin.
-İyiyim ben, korkmayın, teşekkür ederim Sehun uğraştırdım seni.
-Lafı mı olur Maviş.
-Ya şey dicem sana, Sena bu gece de bizde kalabilir mi?
-Bilmem ki, uygun olur mu artık Baekhyun ile aynı evde kalmaları.
-Neden olmasın canım, Baekhyun öyle biri değildir zaten.
-Pırasa saçım da öyle biri değil zaten.
-Ee bu olur mu demek o zaman?
-Neden diye sorabilir miyim?
