Bölümün başından yazıyorum ama Hawks hayranı olan, onun hakkında herşeyi bilen biri varsa bana ulaşabilir mi ? Çok ihtiyacım var. İyi okumalar <3 ________________
Hawks sakin ve yavaşca bana yaklaşmaya başladı, bozuntuya vermedim.
H: Isabella, değil mi? I: Evet ama- H: Şehri kurtardığın zaman adını duymuştum. I: Sizde Hawks olmalısınız, değil mi? H: Evet. I: Sizin gibi bir kahraman ile tanıştığıma memnun oldum. H: Bende. I: Pekala, sadece bunun için mi yolumu kestiniz? H: Hayır, geleceğin kahramanını tanımak istedim. I: A-a, teşekür ederim. H: Artık gitmeliyim, görüşmek üzere.
El salladım ve uçarak uzaklaştı, gergindim ama herşey yolundaydı.
Eve geldim ve anında duşa girdim, üzerimi giyindim ve babam tekrar sorgulamak için kapımda dikildi.
B: Dün gece hangi arkadaşında kaldın Isabella? Erkek arkadaşında mı?
Babama şaşkın bir suratla bakıyordum, bu adama kuşlar mı söylüyor anlamıyorum.
I: Evet.
B: Bana neden yalan söyledin?
I: Çünkü anneme söyleyecektin.
B: Annene söyleseydim şimdiye kadar anlatırdım Isabella!
I: Sadece söylemek istemedim işte, ne var bunda ?!?
B: Bana sesini yükseltme ! Eskiden bana yalan söylemezdin, sana ne oldu?
I: Agh, baba büyüdüm işte.
B: Bana sevgilinin kim olduğunu bile anlatmıyorsun.
I: Baba... Sevgilimi kimseye anlatmıyorum, Todoroki bile bilmiyor.
B: Neden?
I: Anlatamam!
B: Isabella kim ile çıkıyorsun? Nasıl anlatamayacaksın?
I: Baba...Beni yalnız bırak, lütfen. Kimsenin kalbini kırmak istemiyorum.
Babam sinirle çıktı, üstüme çok geldiğini hissediyordum. Moralimi bozdu, diğer herkes gibi. Beni sürekli sorgulayan zaten bir sürü insan var, Bakugo, Todoroki, belki de Hawks. Kimseyle konuşmak istemedim çünkü ne olsa hep sorgulanıyordum. Daha fazla dayanamayıp, yatağa yattım. Yarın pazartesiydi.
I: Evet T: Uyuyor muydun ? Üzgünüm. Bu hafta salı, çarşamba, perşembe, cuma günü staj olacağını söyleyecektim. I: Tamam, teşekkürler. T: Önemli değil.
-Pazartesi
Herkes uyurken üzerimi giyinip sahile gittim, deniz havasını içime çektim. Kafamı dağıtmak için iyi bir yöntemdi. Marketten kahvaltı için birşeyler aldım. Hep bana kahvaltı hazırlayan o mu olacaktı?
Anahtarımla eve girdim. Sessizce poşetleri mutfağa bıraktım ve yatak odasının kapısını sessiz bir şekilde araladım. Hala uyuyordu, üzerinde sadece pantolonu vardı, sanırım sadece benimleyken pijama giyiyordu. Yeni doğmaya başlayan güneş perdelerin arasından siyah saçlarına vurmuş, bir yandan gözlerine geliyordu. Hafifçe gözlerini kıstı ve güneşe arkasını döndü, yastığa kollarını sardı. Yüzünde gecenin burukluğu vardı, çok güzeldi. Kafamı salondaki yere yakın sehpaya çevirdim, bir bardak, boş içki şişeleri ve sigara çöpü dolu olan bir küllük vardı, dünden kalmaydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
