bir

334 22 6
                                    

Sabah uyanır uyanmaz çiçekleri sulardı, sanki kalbini büyütürmüşçesine o çiçeklerde ki bütün güzellikleri yüzünde toplardı.

En sevdiği renkti kırmızı. Sabah ilk o kırmızı sandaletleri giyer kahvesini alır ve çiçekleri izlerdi. Bende onu.

İzi kalmış ve yeni çıkmış yüzündeki sivilceden, hafif kemerli burnundan, yıpranmış esmer elleriyle fincanı narin tutuşuyla, gözlerini bal rengine çeviren güneşin ve o güzel gamze ile gülüşünü sevmiştim.

O nahif kalbini kalbime gömmüştüm, ona bi' o kadar yakınken uzak durmanın acısını, ona hiç bir zaman yakın olamayacağımın cezasını yıllardır içimde besliyorum.

O nahif kalbi bir başkasının oldu ama. Ellerini uzattığın da ona koşan birisinin. Bir gün o eller bana uzanacak ben yine ona kıyamayacağım diye korkuyorum.

Çünkü ondan nefretimi kullanıyor.
Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzaklarda.

_
düzenlendi, 10.07.24

Suicide in My Skin.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin