It's about TIME (On-hold)

(7) Explained

I give her my- I mean kung sino man ang nagbigay ng oras na to.

Pagkatapos ko magtransfer ng time kay mom. Humarap ako kina manang and dad.

Gulat. Yan ang nakikita ko based on thier reaction. O_o

"An-anak? Kaya ba ayaw mong ipakita yung oras mo ka-kasi m-may daan-daang taon ka? Centuries?!" patanong na sabi ni manang.

Inexplain ko sakanila LAHAT. Na nung lumabas na yung oras ko ay 1 day and an hours nalang saakin ang natitira. Kaya nga ako sumulat nang letter at umalis nun na napunta ako sa garden na parang forest. Tapos yung nakatulog ako then nung paggising ko.

"So, do you mean baby na hindi sayo galing yung oras? Kay --- sino nga ba yun?" Tanong ni dad.

"Si Time Giver daw po siya dad."

Nagkaroon ng napaka-haaaaaaaaaaaaaaaaaabaaaaaaaannnggggggg kataaaaaaahiiiimiiiikaaaannnn.

Nga pala. Hindi na ako pumasok kasi nga sa nangyari. :3 Ayoko naman na papasok ako tapos hindi ko alam kung anong nangyayari kay mom.

Napatigil kami sa pag-uusa kasi nagising na si mom!!

"Uuh? baby?" Sabay tingin ni mom sa wrist niya. At nagulat. As expected.

"Pa-paano?" Yun lang sabi ni mom, tsaka inexplain ni dad yung mga nangyari.

Pumasok muna ako sa kwarto ko. Sabay higa then titig sa ceiling.

Haayy. Ano na kayang mangyayari saakin nito? Ang boring naman. Btw 100 years ang binigay ko kay mom. ALam ko naman na ibibigay niya kay dad o kay manang yun. O di kaya mapupunta sa savings. Dito kasi pwede mong i-convert o ipalit ang oras mo sa pera. Kaya ganun nalang sila ka desperado na makakuha nang maraming oras.

Natigil ako sa pag-iisip nang may pumasok sa kwarto ko. Si mom.

"Baby , thank you for saving me." Sabi ni mom tapos may binigay siya saakin. Tiningnan ko. Parang orasan na kwintas. Kwintas pala talaga.

Tumingin ako kay mom na may pagtataka.

Ngiti lang ang iginanti niya sabay labas sa kwarto ko.

Ohh-kay weird. e_e

Tiningnan ko to ng maigi. Hmm parang antique na na orasan pero gumagana pa. Ang ganda nga ehh. (See at the picture) Pang ano to? Bahala na nga. Sinuot ko na at tinago sa loob ng damit ko.

Nagbihis ulit ako nang pangpasok sa school. Makakaabot pa ako nito sa third class ko. Bumaba na ako. Naabutan ko si mom and dad sa salas.

"Oh? Baby Mite? Papasok kana nang school?" Tanong ni mom ng makita akong nakabihis. "Diba late kana? Sorry baby kasi dahil saakin di ka nakapasok. Dapat kasi pinabaya--" bago pa man niya matapos ang sasabihin niya nagsalita na ako.

"Mom! Don't ever think that. You don't have to say sorry mom. First of all it's not your fault mom." Sabi ko. Ayaw ko kasing sisihin ang sarili niya na nang dahil sakanya ay hindi ako nakapasok sa first subject ko. Para lang yun. Tsk

"Thank you baby Mite. Ihatid na natin siya Hon?"

"Sige, lets go!!" Hyper na sbi ni dad.

----------