Prologue

66 5 0
                                    

Ang Buhay ng Tao, ay Parang Pagtugtog ng gitara.

Minsan nasa Tono, Minsan naman Wala.

Magandang musika lang ang Gustong Marinig ng mga Nakikinig.

Kapag nagkamali ka naman sa Pagtipa, Di ka syempre agad susuko.

Pag-aaralan mo muna kung saan ka nagkamali para malaman mo kung ano ba yung dapat baguhin para di na maulit yung Pagkakamali mo.

Pero alam mo ba kung ano yung Pinaka Logic dun?

Yun yung Kahit ano pang Tunog yung Lumabas, Ikaw Pa rin yung Gumawa.

Nasa sa iyo kung Pagagandahin mo yung Tugtog o kung Papangitan mo. 

Pang Buhay lang sa Mundo.

Ikaw yung May Hawak nun. Walang Makakapagbago nun kundi ikaw.

Sayo nakasalalay ang Lahat.

Ang buhay ng Tao ay Parang isang Musikero.

Gusto niyang Makagawa ng magagandang Musika.

Pero sa Simula, Syempre hindi nya agad-agad yun Magagawa.

Madaming Pagsubok ang Dapat malagpasan. 

May Darating para tulungan tayong Matuto. Pero Syempre, aalis din sila.

Para naman Magturo sa Iba.

Kaya Hindi dapat tayo Malungkot. Syempre Masakit din sa Simula.

Lalo na kapag yung Tumulong sayong Matuto, ay Masyadong Naging Malapit sayo. Pero Ika nga, Life Must Go on.

Kailangan mong Ipagpatuloy ang Lahat.

Malay mo.. May dumating ule na Makakasama mo.

Wag kang Matakot na Tanggapin sya sa Buhay mo. 

Kelangan mo syang Tanggapin kase sya yung Ipinalit ni God na Better pa sa Nauna.

At Malay natin... Hindi lang Sila dumating sa buhay natin Para Matuto ng Musika...

Malay natin, sya yung Makakasama mo sa Pagbuo ng Musikang Hinahangad mo..

The Search for Forever with Mr. SeatmateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon