KÜL OLMUŞ KALPLER (Tamamlandı)

18.BÖLÜM

Multimedya: Eymen

Umarım bölümü beğenirsiniz oy ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum:D

***

"Liderleri insanlar seçmez, lider doğar lider ölürsün."

***

Kırık bir kıza umut verirseniz, ona her istediğinizi yaptırabilirsiniz. Sonunda paramparça olacağını bile bile koşa koşa peşinizden gelecektir. Verdiğiniz o umudun hatırına hissettiği o güzel anların tekrar olabilmesi umudu her şeyi gözünde köreltecektir.

Sevdiklerine bağlı ol derdi babaannem, bağlı ol ama bağımlı olma derdi. Şuan anlıyorum da çok haklıymış bir insana uyuşturucu gibi bağımlı olursan sana istediği her şeyi yaptırırmış. Kendimi şuan hiç olmadığım kadar özgür hissediyorum ama eskiyi de çok özlüyorum, evimi, ailemi, kardeşimi her şeyi bazen çok özlüyorum.

Birlikte oturmuş film izliyorduk. Televizyon odasında ben, Eymen, Hande, Hale, Derin ve Sarp vardık. Zombilerle ilgili filmi izlerken elimdeki telsizle kafamı Eymen'in omzuna yaslamıştım ki kulağıma fısıldadı.

"Sarı saç yakışmış."gülümsediğimde oda gülümsedi.

"Teşekkürler."Sarp'ın ise sitemli sesi ortamı bölmüştü.

"En uyuz olduğum şey de zombi filmleri ulan ölmüşsün Allah sana yaşa diye bir şans daha vermiş niye millete tebelleş oluyorsun! Edebinle git yaşa işte."

"Edebiyle yaşasaydı film olmazdı Sarp."dedi Hande göz devirirken. Telsizden gelen bebek ağlamasıyla tam kalkacaktım ki benim yerime Eymen kalktı.

"Ben bakarım zaten sıktı film."

"Tamam."odadan çıktığında bende onun bıraktığı boşluğa uzandım. Bir on dakika sonra elimdeki telsizden ses gelmişti.

"Altının değişmesi lazım Karıcığım yukarı gelir misin?"sırıttığımda diğerlerine baktım.

"Bence kendi halleder ne dersiniz?"

"Bence de sonuçta bomba çözmeyecek."dedi Hale. Çıkmadım yukarıya haber de vermedim, aradan kırk dakika geçmişti ama ses seda yoktu aşağıya da inmemişti. Merak içimi kemirirken en sonunda ne yaptığına bakmak için usulca yukarıya çıktım.

Bebek odasından girdiğimde Meleğin küçük pijamasını yeni giydirmişti. "Bak işte halletmişsin bana ihtiyacın yokmuş."diye güldüğümde bana bakıp derin bir nefes aldı.

"Kırk dakika."

"Ne kırk dakika?"

"Tam kırk dakika sürdü."küçük bir kahkaha patlattığımda inanamazcasına baktım.

"Ne yaptın ya kırk dakika? Çocuğun bezini baştan mı icat ettin?"

"Yok nasıl yapacağımı anlamam hesaplamam kırk dakika sürdü."gülmemi zar zor durduğumda yanına gelip Meleği battaniyesine sardım ve kucakladım.

"Sonuçta başarmışsın aferim."onu orada bırakıp Melekle aşağıya indim. Herkes Meleği gördüklerinde gülümserken gelip kalktığım koltuğa oturdum.

"Versene bana bende dursun biraz."hevesli hevesli konuşan Derinin kucağına bıraktım Meleği, Sarp bana çekirdek kasesini uzattığında alıp çıtlamaya başladım. Eymen yanıma gelip oturduğunda bende çekirdeği ona uzattım.

"Yer misin?"Eymen ona uzattığım çekirdek poşetine tip tip baktığında yüzünü buruşturdu.

"Sevmem."