Selena
BEST FRIEND RIGHT?", Sa tuwing naririnig ko ang mga salitang 'yan ay tumataas ang aking balahibo ng aking buong katawan. Naririnidi ang aking mga tenga. My heart also scattered into pieces. Lalo na at sa kaniya pa nanggagaling iyon. Para ba akong pinagsakluban ng langit at lupa.
Ngumisi lang ako sa kaniya at wala siyang sagot na narinig mula sa aking bibig. Tumuloy lang ako sa pagkain at tiniis ko ang pasmado niyang mga salita.
"I'm done eating." Pagkatapos ay dumighay ako ng may kalakasan. He was sitting beside me and I burp right into his face.
"Ang baho Selena. Hindi ka pa ata nagma-mouth wash", pikon na pikon nitong sabi. Bigla siyang napatayo sa kaniyang kinauupuan, lumipat siya ng silya. Me, the empty chair and Jared. What a distance right?
"Bakit ka naman lumayo sa akin?",I spoke with frustation.
"Smell your own breath",iritang-irita nitong sabi. The driver laugh,so I decided to smell it, kahit labag yun sa kalooban ko. I put my left hand facing my mouth and I slightly exhaled my breath and smell.
"What's wrong with my hands?. Ang baho ng kamay ko."
"It's not your hands its your breath Selena." He laughed so hard, that makes me the same thing. Masaya na akong masaya siya. Napabuntong hininga na lamang ako and stared at his handsome face.
"Tapos na po kayo kuya?",he asked the driver.
"Yes, sir",magalang na sagot naman nito sabay hawak sa kaniyang busog na tiyan. He is a pudgy driver but not that fat.
"Let's just take some rest and we can go now. Right Selena?"
"Yes,Jared. Baka rin mabigla tayo at may MASUKA!"
"Kuyang Driver medyo 'wag po tayong mabilis masyado mamaya baka MASUKA AKO."
Hindi pa naman ako nasuka before sa mga biyaheng nagawa ko but everything changes right? There's no permanent thing here in this world maliban sa pagbabago.
Makalipas ang ilang minutong pagpapahinga ay nasa labas na kami ng bahay nila Jared, and its me the PHOTOGRAPHER. I take some pictures of him. For sure he's going to update on his social media accounts. Hashtag Vacations, Hashtag summer vibes. Napabuntong hininga na lamang ako. Buti pa yung social life niya napagtutuunan niya ng pansin pero ako wala. I mean, I need some time with him kaya nga ako pumayag na sumama. Isa lang pala yun sa mga dahilan ko and you're going to know the other reasons when we arrive at La Mabista.
"Where is my two boxes of chocolates?" Hindi ko maaaring malimutan ang aking paborito. I remember I forgot to brush my teeth yesterday night dahil nakatulog na ako kakakain ng mga tskolateng bigay niya. Nagsimula na kaming umandar at may kalayuan na rin kami kung susukatin.
" Nasa ilalim ng kinauupuan mo", he said with sadness.
"At bakit malungkot ka naman?", I asked whilst starting to open a piece of chocolate.
"You already forgot my favorite. Dati lagi mo akong binibigyan non" he put his earphones at may pagtatampo pa siyang nalalaman. Ang akala niya siguro makakalimutan ko talaga ang paborito niyang pastillas. Kumuha ako ng isang pirasong pastillas na nakalagay sa parisukat na lalagyan. Habang nakapikit siya ay inilapit ko ang pirasong pastillas malapit sa kaniyang ilong. Mula sa kaniyang pagtutulog-tulugan ay nagising siya at hindi maipinta ang kaniyang mukha sa saya. Kinuha niya sa akin ang isang piraso at isinubo ito. Napapikit pa ito dahil sa sarap.
"Can I have more?" He made his face look so cute pero kapag sa iba yun ay mukha na siyang patay gutom o di kaya'y disperado.
Ibinigay ko naman na sa kaniya ang lahat dahil hindi ko na rin siya matiis. I know his favorite and his basic moves para mapapayag ang isang tao sa gusto niya. Siguro nga akala niya ay gumagana 'yon sa iba dahil sa tuwing ginagawa niya yun sa akin wala akong magawa kundi ang pumayag lang ng pumayag.
"Bakit mas masarap 'to, well Nanay Mendrez was actually improving huh." Ang papuri nitong sabi and well he doesn't have idea na ako ang gumawa. Dapat lang naman na alam ko na gawin ang paborito niyang pastillas, ayoko naman ng i-asa kay Mama. Lalo na't may kasabihan ngang The best way to a man's heart is through his stomach at mukhang magagamit ko talaga yun.
