13. BÖLÜM

1K 119 37
                                    

           Merhabalar hepinize iyi okumalar dilerim...💕


Heyecan korku mutluluk gurur hepsi bir anda hissedebilir mi? Ben şu an hepsini hissediyorum. Ben nerde miyim? Tam da yıllardır hayalini kurduğum okulun önündeyim. İçimde garip bir mutluluk var.

 Size garip gelebilir belki ama ben kendimle gurur duyuyorum. Onca gizli saklı çalışmayla arkadaşlarımdan aldığım çözülmüş kitaplarla üniversite kazanmıştım. Tüm engellere rağmen Mardin'in o çıkmaz sokaklarından kendi emeğimle çıkmıştım. Şimdi ise tüm emeklerim çalışmalarımın karşılığı önümde duruyor. 

Ne kadar zamandır okula karşıdan baktığımı bilmiyorum. Eğer biri benimle konuşmasaydı saatlerce bakabilirdim herhalde.

-Okula aşık falan mı oldun acaba?

-Efendim anlamadım?

-Okula o kadar çok baktın ki aşık oldun sandım.

-Ben farkında değildim.

-Anlamıştım zaten. Eee 1. Sınıf mısın?

-Evet çok mu belli oluyor?

-Yani hiçbir öğrenci bu kadar şaşkın şaşkın etrafına bakmıyor şaşkın ördek yavrusu gibi ya da okul binasıyla aşk yaşamıyor.

Cümlesini bitirir bitirmez kahkaha atmaya başladı. Hem söyledikleri beni utandırırken hem de güldürmüştü. Dışardan gerçekten şaşkın ördek yavrusuna benziyordum galiba.

-Bu arada ben Poyraz. Senin adın ne?

-Dilan bende tanıştığıma memnun oldum Poyraz.

-Bende memnun oldum şaşkın ördek yavrusu.

-Çirkin olması gerekmiyor mu onun?

- Öyle bir kural mı var?

-Yokta ne bileyim hem sen hiç hayatında şaşkın ördek yavrusu gördün mü ki?

-Görmedim ama görseydim kesin senin gibi olurdu.

Söylediği şeyle ikimizde gülmeye başladık. İlk günüm olduğundan açıkçası biraz gergindim ama şimdi gerginliğim biraz azalmıştı. Tam hangi bölümde okuduğunu soracaktım ki Poyrazın sırtına atlayan kızla sustum. Sarı saçlı minyon bir kızdı ama her halinden sporla ilgilendiği belli oluyordu. Giydiği kot pantolon ve gömlek o kadar yakışmıştı ki ona farklı bir hava katıyordu. Ben şaşkın bir şekilde onlara bakarken Poyraz sanki normal bir şeymiş gibi takmadan bana bakıyordu.

-Sana şaşkın ördek yavrusu demekte haklıyım. Baksana şu suratına.

Kahkaha atarken bir yandan da bana laf atıyordu. Hem şaşırmakta haklıyım her gün birinin sırtına atlayan insanlar görmüyordum. Hem Mardin de bir erkekle kızın eli eline değse namusuna laf ediyorlardı. Kimse bu kadar yakın davranmıyordu.

-Ben evet şaşırdım. Senin şaşırmaman garip değil mi?

- Yoo değil. Beril artık sırtımdan insen mı acaba insanlar garip garip bakıyor.

-off indim yaa bu arada ben Beril canım eğer Poyraza asılıyorsan al senin olsun bıktım valla.

-Nee yok ben yani biz yani Poyraz ve ben...

SEÇİLMİŞ KİŞİ (MARDİN SOKAKLARI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin