Kulaklarım buğulanmış sandalye ayağımın altından kayarken hiçbir şey duymuyordum adeta.Annem ve babam neden boşanıyorlardı ve biz neden başka şehire gidiyorduk ben bu şehirde mutluydum sevdiklerim vardı en önemlisi şimdi gitmek de neyin nesiydi?
"Bak selin sen olgun bi kızsın ve olumlu karşılayacağını düşünüyorum aynı lokantadan ayrıldık zaten baban şef oldu benimde kendime ait bi dükkanım vardı artık devrettim ve babanla boşandıktan sonra da Antalya'da devam edicem bak senden üzülmeni istemiyorum biz anlaşmalı olarak boşanacağız bi kaç gün içerisinde olmuyordu evliliğimiz ve bitirme kararı aldık yine istediğinde babanın yanına gelebilirsin ya da baban gelir"
Öylece mal mal yüzlerine baktım onlar zaten herşeyi ayarlamışlardı benim bir şey söylemem neyi değiştiricekti ama asla ve asla bu şehirden gitmek istemiyordum
"Ben burdan gitmek istemiyorum burda bir okulum ve arkadaşlarım var anne"
"Bak asya ordada olucak emin ol"
"Hayır istemiyorum ben burda kalıcam"bağırarak söyleyince bi kaç kişinin baktığını görmüştüm
"Aylin tamam kızın üstüne gitme sonra konuşuruz yine"
Ben çoktan masadan kalkmış deli gibi ağlıyordum boşanmalarına da üzülüyordum ama onlar karar vermiş ve ikisininde böyle mutlu olacağına karar vermişlerdi ama beni sevdiklerimden ayırmalarına hakları yoktu.Eve gelince eve girmeden yiğitlerin evine gittim moralim çok kötüydü ve ona ihtiyacım vardı.Tam sokağı dönünce olduğum yerde kaldım.Yiğit bir kızla samimi bir şekilde konuşuyordu.
Sakin ol selin belki adres soruyordur sakin kız ona sarılınca yumruğumu sıktım benim sevdiğim adama sarılıyordu benim sevdiğim adama sarılıyordu benim sevdiğim adama sarılıyordu.Asıl kalbimi acıtan şeyde yiğitin ellerini beline sarmasıydı.Ağlayarak geri döndüm bugün herşey üst üste gelmişti oysa sabah nasıl mutluydum yiğit ile oturuyorum diye.Eve gelince kapımı kitleyip yatağıma attım kendimi ağrı kesici içip uyumaya çalıştım başım çok ağrıyordu.
Gözlerim aralandığında cama baktım hava aydınlanıyordu ne yani o kadar mı çok uyumuştum.Saate bakınca 6.15 olduğunu gördüm banyoya girip işlerimi hallettim ve yatağa geçtim tekrar telefonumu elime alıp galerime girdim.Yiğitle olan fotoğraflarıma bakarken göz yaşlarımı tutamıyordum.Kapı Çalınca hızla göz yaşlarımı silip baktım.Annem gelmişti yatakta geri çekilerek yer açtım
"Bugün mahkeme var gelmek ister misin"
Kafamı salladım olumsuzca
"Peki tatlım ama yarın için bilet aldım bak emin ol antal-"
"Gelicem anne"
Annem şaşkınla baktı
"Ama dün istemiyordun"
"Kararımı değiştirdim geliyorum"
"Peki güzel kızım ben çıkıyorum"
Bugün okula gitmeyecektim onun yerine valizini topluyordum.Aslında gitmek istemiyordum bütün arkadaşlarımı bırakmak istemiyordum ama o son olaylar fikrimi değiştirdi.Belki de gerçekten yiğit beni sevmiyordu.Kapım çalınca odamdan çıkıp gelenlere baktım asya ve Melisa idi.Onları görünce bi damla göz yaşım aktı onları çok seviyordum ama şimdi nasıl bırakacaktım?
