(နောက် နှစ်ရက်အကြာမှာရောက်လာမယ့် ကိုယ့်ရဲ့
မွေးနေ့အတွက် ကိုယ်တိုင်ပြန်ပေးတဲ့
မွေးနေ့လက်ဆောင်
တစ်နည်းအားဖြင့်
pre birthday present for myself. 🖤)
26.4.2021/9:00pm.
"ငယ် ဘာလို့ ဒီလောက်စိုက်ကြည့်နေတာလဲ "
စားပွဲခုံပေါ် လက်တင် လက်ပေါ်မှေးထောက်ပြီး အပြုံးမပျက် မျက်တောင်တစ်ချက်မခတ် ကျွန်မကိုငေးကြည့်နေတဲ့
အရှေ့က ချစ်ရသူကြောင့် ကျွန်မ မနေတတ်စွာ
မေးခွန်းထုတ်လိုက်မိသည်။
"လှလို့ "
"အပိုတွေ "
ကျွန်မစကားကြောင့် သူ ရယ်သံတစ်ချက်ထွက်ကာ သူ့ရှေ့မှာ ရှိတဲ့ ကျွန်မ လက်ကိုဆွဲကိုင်ရင်း
"ဒါဆို နောက်တစ်မျိုးပြောင်းဖြေမယ် "
"မျက်စိရှေ့ကနေ ပျောက်သွားမှာစိုးလို့ "
တကယ်လည်း မျက်စိရှေ့ကနေ အပျောက်မခံနိုင် ဖုန်းတဂွမ်ဂွမ်ဆက်ပြီး လိုက်ရှာတတ်တဲ့ သူက ကျွန်မရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့
ငယ် ဆိုတဲ့ ကျွန်မချစ်သူပါဘဲ
"နည်းနည်း တည်တည်တံ့တံ့လေးနေပါလား ငယ် "
ထိုသို့ ကျွန်မရုပ်တည်နဲ့လေသံခပ်မာမာလေး ပြောလိုက်ရင် အပြုံးတွေကို ရပ်တန့်ကာ ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ပြီး သူဖြေမှာက
"ဟုတ်ပြီ သေချာဖြေမယ်
.
.
.
ချစ်လို့ "
ဒါ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ တစ်လပြည့် ရခဲလှတဲ့
အားလပ်ချိန်လေးကို သူက ကျွန်မကို ငေးကြည့်တာနဲ့
ကုန်ဆုံးသွားတာ ဘယ်လို ချစ်သူမျိုးကို ရထားတာလဲ
ကျွန်မ မသိပါဘူး။
သွားပြီး စိန်မခေါ်ရဲဘူး တကယ်ကြီးကို တစ်နေ့လုံးလဲ
ကျွန်မကို သူ အပြုံးမပျက်မျက်တောင်တစ်ချက်မခတ်ဘဲ
ငေးကြည့်နိုင်တယ်။
"ဆောင်း သိလား ငယ်က မိန်းကလေးတွေကို သဘောကျတာမဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ ယောကျ်ားလေး တွေကိုလည်း
သဘောမကျပြန်ဘူး "
နေ့လည်စာစားချိန်မို့ ကျောင်းသားတွေ ကန်တင်းမှာရှိလိမ့်မည် ဒါကြောင့် ငယ်က လွတ်လပ်စွာ ကျွန်မ ပေါင်ပေါ် အိပ်ရင်း
ထူးထူးဆန်းဆန်း စကားတွေပြောနေသည်။
