Mr. Trador

Το τηλεφώνημα

Το ξυπνητηρι απο το κινητο του ζωντανευει κανοντας με να πετακτω απο το κρεβατι σε αυτον το μη γνωριμο ηχο.Ο Αλεξαντερ κοιμοταν ακομα διπλα μου.Τριβοντας τα ματια μου ριχνω μια ματια στο ρολοι.Εξι και μιση πολυ νωρις! Βαζω το δικο να χτυπησει οκτω παρα τεταρτο και βυθιζομαι στα σκεπασματα..Χιλια χρονια δεν θα μου ηταν αρκετα για να χορτασω να κοιμαμαι διπλα σε αυτον τον ανθρωπο σκευτομαι καθως τον κοιταζω και τα ματια μου κλεινουν.

«Ξυπνα υπναρου!»
Ανοιγω με δυσκολια τα ματια μου ενω ο Αλεξαντερ απο πανω μου μου τριβει απαλα την μυτη!

«Μα ειναι πολυ νωρις...» γκρινιαζω..

«Οχι και τοσο.. πρεπει να παω στην εταιρια εχω συσκεψη στις εννεα και μιση!»

Με χαιδευει απαλα στο μαγουλο και σηκωνεται!
«Εχω αργησει ηδη!! Σου εχω φερει πρωινο σηκω οταν θελεις και πρωπαντος μην τολμησεις να ερθεις στην δουλεια!»

Τα ματια μου ανοιγουν διαπλατα ενω η φρεσκαδα απ το αρωμα του μου χαιδευει την μυτη!

«Ποτε προλαβες;»

«Καθριν ειναι οκτω και μιση! Πηγα σπιτι αλλαξα και σου εφερα πρωινο!»
Βαζει το σακακι του και με φιλαει πετακτα!

Ωχ με πηρε ο υπνος για τα καλα! Που να παρει..

Κοιταζει τα μαλλια του στον καθρεπτη και τα σουλοπωνει οσο μπορει και επειτα την γραβαντα του τυπικα..
Ειναι πραγματικα ομορφος... χωρις καμια ατελια.. υπεροχος σε ολα... πλουσιος νεος.. τι στο καλο ζηταει απο εμενα.. μια απλη ιδιοτικη υπαλλιλος.. χωρις καποια ιδιαιτερη ομορφια που παλευει ακομα να ξεπληρωσει τα φοιτητικα της δανεια..
Κατσουφιαζω χαζευοντας την υπεροχη μορφη του..

«Εισαι στα αληθεια πολυ ομορφος....»

Χαμογελαει και με φιλαει πεταχτα καθως ακουμπαει με το ενα γονατο στο κρεβατι..

«Εσυ ευθηνεσαι γι αυτη την ομορφια.. ευτυχια λεγεται! Και εκτως απο αυτο το λες γιατι δεν εχεις δει ποσο ομορφο ειναι αυτο το τσιμπλιασμενο μουτρακι!!»

Χαμογελαω και τα ματια του λαμπουν.. Μα πως μπορω να τον κανω ευτυχισμενο... δεν εχω τιποτα να του προσφερω...

«Η Ελσα εφτιαξε τηγανιτες για εμενα και σου εφερα με σπιτικη σοκολατα»
Σηκωνεται απο το κρεβατι....

Ποια ειναι η Ελσα τωρα;
«Ειναι η οικιακη μου βοηθος!»

Προλαβαινει και απανταει στην ερωτηση που δεν εκανα αλλα προφανος εμφανιστικε ενα ειδος ζηλειας στο προσωπο μου..

«Εγω πηγαινω... το βραδυ θα περασει να σε παρει ο Λιαμ»

Ο Λιαμ;

«Ο οδηγος μου.. »
Προλαβαινει ξανα την περιεργια μου!

«Εννεα να εισαι ετοιμη!»
Γνεφω καταφατικα και με φιλαει για αλλη μια φορα πεταχτα και φευγει...

Μετα απο μια ωρα σηκωθηκα επιτελους.. εκανα ενα ντζουζ και ξυρισα καλα ολες τις περιοχες του σωματος μου που χρειαζοταν...

Εκατσα στο σαλονι βλεποντας διαφορα καναλια και τρογοντας τις πλεον κρυες τηγανιτες..

Η ωρα περνουσε... το κινητο μου δονιστηκε..
«Παρακαλω;»

"Κειτ!"

«Ντανιελ; »

"Πως εισαι; Κοιτα μην το κλεισεις ηθελα απλως να δω τι κανεις.."

«Μια χαρα ειμαι και δεν υπαρχει λογος να το κλεισω...»

"Το πρωην αγορι σου ειχε τελειως διαφορερικη αποψη..."

«Πρωην;»

"Ο Τρειντορ.."

«Ειμαστε ακομα μαζι...»

"Αληθεια;! δεν το περιμενα ιδιαιτερα!Και να ειδα κατι και υπεθεσα.. ξερεις.. ετσι και αλλιως παντα ο Τρειντορ αλλαζε σχεσεις στην βδομαδα!"

«Τι ειδες ;»

"Δεν εχει νοημα αφου ολα καλα!"

«Ντανιελ!»

"Ειμαι στην Τρειντορ κομπανη για κατι χαρια και μπηκε στο γραφειο του με μια ψηλη κλασατη νεαρη! Την κραταγε απο την μεση και ειναι στο γραφειο του οση ωρα ειμαι και εγω εδω.."

«Μαλιστα..»

"Κειτ.. λυπαμαι... ομως απ την αρχη..."

Το κλεινω και ντυνομαι γρηγορα τελειως απλα..
Το καθαρμααα με κοροιδευει! Επρεπε να το περιμενω αλλωστε... δεν ειμαι αρκετη για εκεινον.. καθομαι στο σαλονι και δακρυα τρεχουν πριν το καταλαβω... Και ολα αυτα που μου ελεγε; Μα φυσικα... τοσες κοπελες... εχει γινει μαστερ στα ψεμματα!

Το αμαξι μου ειναι στο συνεργειο ενα μηνα τωρα.. πως θα φτασω συντομα!
Βγαινω εξω παρακαλοντας να βρω καποιο διαθεσημο ταξι! Ο καιρος ηταν ετοιμος να βρεξει... Ταιριαζε τοσο πολυ με τα συνεσθηματα μου..

Μετα απο δεκα λεπτα φτανω στο γραφειο.. σε ολη την διαδρομη μασουλουσα τα νυχια μου απο το ανγχος! Απο την μια φοβομουν μα επρεπε να φανω δυνατη! Ο Ντανιελ πιθανον να ηθελε για ακομα μια φορα να μας κανει να μαλωσουμε μα επρεπε να το δω με τα ματια μου για να το πιστεψω!

Αφου ανοιξουν οι πορτες του ασανσερ αγνοω τα βλεμματα που πεφτουν πανω μου και μπουκαρω στο γραφειο του Αλεξαντερ.

___________________________
Ουυυυυυυυυφ αυτα για σημερα!! Σχολιαστε ψηφιστε πειτε μου την γνωμη σας! Οτι θελετε! :*