Doğduğu evin kaderi olduğuna inanan,kendinden çok ailesini önemseyen bir kadın...
Hayatı işinden ibaret olan,aşkı tanımayan bir adam...
Kaderin bir araya getirdiği bu iki genç gerçek aşkı bulup tüm sorunların üstesinden gelebilecek mi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zeynep ilk iş gününün sabahında mutlu uyanmışdı. Çocuklukdan beri bu hayali kuruyordu, abisine ülkenin en iyi avukatlarından biri olacağına dair söz vermişdi. Hızla yatakdan kalkıp aşağı indi, güzel bir sofra kurdukdan sonra işe gitmek için hazırlandı. İçi kıpır kıpırdı, sanki bulutların üzerinde gibiydi. Mehdi Zeynebi baştan aşağı süzdükden sonra odadan çıkdı, bakışlarından belliydi huzursuz olduğu. Ama Zeynep hiçbir şeyin keyfini kaçırmasına izin vermeyecekdi. Kahvaltıdan sonra Mehdi Zeynebi işe bırakacağını söyler,birlikte evden çıkarlar. Şirkete varmaya az kala arabayla kaza yapmaktan son anda kurtulurlar. Ama Mehdi olayın üzerine giderek çarpışmak üzere oldukları aracın sahibiyle kavga ediyor ve olay karakolda bitiyor. Taraflar bir şekilde anlaşmaya varıyor. Ama işe 1 saat geç kalan Zeynep şirkete vardığında kovulduğunu öğrenir. Şirketin patronu Barış Tunahanın asistanı Ceren hanımla konuşarak kendini anlatmaya çalışır:
"Ceren hanım, bakın biliyorum Barış bey bu konularda çok ciddi ama ailevi bir meseleydi, emin olun önemli olmasa asla işe gecikmezdim. Lütfen izin verin anlatayım." O sırada toplantıdan çıkan Barış israrla kendisiyle konuşmaya çalışan kişinin az önce işden çıkardığı stajyer olduğunu anlar.
"Zeynep hanım, bir avukatın en değerli şeyi zamanıdır. Sizse ilk günden işe geç kalıyorsunuz ve ailenizi bahane ediyorsunuz. Hayır madem aileniz sizin için işinizden daha önemli, o zaman hayatınızı onlara adayın. "
"Bakın, Barış bey bana son bir şans verin, bir daha tekrarlanmıycak bu, elimden geleni yapıcam sizin güveninizi kazanmak için."
"Zeynep hanım, benim için ilk şans son şansdır. Benim kariyer hedefleri olan, işini herşeyden önde tutan gerçek çalışanlara ihtiyacım var. Size hayatınızda başarılar. " diyerek Zeynebin birşey söylemesine izin bile vermeden odasına gider.
Zeynep Barışdan duyduğu sözlerin etkisiyle bir süre yerinden kıpırdayamaz. Daha sonra üzüntülü halde şirketten çıkar ve eve döner. Mehdi bu duruma çok sevinse de pek belli etmemeye çalışır. Zeynebi o akşam en yakın arkadaşı Emine teselli eder ve uyuyana kadar başında bekler. Son anda odadan çıkarken aklına bir fikir gelir, Zeynebin bilgisayarını açarak mezuniyet konuşmasını Barış Tunahana mail olarak yollar.
Gece yarısı olmasına rağmen Barış hala şirkette dosyalara gömülü halde çalışıyor. Bir anda telefonuna gelen bildirim sesiyle irkilir. Yeni mail geldiğini görüp açıyor ve Zeynebin mezuniyet konuşmasını izliyor.
..................
İşini kaybettiği için ağlamakdan yorgun düşen, tüm gece kabuslar görerek uyanan Zeynep sabah kötü bir başağrısıyla yatakdan kalkar. Ne birşey yemeğe hali vardır, ne de kimseyle konuşmaya mecali. O sırada telefonu çalar. Ekrandakı TBL yazısını görünce heyecanlanır.
"Ceren hanım?"
"Günaydın, Zeynep hanım. Barış bey sizi bugün şirkette görmek istiyor."
