Bölüm 31

113 35 11
                                    

Dükkanı açalı bir hafta olmuştu. Açılışta acayip eğlenmiştik. Son zamanlarda hiç bu kadar çok güldüğümü hatırlamıyordum. Hatta çoktan ilk müşterilerim bile gelmişti. Tuncay abinin holdingten de ayrılmıştım doğal olarak.

Ben kahvemi yudumlarken mahallemizdeki kızlardan gelenler olmuştu.

"Kolay gelsin Yaren."

"Teşekkür ederim, hoş geldiniz."

"Hoş buldum. Kaç bıyık aldırıp günlük makyaj yaptıracaktım ben."

"Tabi, gel şöyle otur."

On beş dakikaya bitirmiştim işimi. Paramı keyifle kasaya koyarken, şimdiden bu işten güzel kazanmaya başlamama ayrı seviniyordum.

Yarın çarşamba'ydı ve izin günümdü. Haftasonuna da gelin ve beş arkadaşı için randevu almıştım. Yarın ki planım Erdem'in yanına uğramaktı. Belki işime yarayacak bir şeyler öğrenirdim. Derken telefonumun üst üste titremesiyle telefonumu elime aldım.

"Son 1 haftan Sezgin."

Ilk mesajta bu yazıyordu ve tabiki de mesajı atan Savaş'tı.

"1 hafta içinde dediğini yapamazsan, o kuaförü başına yıkarım."

Ikinci mesajı dehşetle okumuştum.

"İstediğimi iki şekil alacağım, hem seni kullanacağım hem de elinden sevdiğin şeyleri almaya devam edeceğim."

Aklı hep mi bel altına çalışırdı insanların? Hayalimi onca zaman sonra gerçekleştirmişken Savaş onu da elimden almaya kararlıydı anlaşılan ve ben bir anca önce halletmeliydim bu işi. Sabırla yarın olmasını beklemekten başka çarem yoktu.

Daldığım yerden hayata dönüş yapmamı gelen müşteri sağlamıştı. Kendimi işime vererek Savaş itini aklımdan çıkarmaya çalışmıştım.

İNTİKAM 1: Karanlık OyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin