◄[SM/SEQ/AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.II) | #thriller (✓)

◄ [MP:2] - BÖLÜM 30 ►

(Bilgilendirme: Lalisa'nın gifidir.)

(Bilgilendirme: Günün 11. Ybsi. Bugün 20 yapıyoruz arkadaşlar, kitabı bitireceğiz (Bitiremedi). Senaryoyu hızlı hızlı yazmamız lazım yeni kurgu geliyor.)

👁‍🗨: "Sevgi ve aşk farklıdır; Aşkın tanımı zordur fakat sevgiyi tek bir cümleyle bile tanımlayabilirsin. 'Tüm hayatımı onunla geçirdiğim süre boyunca bin defa kalbimi kırıp bin defa ondan soğusam da yine de şu kapıdan çıkıp gidemediğim o bağlılıktır.' Gibi..."

[x]

Mutfakta ramen hazırlayan Lalisa, üst tarafında kalan dolaplardaki tencerelerden birini almaya çalışırken içeri Jungkook'un girmesiyle geri çekildi. "Tencereyi verebilir misin?"

Jungkook sakin bir tavırla üst dolaba doğru uzanıp tencerelerden birini aldı ve tezgaha koydu. Kapakları kapatırken Lalisa tencereye su doldurup kenara koydu ve ramen paketlerini açmaya başladı. "Sağol."

Jungkook kendisini izlerken ağır bir edayla arkasına geçti ve kollarını beline sardı genç kızın. Lalisa birden afalladı.

Çok... Çok tanıdıktı bu sahne. Zihninin bir yerlerinde ağır etki yapan büyük bir parçaydı.

Elleriyle genç adamın ellerini tutup gülümserken Jungkook kendisine bakarken sesli yutkundu. Lalisa kendisini arzulanmış hissetmeye başlayınca dikkatini hazırladığı ramenlere çevirirken Jungkook başını eğdi ve genç kızın boynuna doğru dudaklarını değdirip öpmeye başladı. Lalisa huylanarak güldü. "Yapmasana~"

Jungkook onun aksine gülmüyordu.

Biliyordu ki Lalisa da eğer hafızasını kaybetmemiş olsaydı gülmezdi. Aksine, kendisine izin vermek bile onun için zor olurdu.

Başını yana çevirip öpücüklerden sıyrılan Lalisa, Jungkook'a baktı. "Çok mu özledin?"

Jungkook gözlerini tezgahta duran ramenlere çevirirken Lalisa güldü. "Seni küçük tavşan, ben de seni özledim aşkım."

Bedenini genç adama döndürerek kollarını bedenine sardı ve sarıldı. "Günümüz beraber geçmiş olsa bile her gün özlüyorum seni."

Jungkook bunun kendi düşüncesi mi yoksa öylesine sevgilisi olduğunu sandığı bir adama sevgiliymiş gibi davranırken söylediği cümle mi olduğunu çözmeye çalıştı.

Lalisa bedenini çekerken parmakuçlarına çıktı ve Jungkook'un dudaklarına derin bir öpücük kondurdu başını yana eğip. Jungkook anlık afalladı ve şaşırdı.

Daha önce Lalisa'yı hiç dudağından öpmemişti.

Lalisa derin bir nefes alırken ayrılıp bir daha öptüğünde Jungkook baygınlık geçirmemek için gözlerini kapadı. Ellerini arkasındaki masanın kenarlarına koyarak genç kızın kendisini öpmesine izin verdi. Lalisa yavaşça geri çekilirken mahçup bir gülümseme sundu. "Şimdilik bu yeterli, yemeğe dönmem gerekiyor sevgilim."

Kendisine sevgi sözcükleri söylemesi bile Jungkook'a oldukça tuhaf geliyordu.

Lalisa kıkırdayıp arkasına döndü ve tezgaha ilerleyip ramenleri hazırlamaya devam ederken Jungkook midesinde oluşan tuhaf ağrıları gidermek için hala tadı damağında olan Lalisa'nın dudaklarından aldığı öpücükle yutkundu.

Sanırım daha fazla arzulamasına sebep olmuştu.

Derin ve titrek bir nefes aldıktan sonra dikkatini dağıttı ve kapıya yöneldi. Üzerindeki afallamışlık hala gitmemiş görünüyordu. Salona doğru adımlarken Lalisa arkasından baktı.

Nasıl da şaşırmıştı öyle. Kıkırdadı istemsizce.

Yüzündeki tuhaf şaşkınlık, bir şeyleri ele veriyordu.

Jungkook aslında onun sevgilisi değildi, Lalisa anlamıştı fakat belli etmeden devam ettiriyordu. Onun kendisinden hoşlanmaya başladığını görebiliyordu ve bu hoşuna gidiyordu.

[MEZAR PARTISI: IKINCI KITAP]

"Az aksiyona girelim istiyorum, Jungkook bir güzel küfretsin istiyorum.
1. Kitaptaki 39. Bölüm müthişti ama kabul edin İSJDŞDKDŞDKDŞSKDŞDK"