Γράμματα για τους Εκείνους της ζωής μου

Closure

Σε βαρέθηκα, Σίγμα. Εντάξει;

Κάνεις λες και παίζουμε στη Λάμψη.
Όλο ψουψουψού και μαλακίες.
Σαν παιδάκι 5 χρονών.
Σ' αρέσουν οι ανασφαλείς.
Φοβάσαι τις αληθινές κυρίες.
Όλο κολλάς σε γκόμενες που μοιάζουν σαν γιαπωνέζικα καρτούν.
Λες και απασχολημένο σε κρατούν.
Ευτυχώς γεννήθηκα πιο αληθινή από άνιμ φιγούρα.
Γι' αυτό πετάω στα σκουπίδια τη γαμημένη την καψούρα.
Να πας να ψάξεις αλλού για αγάπη.
Εγώ σου έγραψα στίχους και μου τους πέταξες στα μούτρα.
Άντε γαμήσου.
"Δεν λέω ψέματα πια".
ΆΝΤΕ ΓΑΜΉΣΟΥ.
Να το κάνεις κι αυτό τατουάζ κοντά στο πουλί σου.
Κι από κάτω το όνομα μου.
Αν δεν είναι ήδη γραμμένο κάπου εκεί δίπλα.

Λίγη ειλικρίνεια σου ζήτησα, ρε ξεφτίλα.
Άμα σου είναι τόσο δύσκολο, λυπάμαι όποιον σε γνώρισε ποτέ.
Κάτσε καλύτερα να παίζεις πλέι στέισιον με το Γιακουμή στον καναπέ.
Μετά ρίξτε κι έναν πήδουλο να το φχαριστηθώ.
Σιγά μην κάτσω άλλο μαζί σου να ασχοληθώ.
Κάπου καταλαβαίνω την άλλη την παλαβή τελικά
Που σε κυνήγαγε με την παντόφλα μην πηδήξεις κρυφά καμιά.
Σιγά μην πέσω τόσο χαμηλά.
Εγώ έχω ένα στέμμα.
Για το οποίο έφτυσα αίμα.
Δε θα έρθει ένας μαλάκας να μου το ρίξει απ' το κεφάλι.
Δεν είσαι ούτε για μένα, ούτε για καμία άλλη.
Καμία δεν αξίζει τα ψέματα σου.
Ούτε καν η γιαγιά σου.
Μόνο εσύ τα αξίζεις, ξεκάθαρα ΕΣΎ.
Λούσου το σάπιο εαυτό που έχεις χτίσει.

Έπρεπε να' χαμε μείνει απλά σ' ένα γαμήσι.
Σ' αυτό είσαι τέλειος, δε μπορώ να πω.
Να και κάτι που κάνεις χωρίς να λες ψέματα, φίλε Σίγμα.
(Τις περισσότερες φορές).
Σε βοηθάει να επιβιώσεις το ότι έχεις ένα πουλί λαμπάδα.
Αλλά λυπάμαι που είναι ο,τι πιο αληθινό έχεις.

Όχι. Δε μ' αγαπάς.
Και δεν ξέρεις να χορεύεις.
Και δεν θα σε μάθω εγώ.
Αν ήθελα, θα άνοιγα σχολή χορού για νήπια.

Λυπάμαι που για σένα τόσο ήπια.
Τόσα μπουκάλια, τόσα κείμενα χαμένα.
Καυγάδες, ποστ απογοητευμένα...
Ένας πρώην μου μου φέρεται καλύτερα από σένα.
Σπουδαίος άντρας είσαι, Σίγμα.
Ούτε στον εαυτό σου δεν ξέρεις να φερθείς.
Τον κοροϊδεύεις πιο οικτρά απ' ο,τι οποιονδήποτε άλλο.
Τώρα κατάλαβα γιατί δεν κατάφερες να γίνεις κάτι μεγάλο.
Γιατί εγώ είμαι κάτι τεράστιο.
Είσαι τα σίδερα της ίδιας σου της φυλακής.
"Όλα καλά".
Άσε μας ρε Σίγμα.
Για τα ζώα, όλα απλά.
Κοιμούνται, χέζουν και γαμάνε.
Γι' αυτό, τώρα που μας γάμησες, άι χέσε μας.
Οι μαλακίες σου δεν περνάνε.
Είναι άξιο απορίας το τι εικόνα έχεις για τον εαυτό σου.
Απορώ τι επικρατεί στο μυαλό σου.
Πιθανότατα μια μαϊμού που βαράει κλακέτες.
Ή τίποτα γιαπωνέζες μαζορέτες.

Άσε μας ρε Σίγμα.
Όλο υφάκι κι ειρωνεία.
Δήθεν ότι σου χαλάσαμε την ηρεμία.
Σε τρομάζει που σε κατάλαβα σχεδόν με τη μία.
Σε τρομάζει που δε μπορείς να με κοιμήσεις.
Σε τρομάζει που δε με κρατούν μαζί σου οι αναμνήσεις
Τις οποίες κοίταξες σκόπιμα να δημιουργήσεις.
Ή είσαι βαθύτατα χειριστικός,
Ή βαθύτατα αρχίδι.
Αλλά μην αγχώνεσαι. Σε έχω βγάλει απ' τη μέση ήδη.
Ότι κι αν είσαι, αρκετά ρομαντικοποιήθηκες.
Έχεις τόσο θράσος που ακόμα και έρωτα προσποιήθηκες.
Γελοίε.
Αρκετά σε περίμενα, γελοίε.
Αύριο θα αλλάξω και το δώρο σου.
Δε θέλω να σε ξαναδώ.
Ούτε κι εσύ θες, και λυπάμαι που πρέπει να στο πω εγώ.
Αρκετά σε έπρηξα με τη μαγεία που έκανα το λάθος να σου δώσω.
Έχω άλλα να κάνω. Όπως, για παράδειγμα, να επιβιώσω.

Τα' παμε. Χωρίς φιλιά και βλέμματα.
Σου εύχομαι τα καλύτερα.
Κι εφόσον ξέρω τι θέλεις, σου εύχομαι καλύτερα ψέματα.
Πιο πειστικά, και λίγο καλύτερα στημένα απ' το πουλί σου.

Αντίο, Σίγμα.
Άντε γαμήσου.

~2019