Ölüm Günün Kutlu olsun //MinSung//

Bölüm 3

Kim bilir belki de doğmayacaktım.

Hızla son iki gündür uyandığım yataktan kalktım. Artık işlerin ciddi olduğunu fark edince hızla tişörtümü giyip odadan çıktım. Koridordaki Changbin'e hızlı bir selam verdim. Ne olduğunu şaşırmıştı. Kapıdan çıkarken arkamdan birisinin beni izlediğini fark ettim büyük ihtimalle bu Minho'ydu. Onun konuşmasına cevap vermeden konuştum.

+" Kahvaltı yapmayacağım, teşekkür ederim."

Evden hızla çıkmış babama mesaj atmıştım.
Baba acil halletmem gereken bir iş var en kısa zamanda sana geri döneceğim.
Arkamdan gelen ayak sesleriyle bakışımı o tarafa yönelttim.

-" İyi misin? Bir anda çıkıp gittin birşey mi oldu? "

+" Minho, boşa çabalama anlatsam bile inanmayacaksın."

-" Oh, ismimi hatırlıyorsun."

+" Sorunda bu!"

Dediğim şeye alınmıştı sanırım aniden yürümeyi bırakıp bana bakmaya başladı.

+" Minho yanlış anladın. "

İç çektim.

+" Benimle gel sana herşeyi anlatacağım. "

.

Boş bakışlarla beni izliyordu ve anlattıklarımı sindirmeye çalışıyordu. Okulun kafetaryasındaydık. Çok fazla kişi yoktu. Bir yandan Minho ile bakışıyordum, bir yandan aldığım kahveyi içiyordum.

-" Yani sen şimdi bu günü tam iki kez yaşadın ve peşinde bebek maskeli bir katil var. Öyle mi?"

+" Tam olarak öyle."

Dediklerime inanmamış bir şekilde gülmeye başladı. Bi kaç saniye sonra ciddileşip gülmediğimi fark etti.

-" Sen ciddisin?"

+" Şaka yaptığımı mı düşünüyordun?"

Bi kaç saniye daha boş gözlerle beni süzdükten sonra konuşmaya başladı.

-" Katili nasıl bulacaksın peki?"

Derin bir nefes alıp verdim. Sahi, katili nasıl bulmayı planlıyordum?

+" Keşke bilsem Minho."

-" Aklımda bir fikir var. "

Ne olduğunu merak eden gözlerle ona baktım.

-" Seni sevmeyen insanların listesini yap, içlerinden biri olmalı. Öldüğün saatlerde ne yaptıklarına bak. Kişiye göre de ele."

+" Ama şöyle bişey var ki her ölüşümde hafızan sıfırlanacak, ve tüm bunları tekrar sana anlatmak zorunda kalacağım."

-" Daha iyi bir fikrin var mı? "

Sorduğu soruyla 'off' lamıştım. Uzun ve acılı bir macera olacaktı. Ama yapacak birşey yok. Aklıma daha mantıklı bir yöntem gelmiyordu.

11.14

Hastanedeydim. Başım çatlıyordu. Ayrıca sol göğüs tarafım sızlıyordu keskin ama hafif bir acı vardı. Açıkçası peşimdeki katilden kokmuyor değildim. Minho benimle kalmayı, beni korumak istediğini söylemişti. Ama izin vermedim, veremezdim. Bu riski göze alamazdım. Ona birşey olmasını istemiyordum.