ជឿអត់ថាលើលោកនឹង មានស្នេហ៍ពិតឬស្នេហ៍មួយដ៏គង់វង្ស សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំជឿតែមិនមែនមានច្រើននេះទេ គឺតិចខ្លាំងណាស់។ចុះបើអ្នកសួរខ្ញុំថាខ្ញុំដែលជួបស្នេហ៍ពិតអត់? ចម្លើយគឺធ្លាប់ ព្រោះចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលខ្ញុំជួបមនុស្សម្នាក់…
អហ្វ : អាតេឯងកាន់តិច អញ លើកទូរស័ព្ទមួយសិន
(អាឡូ! មូកបានបងមកដល់ហើយ,ចុះមិចអូនអត់មកទទួលបងចឹង.....) okay bye
តេ: មិចនាងថាម៉េច?
អហ្វ : នាងថានាងរវល់អត់បានមកទទួល
តេ:នេះឯងមកពីអាមេរិកទាំងមូល ហា៎?
អហ្វ : អើៗ!បំភ្លេចចោលទៅ!ប្រញាប់ទៅផ្ទះវិញមក
តេ: អើៗ
(អាហារដ្ឋាន)
និវ: ក័ន!ក័ន!ហេអីក័ន
ក័ន: ហាៗអីគេ
និវៈ គេសួរយកអីហេ អាឡែងតែភ្លឹកនឹងឯង
ក័ន : អ!យកអានេះមួយមកបង
និវ: ថីឯង!ភ្លឹកម៉េស
ក័ន: គឺយើងគិតថា យើងគួរតែធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនណាទើបល្អ
និវ: ចុះឯង បានដាក់ពាក្យនៅ?
ក័ន:ដាក់ហើយ,ថ្ងៃស្អែកត្រូវទៅសម្ភាសន៍
និវៈឯងធ្វើផ្នែកអី?
ក័ន:យើងក៏មិនដឹងដូចគ្នា,តែយើងបានដាក់ពាក្យផ្នែកអ្នកដឹកនាំរឿងតែចាំមើលខាងគេទទួលយកអត់
និវៈអើ!ស៊ូៗ
|ថ្ងៃបន្ទាប់|
ក័ន: អាឡូបង!បងញុមមកដល់ហើយបងនៅជាន់ទីប៉ុន្មាន?…អូខេៗញមឡើងទៅហើយ… បាទៗជម្រាបលា
(ជណ្ដើរយន្ត)
ក័ន/អហ្វ : អូស!សុំទោស ៗ
អហ្វ : អត់អីណាអី
ក័ន:អូអត់អីទេ ញុមសុំទៅមុន ហើយណា
អហ្វ : អត់អីមែនហា
ក័ន: បា...ទ…
ចេញពីសម្ភាសន៍
ក័ន: អាឡូនិវ!យើងបានការងារធ្វើហើយ យេ!
អហ្វ : លោកគឺ…ឈ្មោះក័នមែន?
ក័ន: (បានសិនហើយយើងរវល់តិច) បាទៗនឹងហើយ
អហ្វ : អ៎!ចាប់ពីស្អែកទៅលោកត្រូវធ្វើការក្នុង officeរបស់ខ្ញុំដែរ
ក័ន: បាទៗ!
(ស្អែកឡើង)
ក័ន:សួស្ដីលោក
អហ្វ : បាទ!សួស្ដី
អហ្វ :អូយ!ការងារស្អីទេនៀក ក៏ពិបាកម៉េះ
ក័ន:ខ្ញុំជួយមើលឱ្យ - ហ៊ឹម មិនពិបាកទេគ្រាន់តែ…-
អហ្វ : ចុះអានេ…
ជ្រុះប៊ិច (ឱនរើសទាំងពីរ) ងើបមុខមើលគ្នា><
មូក: បងអហ្វ ចា៎!
អហ្វ : អូ!មូកម៉េចអូនមកទីនេះ
មូក: អូនចង់បបួលបងទៅញ៉ាំបាយនឹងហា-ចុះនេះណាគេ
អហ្វ : នេះ លេខាថ្មីបង
ក័ន: ជម្រាបសួរ បាទ
មូក: តោះយើងទៅញ៉ាំអីល្អជាង
អហ្វ : បាទ>
ថ្ងៃបន្ទាប់
និវ: អើ!ក័នទៅទិញអីវ៉ាន់អត់
ក័ន:តោះទៅ
ក័ន:អើ អានិវ យើងទៅនោះមួយភ្លែត
ដើរតាមមូក…
ក័ន: នេះជាសង្សារលោកប្រធាន តើ…ហេតុអីបានមកជាមួយអ្នកផ្សេង …អួយថើបគ្នាទៀត
…
officeធ្វើការ
ក័ន: លោកអឺ…
អហ្វ : មានអីមែន!
ក័ន: គឺ… ខ្ញុំឃើញ…អ្នកនាងមូក…
អហ្វ : ……
ក័ន: អ្នកនាង មូកនៅជាមួយអ្នកផ្សេង…
អហ្វ : លោកប្រាកដអត់?,
ក័ន:បាទ…ប្រាកដ 100%
អាហារដ្ឋាន
អហ្វ : មូក,បងខ្ចីទូរស័ព្ទតិច
មូក: អឺ…(☉｡☉)! នេះ
អហ្វ : បាទអរគុណ បងទៅនិយាយទូរស័ព្ទមួយភ្លែតណា
ដូចក័ននិយាយមែន,
អហ្វក៏បានដើរទៅវិញហើយទៅសួរមូកថា < អូននេះទូរស័ព្ទ > អូន…អូនមានគេផ្សេងមែន - មានណាអូនមានតែបងម្នាក់ទេ-បានហើយមិនបាច់មកកុហកបងទេ ខ្ញុំដឹងរឿងនាងអស់ហើយសូម្បីតែខ្ញុំមកពីអាមេរិក នាងមិនទាំងទទួលខ្ញុំផង សំណាងហើយដែលមានគេប្រាប់ខ្ញុំ បើមិនចឹងទេ ខ្ញុំនេះនឹងក្លាយជាមនុស្សល្ងង់អស់មួយជីវិត / តែ…
បានហើយខ្ញុំហត់/បង…បង…
ហ៊ើយ អ្នកណាជាអ្នកប្រាប់ឈើស…/
អហ្វ ក៏បានជិះឡានទៅ Office វិញហើយទៅអង្គុយនៅតុ គេក៏បានយកដៃគោះតុ ឮសូរតែ ផាំង ក័ន ក៏បានភ្ញាក់ព្រើត > មានរឿងអីមែន< នាងពិតជាក្បត់ខ្ញុំមែន<សុំទោសណាមកពីខ្ញុំមែន» / មិនមែនមកពីលោកទេគឺមកពីនាងទៅវិញទេ អរគុណហើយណាដែលបានប្រាប់ខ្ញុំពីរឿងនេះ/
លោក ទៅផឹកអត់/ ហា៎?ខ្ញុំមែន គឺ…/អើណា..ទៅៗ ខ្ញុំសុំ/បាទៗទៅក៏ទៅ
(នៅក្លឹប)
បានហើយអីស្រវឹងណាស់ហើយ/អត់ទេ…ចង់ផឹកទៀត |អហ្វ ស្រវឹងខ្លាំងណាស់ រួចក័ន ក៏បានគ្រាគេទៅផ្ទះ
(ខុនដូ ក័ន)
អូអូយ!អឺស ធ្ងន់ណាស់លោកអីយលោកគេងនៅទីនេះហើយ | ឈប់សិន!| មានអីទៀតមែន |មកអង្គុយយទីនេះមក ម៉េចបាន..មុខ..គួរឱ្យចាលាញ់ម៉េស ហាហា មុខស្អាតជាងសង្សារចាស់ញុម100000ដង> / ហ៊ឹម អាប៉ិនេះថីនឹង តែពេលស្រវឹងចឹងគួរឱ្យស្រលាញ់ដែរតើ / ហ៊ឹមគួរឱ្យចង់ថើប ហា / / អហ្វ ក៏បានទាញមុខក័នមកជិតមុខហើយក៏ថើប «>< ក័ន ក៏រុញគេចេញ ហើយដើរចេញទៅបន្ទប់ ហើយអហ្វ ក៏ដេកនៅលើសាឡុង
>គ្រាំង<
បន្ទប់គេង
អូហូយ!ឯង អៀនអស់ស៊ាំម៉ង ឈប់គិតៗ!នៅដេកវិញ
ពេលព្រឹកឡើង
អោ!នៅណានឹង…/ភ្ញាក់ហើយអី,នេះបបរក្ដៅៗញ៉ាំសិនទៅ,ចាំទៅវិញ / ពេលកំពុងញ៉ាំបបរ / យប់មិញលោក ចាំអីអត់ | យប់មិញ…អត់ផង មានអីមែន / អីអត់មានអីទេបំភ្លេចចោលទៅ / (និយាយក្នុងចិត្ត )<ថើបគេហើយមកភ្លេចអីណា >
To be continued…
