|Benim Babam|Bölüm:42"Tanışmalı"

35 2 27
                                    

Gülümseyerek gözlerimi açtım. Saate baktım.

05.21

Üzerime beyaz spor büstiyeri ve şort giydim. Bütün bavulu dağıtmıştım. Of şaka gibi. Önce bavulları giyinme odasına taşıdım. Sonra hepsini yerleştirdim. Deri çantayı da aşağı indirip koltuğun altındaki boşluğa attım. Mutfağa gidip buzluğu açtım. Garip ama adını hatırlamadığım böreği aldım ve fırına attım. O olurken ben de bahçeye çıktım. Esneme hareketleri yaptım. Bacağımı sıfır açıp geriye doğru esnedim ve arkadaki ayağımı da başıma değdirdim. Resmen huzur yani.

"Günaydın" Mete'nin sesi ile yavaşça ayağa kalktım.

"Günaydın." Güler yüzle ona baktım. Yine koşuyordu.

"Erkencisin" elindeki mataradan su içti.

"Öyle biraz." Uyuyabilseydim öyle olurdu yani.

"Ee sen nereye?"

"Sahile doğru koşuyorum. Ordan da misafir gelicekmiş yani sen. Zorla almam gereken şeyleri alıp dönücem."

"İyi güzelmiş." Böreğin kokusu gelince ayağa kalktım.

"Benim içeri gitmem lazım. Sen işiniz bitince beni çağırırsın."

"Hadi kolay gelsin" diyince el sallayıp içeri girdim. Fırın bezleri ile tepsiyi çıkardım. Akşam börek getirdiği tabağı yıkayıp kuruladım. Ona koydum. Üzerine de peçete örttüm. İşim bitince parmak arası terlikleri giyip arka bahçeye gittim. Çiçekleri suladım. Her sabah kalkıp suladığımda Can hep üzerimi ıslatırdı. Ama onunla görülecek bir hesabım vardı artık. İşim bitince suyu kapatıp yukarı çıktım. Ne giysem ki? Beyaz crop model gömleği giydim. Altına da gri eşofmanımı giydim.

"Maya nerdesin?" Mete'nin sesini duyunca beyaz bilekli pumalarımı alıp aşağı indim.

"Geldim." Koltuğa oturup ayakkabılarımı giydim. Saçımı at kuyruğu yaptım ve perçemlerimi çıkardım.

"Hadi gidelim." Tam çıkıcakken börekleri unuttum.

"Ay dur unuttum." Arkama dönüp tezgahtan börekleri aldım. Kapıları kilitleyip anahtarları cebime koydum.

"Ne gerek vardı kızım. Sağolasın geçin oturun çay koyayım ben."

"Yardım edebiliceğim bir şey var mı?"

"Otur hadi Maya." Sandalyemi çekince oturdum.

"Ellerinize sağlık çok güzel olmuş her şey."

"Afiyet olsun kızım. Mete ben Rukiye teyzenlere gidiyorum biraz işim var."

"Tamam anneanne. Biz Maya ile oturuyoruz."

"Bir şeye ihtiyacin olursa kapımızı çal kızım tamam mı?"

"Tamam memnun oldum teyzecim."

|Benim Babam|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin