selamiko bu benim bu konudaki ilk çalışmam Wattpad'de bunu gibi bir çok güzel hikaye var bende bir tane yazmak istedim ve işte yazıyorum neyse dediğim gibi böyle tür yüzlerce hatta binlerce kitap var ve birbirine benziyor buda benzeye bilir ama be...
Sabah bilin bakalım nasıl uyandım ahh tabiki abimin başımdan aşağı bir sürahi soğuk su dökmesiyle yine her sabah ki gibi ona
Işıl: günaydın abi Abisi: ben senin abin değilim bana öyle çağırmayı kes!ve malesef gün seninle aymıyor Hadi kahvaltıya bekliyoruz 5 dakikan var . Dedi ve gitti öf böyle demesi beni üzüyor ama ben ışılım hadi bakalım ışıl sen mutlu olmalısın ailenen inat kalktım Ve dolaptan bunları aldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Gözlük yok ayakabı vesayre her şey aynı)
Saçlarımı taradım ve açık bıraktım saçlarımı seviyordum dalgalı ve uzunlar çantamıda aldım ve odamdan çıktım odam en üs katta idi ben seviyordum ve batıya bakıyordu inanın bana güneşin batışını izlemek kadar güzel bir şey yok O güzel görüntü insanı cezbediyor her zaman ki gibi merdinvenleri zıplayarak iniyordum evet tamam 17 yaşında olabilirim ama çocuk ruhluyum bunda ailemin bana çocuklumu elimden almalarının etkisinde olabilir 5 basamak kalmıştı ki babamın
Baba(üvey): sana kaç kere söyleyeceğim şu merdivenleri düzgün in!
Işıl: tamam baba. Ona baba demem ile biraz suratını buruştursada aldırmadım ben alışkınım
Masaya oturdum ve kahvaltımı yapmaya başladım şu hayatta Vazgeçmeyeceğim ilk şeylerden biriside kahvaltı asla vazgeçmem hızlı hızlı yedim çünkü bizimkiler şu anda beni bekliyordur
Kalktım ve çantamı aldım ardından ayakkabılarımı giyidim ve çıktım ohh o evden çıkmak beni gerçekten çok rahatlatıyor senden nefret eden kişilerinin yanında olmak Ama ben tabiki gülümsüyordum benim onca acıya ve nefrete karşı gülümsemem Onları deli ediyordu telefonumu elim aldım ve canı aradım çünkü o uyanmıştır
Işıl:: can aşkom nerdesin ben çıktım yoldayım Can: bizde çıkıyoruz ışım karşı sokakta buluşuruz 5 dakikaya orda oluruz bizi bekle Işıl: tamam bekliyom ben sizi ama lütfen hızlı olun rica ediyorum Can: tamam tamam hızlı oluruz hadi kapata bay
Biraz daha yürüdükten sonra karşı sokağın başında bizimkileri gördüm biraz daha hızlanıp yanlarına gittim
Işıl:: günaydın bay özürlüler Emre:: günaydın ampulüm dur! Özürlümü benim nerem özürlü hadi canı anladımda ben yoksana çikolata
Ney kankam bana çikolata almaycak olmaz 2 gündür yiyemedim zaten Işıl:: aaaaa ben hiç öyle şey dermiyim ben sadece yanlışlıkla Ler demişim yoksa ben cana dedim özürlü diye bana çikolata alacakmısın
Emre: hmmm bir düşüneyim alayım bari Can : yaa sizin boş muhabetinizden sıkıldım ama derse geç kalıyoruz ve ilk ders tarihçiye ve bilirsiniz ki hiç acıması yok
Işıl: ne kadar var Can:10 dakika hadi gidelim Emre : hadi sona kalan tost ısmarlar
Eee ben bunu duydum ve topuklamaya başladım can arkamızda kalmıştı sonra oda koşmaya başladı en sonunda okula gelmiştik hızlı geldik 5 dakikamız var Işıl: en son kim geldi bu gün tostlar ondan Emre: can geldi ehheee Can: hileciler neyse hadi sınıfa Sınıfa gidip yerlerimize oturduk zaten sonra hoca gelmişti 2 kişi geç kalmıştı ve yok yazıldıllar sıkıcı mı sıkıcı bir tarih dersinden sonra bahçeye gitmiştik öyle boş boş muhabbet etmiş emre ve can yanıma gelen erkekleri bir güzel göndermişlerdi sonra zaten dersler öğle arasında kantine gittmiştik emre bana alacağı çikolatayı almıştı onlarda tostlarını yemişti Emre ve can la çocukluk arkadaşıydık birbirimizin her şeyini biliyorduk hep birbirimizi koruyup kollamıştık 8 yaşında tanışmıştık can mahalleye yeni taşınmıştı emre ile zaten arkadaştık can çok utangaç bir çocuktu bizimle oyun oynamak istediğini zar zor söylemişti bizde kabul etmiştik o gün bizim arkadaşlıgımız başlamıştı
Kantinden kalkmış sınıfa gidiyorduk giderken telefonum çaldı baktığımda "şerefsiz babam " yazıyordu Allah Allah biraz garip beni hiç aramayan adam bu gün beni arıyor neyse bekletmeyeyim açayım bakalım
Işıl:: alo? Babası: sana atacağım adrese gel hemen çabuk ol Işıl: iyide okuldayım Babası: gel dedim gel başlatma okuluna . Dedi ve kapağı bu iş de bir iş var neyse gitmem gerek cana ve Emre'ye döndüm
Emre: ne oldu güzelim arayan kimdi ? Işıl: babam beni bir adrese çagrıyor gel dedi oraya gideceğim hocaya bir şeyler uydurun Can : baban seni aradı ne oldu bizde gelelsek olurmu Işıl: olmaz canımın içi siz derse gidin önemli birşey olursa size haber veririm söz Emre :: söz bak iyi olacaksın dimi o şerefsiz babana hiç güvenmiyorum ama neyse ama bizi hemen ara Can :: evet eğer aramaz isen sana bir daha çikolata yok tamammı Işıl: tamam tamam ben gideyim bay
Dedim ve sınıfa girip çantamı aldım acaba niye beni çagrıyor mesaj gelmiş hmm burası neresi hastane iyide bu adam beni niye hastaneye çağırıyor Okuldan çıktım biraz yürüdükten sonra bir taksi çevirip hastanenin adını söyledim evet hastanenin adı özel sönmez hastanesi yaklaşık 15 dakkika sonra hastaneye gelmiştim taksinin parasını verip indim sonra hastaneye giriş yaptım nerde bu adam sekretere yaklaştım
Işıl: pardon Samet (üvey babasının adı)sert nerede biliyormusunuz acaba? Adam : evet ikinci kat sağ dönün 32 yazan oda hanım efendi Işıl: teşekürler Merdivenler yöneldim ne asansörden korkuyorum ikinci kata çıkıp sağ döndüm gözlerimi oda numaralarının üzerinde gezdirdim ve ve ve hah 32 kapıyı çalıp içeri girdim tabi bütün gözler bana döndü yaa neden bana bakıyonuz yavaş adımlar ile babamın yanına geçtim karşımda 40 yaşlarında gibi görünen bir adam yaşını tahmin edemediğm bir kadın yanlarında 15 yaşlarında bir çocuk daha doğrusu velet ve Yüzüne boya badana yapmış benimle aynı yaşta bir kız o değilde niye o kadın benim 15 20 yıl sonraki halim gibi görünüyor nerdeyse tıpkı ben sadece onun saçları benimkinden daha kısa adam kadın ve velet bana şaşkınca bakıyor ben onlara onlar bana bakarken odaya doktor girdi ve
Doktor:: evet DNA testi için kan alacağım Ne DNA testimi niye neden yoksa düşündüğüm şey olamaz değilmi
İç ses: kızım sanırım tam da düşündüğün şey sen sanırım üveysin Bne: ne diyon dur la haklısın acaba olabilirmi İç ses: mal kadının kopyası gibisin sadece sen biraz daha gençsin o kadar ama sen evlatlıksın ağla . Bne: what ne ben niye evlatlık olayım yok ya değilimdir dimi değilimdir bence öff kimi kandırıyorum kesin üveyim aslında bir kaç şey ile kesinleştire bilirim 1= hiç onlara benzemiyorum gerek huyum gerek tipim 2= bana neden bu kadar kötü davrandıklarını açıklar 3= DNA sonucu Ama eğer evlatlık isem bu odadan çıkmadan önce bu adama tüm geçmişimin ve çocukluğumun acısı olarak çakacagım Düşünsenize tüm acılara boşu boşuna katlandınız elinizden en güzle zamanlarınız alındı ne yapardınız gözlerimin dolduğunu hissediyordum
Doktor geldi ve benden kan aldı açıkcası hissetmedim bu iğne bana sadece bir sinek ısırığı gibi geldi diğerlerinin yanında Doktor o kıza gidince kız hemen cırltak sesi ile
Eda:: ayy o iğğgnemi beğğn ineğden korkarım . Bu ses ne be kulagımın içine ettin yaa
Işıl: sus be amma abartın sanki kolunu deşiyorlar .dedim o aile gülmemek için kendilerini tutuyorlardı o velet bile kendini tutuyordu gülmemek için geldiğimden beri sadece ilk önce şaşkınlıkla sonra nefret ile bakmıştı
Doktor: sonuçlar 2 güne çıkar ben size haber veririm iyi günler . Demiş ve çıkmıştı Bizde çıktık ben arabaya gittim babam ama sanırım üvey babamın yüzünde bir sırıtış vardı takmadım 15 dakika sonra eve geldik ben hiç bir şey demeden odama geçtim üzerimi değiştirdim ve kendimi yatağa attım neden bilmiyorum ama kendimi yorgun hisediyordum zaten birazdan uyumuştum
Evet sanırım orta uzunlukta bir bölüm oldu umarım güzle olmuştur yazım yanlışlarını lütfen fazla takmayın ben onları düzletecegim yeni bölüm yarın karakterler hakkında ki düşüncelerinizi yazın 1 = oy verin 2= yorum yapın 3= okuma listenize ekleyin Görüşürüz sizleri seviyorum byss
