/yandere!\ Dr. Smiley x Reader (Vazgeçtim Devam Ediyor)

kimdi o?

Mcr dinlemezseniz yb yoq Ù^Ú

Çünkü abim bana birini mcr a başlatmazsam beni öldüreceğini söyledi qwq

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Uyandığında yaraların neredeyse iyileşmişti. Bu bir bakıştan imkansızdı. Çünkü yaraların o kadar derindi ki sadece güçlü bir ilaç iyileştirebilirdi. Sonra o adam aklına geldi. Seni o tedavi etmişti. Bundan emindin. Yavaşça ayağa kalktın. Canın yanmıyordu. Bu yüzden kolayca yürüyebiliyordun. Ona minnettardın. Ama bunu asla gösteremeyeceğini bildiğin için kötü hissediyordun.

İçeriye gittiğinde Mia çoktan uyanmıştı. Kahvaltı hazırlarken yakalamıştın onu. Seni fark edince ilk endişelendi.

Mia:
S/A! Yaraların! Acımıyor mu?!

Açıklamaya zaman vermeden yanına geldi.

Mia:
İyileşmiş mi?.. ama bu imkansız...

S/A:
Sakin ol Mia. Her şeyi anlatacağım. İlk yemek yiyelim.

Mia:
Tamam.

Sofraya oturdunuz ve yemeye başladınız. Fakat sen dalgındın. Bunu Mia haber vermeseydi asla fark etmeyecektin.

Mia:
Şey... S/A...

S/A:
Ha! Ne?

Mia:
Dostum sen iyi misin?

S/A:
Oh, evet evet. Ben iyiyim. Teşekkürler.

Mia:
Bundan emin değilim...

S/A:
Neden?

Mia:
Yarım saattir suyu çatal kullanarak kaşıklamaya çalışıyorsun.

S/A:
Oh... fark etmemiştim... sağol.

Mia:
... söyle. Neyi düşünüyordun?

S/A:
Yemekten sonra anlatırım.

Mia:
Dur...Anlatamazsın

S/A:
Neden?

Mia:
İşim var.

S/A:
Oh.. doğru..
O zaman akşam anlatırım. Tamam mı?

Mia:
Tamamdır!

Yemekten sonra Mia hazırlanıp dışarı çıktı. Sende piyanonun başına oturdun.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Yaklaşık yarım saat sonra garip hissetmeye başladın. Sanki biri seni gözetliyormuş gibi... ama bu imkansızdı. Evde tektin.

S/A:
Orada biri mi var?..

Tabii. Evet bazen böyle garip şeyler yapabilirdin. Sanki cevap verecekmiş gibi sormuştun. Fakat hayır. Cevap yoktu. Yarı korkak bir şekilde çalmaya devam ettin. Ama bir türlü düzgün çalamaz oldun. O his seni çok rahatsız ediyordu. En sonunda dayanamadın ve evi aramaya başladın. Kimse yoktu. Umutsuzca piyanonun başına yine geçtin. Belki de sadece öyle hissediyordun. Boşuna panik yaptığını düşündün ve piyanonun bir tuşuna bastın. Basar basmaz şimşek çıkınca resmen yerinden zıpladın. Başını yavaşça pencerene çevirdin. Yağmur yağıyordu. Sende bunu fırsat bilip kendine bir kahve / çay / sıcak çikolata yapmaya karar verdin (artık hangisini daha çok seviyorsan)

^kısa zaman atlama^

Kitabını da alıp pencerenin önüne geçtin. Kitap okumayı severdin. Hem kafa dağıtmaya hem de eğlenmene yardımcı olurdu. Bir süre kitap okudun. İçindeki histe kaybolmuştu. Çok rahattın. Fazla zaman geçmeden orada uyuya kaldın.