YER GÖK bir olsa / GxG

58- Ç&G Abla

°°°

Selaam :)

Baş ağrım var
ve artacak gibi duruyor.
Eğer atağa çevirirse
2-3 gün sallayacak yine.

Yarın bölüm gelmezse,
Bilin ki ben yoğum.. :(

Uuupuzun bir bölüm sizlerle.

Buyursunlar efenim ;)

[□■□■□]

●●●

Dairenin kapısına emin adımlarla gidip, neden orada olduğumu kendime bir kez daha hatırlatarak zile bastım.

Asıl meydan muharebesi şimdi başlayacak!

Hadi bakalım.

●●●

Kapıyı her zamanki gibi Yeliz'in açmasının bu kez bana ne bir artısı ne de bir eksisi var şu durumda. Kim açarsa açsın amk, gelme amacım belli benim buraya. Di mi?

Tabii ki yine Yeliz açtı kapıyı ve o henüz içeri davet bile etmemişken, "Sen biraz odana gitsene. Benim Gökçe'yle yalnız konuşmam gerek.!" diyerek, kararlılığımı anlamasını umdum ve içeri doğru ilerlerken, Yeliz'in arkamdan, "Dur. Atom karınca n'oluyo? Bi dakika!", demesini bile duymazdan gelerek, odanın kapısından girerken eş zamanlı bir şekilde, "Konuşmamız lazım.", dedim Gökçe'ye her zamanki oturduğunu bildiğim koltuğa doğru yönlenerek.

Ama o koltukta Gökçe yerine başka bir kız vardı.

Bu kız kim amk?

Vee... Iııı... Şeyy... Lann.!.? Ve bu diğer iki kız daha kim?

Bunlar kim lann.?

Hepsinin birden bakışları üzerimde gezerken, "Kusura bakmayın, ben bi'şey unuttum. Hemen gelirim.", dediğim gibi anında topukladım odadan. içeri girmem ve çıkmam, en fazla 5 saniye sürmüştür muhtemelen.

Koridorun henüz yarısına bile gelmemiş Yeliz'i görüp, elinden tuttuğum gibi mutfağa çektim. "Kim yav bunlar? Neden söylemiyorsun evde birileri olduğunu?", diyerek gerçekten fırçaladım Yeliz'i.

"Ay dinledin mi beni sanki. Koşa koşa girdin odaya. Ankara'dan arkadaşlarımız onlar bizim. Daha doğrusu Gökçe'nin lise arkadaşları. ikisi zaten burada yaşıyor. Işıl Ankara'dan gezmeye gelince Gökçe'yi de görmek istemiş. Haberimiz yoktu sürpriz yapmışlar."

"Bana neden haber vermedin?"

"Tatlım ben biliyor muydum acaba senin geleceğini? Asıl sen neden haber vermedin? Beni de Gökçe arayıp geldiklerini haber verdi. Onlar yüzünden şimdi Muratcığımla çay içmek varken, bunlara çay ikram ediyorum ben yaa. Zaten gerginim, hiç üzerime gelme valla benim.", diyerek kendince açıklama yaptı Yeliz.

"N'olcak şimdi? Evime gidiyorum ben o zaman.?", dedim soru sorar gibi Yeliz'e. Madem Gökçe'yle konuşamayacaktım, o zaman neden durayım ki bu kalabalıkta? Belli ki hasret giderecekler birbirleriyle.

Ve duyduğum cevap Yeliz'e değil, mutfak kapısından girerken konuşan Gökçe'ye aitti. "Olacak olan şu, içeri gelip kızlarla tanışacaksın."

O sırada Gökçe'yi görmeyi beklemiyordum evet ama iyi de oldu bu bence benim açımdan. Yoksa onunla vedalaşmadan çıkacaktım evden. Ayrıca kızgındım da ona.