Nieuw begin

H16: Wie O, Wie wint de weddenschap?

Hoofdstuk 16:

P.O.V Kelly

Ik kan niet slapen, al dagen word ik geplaagd door nachtmerries. Ik weet nooit precies waar het over gaat maar wat ik wel weet is dat ik er tot het diepst in mijn hart bang van heb. Elke ochtend zou ik wakker worden badend in het zweet. Ik zou een douche nemen en de nachtmerrie zo snel mogelijk vergeten. Ik sta dan enkele minuten voorde spiegel mijn glimlach te oefenen, en als hij overtuigend overkomt ga ik naar beneden.

"Vandaag doen we 50 kilometer in het bos en krachttraining, zodat je wat spieren krijgt. Want die paparmpjes van je zouden nog geen rots kunnen optillen." Irriteert Gianni me. "Waarom zou ik een rots op moeten kunnen tillen?". "Geen vragen, begin al maar!" antwoord hij mijn vraag ontwijkend omdat hij wist dat ik gelijk had. Met een kleine grijns op mijn gezicht begin ik aan mijn 50 kilometer lange marteling. De koele wind komt me tegemoet en ik krijg kippenvel op mijn blote armen. Onder de zon was het lekker warm maar in het bos waar zonlicht moeilijk door komt is het nog koud, verborgen in de schaduwen. Ik ben niet van plan om echt 50 kilometer te lopen, ik weet het ik ben erg lui maar ach ja wie eens niet? Aan de boomhut van Misa stop ik en klim naar boven via de verborgen "trap". Het was eigenlijk een wirwar van gaatjes in de boom die je gestructureerd elke keer een stukje hoger brengt. Uit beleefdheid klop ik 3 keer op de deur voor ik een 'ja' hoor en binnen wandel. Misa heeft een jas aan en lijkt een beetje buitenadem, ik hoor de iets heftigere ademhalen dan ze normaal heeft. Ik kan deze kleine verandering merken door mijn scherpere zintuigen – waar ik nog altijd een heel ietsie beetje van schrik-. "Goedemorgen! Ben je heel de nacht gaan fuiven?" grinnik ik een beetje. "uhm, no. Ik heb uhm... -ze lijkt eventjes in gedachten gezonken niet meer dan een paar seconden- kruiden gaan zoeken voor een nieuwe thee." Zegt ze zogezegd luchtig, ze lijkt een beetje nerveus. "Oh, wat voor?" vraag ik "Ik heb er nog geen naam voor eerlijkgezegd, zou jij het als eerste willen proberen en je mening geven?". "Oooh natuurlijk, ik ben zeker je proefkonijn. IK begrijp het." Zeg ik zogenaamd "boos", ik maak het zachter door erachter te grijnzen. Misa merkt dit "Ja! Hellemaal al is proefwolf toepasselijker." Ze glimlacht en haalt een fles uit haar tas dat ze uitgiet in een pannetje en op het vuur zet. "Je hebt het al klaar?" vraag ik met mijn wenkbrauwen opgetrokken. "Jah, ik brouw het onder de .... Ochtendstralen. Als je dat niet zou doen zou de thee mislukken." Met een bedenkelijk gezicht kijk ik haar aan. Die theorie komt waarschijnlijk van Japanners of Britse mensen. De thee is opgewarmd en ik neem een klein nipje van de mok onbekende thee. Direct neem ik de mok steviger vast en drink alles in één teug leeg. Het smaakte alsof ze zonnestralen gevangen had en er een hele hoop zoete, lekkere ingrediënten had toegevoegd. Ik zet de mok neer en kijk Misa gulzig aan. "Sorry voor de eerste keer heb ik niet zoveel gemaakt." Een beetje teleurgesteld zet ik de mok in de gootsteen. "Ga je meer maken?" Vraag ik met een pruillip. "Uh, ik denk van wel maar niet vandaag." De teleurstelling was te zien op mijn gezicht. Opeens herinner ik me iets 'Lopen'. "Ommmggg!!! Ik moet lopen, hoe lang duurt het om 50 kilometer te lopen." "Uhm voor jou een 2:30uur ofzo? Waarom?" Vraagt ze me verward. "Omdat ik normaal 50km moest lopen, en ik had daar geen zin in dus kwam ik hier in de hoop dat je thuis was." Vertel ik met een scheef lachje om mijn gezicht. Ik kijk op de klok dat omhoog hangt, 8:00 laat hij mij weten. Ik heb nog ongeveer een uur om er hellemaal uitgeput en kapot gelopen uit te zien. Snel neem ik afscheid van Misa en begin als een gek te rennen.

 Om 9:26 kom ik aan bij Gianni die gezellig naast de trap tegen een pilaar geleund zit en ligt te slapen. Ik sluip muisstil naar hem toe met de bedoeling hem te laten verschieten. Dat dus grandioos mislukte: hij liet mij schrikken waardoor ik met mijn achterste op de grond viel. Op mijn staartbeentje, wat je al kunt raden heel veel pijn doet. Door de pijn door hoor ik Gianni me uitlachen. "In plaats van te lachen zou je me beter recht helpen." Zeg ik geïrriteerd. Hij komt voor me staan en steekt zijn hand uit die ik aanneem en me vervolgend rechttrekt. "En nu, -hij krijgt een gemene grijns op zijn gezicht- gaan we bomen ontwortelen." Mijn mond valt open en ik kan hem alleen maar aangapen. "Doe je mond dicht straks vliegen er vliegen in." Merkt hij op. Hem negerend geef ik commentaar "Een boom ontwortelen, ben je nu echt elke hersencel in je hoofd kwijtgeraakt? Als je er al had." Voeg ik er nog droog bij. Hij kijkt met niet echt geamuseerd aan "ha ha ha, ik ben doodserieus.". "tss, Ik kan wel onkruid ontwortelen." ik geef hem een slechte glimlach (A/N bad smile -klinkt beter in engels tho.-). In plaats van iets te zeggen wandelt hij naar het bos. Ik volg hem, heb toch niets beters te doen. zo'n 10min gewandeld komen we aan bij een hoop witte bomen. Ze vallen erg op tussen de groene loofbomen die een bruine en ruwe schors hebben. Gianni draait zijn hoofd naar me en kijkt verwachtingsvol. Hij denkt zeker dat ik gelijk ga beginnen aan zo'n boom te trekken, maar zo dom ben ik niet. "Toon me eerst dat dit eigenlijk wel mogelijk is ... Alpha." ik zeg het er spottend bij om hem een beetje op te jutten. Hij schenkt me een grijns "zullen we wedden? Als je geen boom uit de grond hebt getrokken dan hmmm.... dan ben je een week lang mijn persoonlijk slaafje." De adrenaline pompt al door mijn aderen. "Als ik het wel kan ben jij dan mijn slaafje ... voor een week? Voeg ik er bevestigend bij zodat hij later (als het me lukt) niet terug kan krabbelen. Hij knikt instemmend en stap vol zelfvertrouwen op de dunste boom af dat ik zie. Hij heeft eenmaal niet gezicht welke boom. Ik rek mijn armen uit en kraak mijn hoofd: links en rechts. 'Ok dit lukt me met mijn super wolven kracht.' Mijn wolvenklauwen groeien en ik zet ze vast in de boom. De stam is net te groot om er met mijn twee handen omheen te gaan. Ik trek er in alle mogelijke richtingen aan. Ik duw er met al mijn macht tegen maar buiten een paar blaadjes valt er helemaal niets noppes nada! Mijn ongeduld word groter en mijn zelfvertrouwen zinkt bij elke mislukte poging dieper in mijn schoenen. Na zo'n 2uur aan die boom lopen hangen laat ik me ertegenaan zakken. Gianni zit ietsje verder tegen een ander boom geamuseerd naar me te kijken. "Geef je het op? Kleintje." Grijnst hij uit leedvermaak naar me. "Echt niet, ik neem  een pauze." Roep ik geïrriteerd naar hem. 'Waarom moet ik die mooie boom er eigenlijk uittrekken, en dan nog met mijn handen!' Een lampje brand opeens boven mijn hoofd en een idee word geboren. Gianni heeft helemaal niets gezegd over met wat ik die boom moet ontwortelen. Ik roep snel dat ik wat water ga halen en ren snel naar het kleine tuinhuisje naast het huis. Ik kijk rond tot mijn ogen vallen op een beeldschoon werktuig genaamd: een schop. Ik neem hem mee en ren terug naar mijn boom. "Hé, waarom heb je die sch.... nee! Dat was niet afgesproken je speelt vals!" Roept hij duidelijk niet zeker van zijn zichzelf. "We hebben ook niet afgesproken dat ik het NIET mag gebruiken, of niet soms?" Ik glimlach om mijn overwinning wetend dat hij hier niet mee gediend is. Ik schep snel verder de wortels uit tot je de grootste kunt zien. Daarna klim ik in de boom en bij elke centimeter die ik hoger kom, zakt de boom een beetje meer in. Even verwijderd van de top valt de boom met een grote kracht neer en ik spring zo snel ik kan uit de boom. Ik kom zachter terecht dan ik had verwacht tot dat ik "Ga met je kont van me af." Achter me hoor. Snel sta ik op en veeg het vuil van mijn broek af. "Ik heb gewonnen!! Slaaf!!" Gil ik misschien een beetje te enthousiast. "Draag je me terug naar het huis?" vraag ik heel onschuldig. Hij gromt en gaat voor me staan zodat ik in zijn rug kan springen en hij me naar het huis kan draagt.

Eenmaal terug in het huis ligt Kaitlyn in het gras, wanneer ze ons ziet gaat ze recht zitten en trekt een vragend gezicht. Ik spring uit Gianni's rug die direct naar binnen gaat een Kaitlyn straal negeert. "Wat is er gebeurt?" vraagt Kait met een kleine grijns op haar gezicht, wetend dat ze dit grappig gaat vinden. "Hij heeft een weddenschap verloren." Laat ik haar weten wanneer ik naast haar in het gras plof. "Welke weddenschap?" Kait ligt terug in het gras met mij naast haar. Haar ogen houd ze dicht wanneer ze haar vraag stelt. "Ik moest een boom ontwortelen en we hebben gewed, de verliezer moet een week de ander zijn persoonlijk slaafje zijn."  Ik grijns ook al weet ik dat niemand kijkt voor ik verder ga "Je kan wel raden wie er de verliezer is.".  Een kleine lach komt van mijn linkerkant, en ik moet spontaan mee grinniken. "Wat is er zo grappig?" hoor ik wanneer een schaduw voor mijn zon gaat staan. "Gianni, the big bad wolf." Laat ik Stijn weten. "Zit je hem weer te irriteren? Ik moet zeggen, je hebt talent daarvoor." Hij laat een scheve lach zien. Wat hij trouwens bijna altijd op zijn gezicht heeft. Mijn mondhoeken krullen omhoog "Hij is als een grote broer, en dat is toch wat broers en zussen doen, toch?" ik por Kait in haar zij. Ze grinnikt voor ze zegt "Zo is dat, oh trouwens over een week of zo hebben we bezoek." "Van wie?" vraagt Stijn ter informatie. "Verrassing." Zegt Kait mysterieus. Mij kan het eigenlijk niet veel schelen, ik zal wel zien wie het is alsie er is. Ik ga in kleermakerszit zitten en kijk naar de bomen. Ik ruik hem nog voor hij van tussen de bomen komt lopen, hij loopt tot voor mij. Neemt mijn arm beet en trekt me mee naar achter het huis. De verbaasde gezichten van Kait en Stijn achterlatend. Eens dat we achter het huis in de schaduw staan laat hij mijn arm los en draait zijn rug naar me toe. "Ik weet het." Was het enigste wat hij zij. Hij kon evengoed een slag in mijn gezicht geven het effect zou hetzelfde geweest zijn. 

------------------

Dit was dan weer een nieuw hoofdstuk! SORRYYYY dat het zooooooooooooo lang heeft geduurt >-< maarja het was carneval en kermis enz en laten we zeggen dat ik er mss heel klein beetje naartoe be geweest >.>. OOH jaah ik ben sociaal geweest! xD ben kei trots op mezelf als zeg ik zelf. Ben ook in Energie geweest jeeej ^-^ voor degenen die niet weten wat het is, zoek het op fzo >.>  t'is kei leuk, al moest ik wel iem met hoogtevrees meesleuren om erin te gaan >-< Goumen'nasai (i'm so sorry). 

Nou ik ga proberen om mss vandaag nog te updaten, maar dat weet ik nog niet echt. Zouden jullie een kort hoofdstuk willen nog deze avond .-. een korte moet wel lukken xD

nou, Peace out! xD en plssss comment en VOTE aub plzzz svp aub het is niet zo'n grote moeite en je maakt hier iemand heeeeeeel blij mee ^-^!!! (mij dus xd) en mss geeft het me wel een boost om zeker weten een hoofdstuk te plaatsten vdg nog >.>

nouja, geniet van jullie dag nog en goodmorning/ good afternoon/ good evening.

ps: ik wil iedereen die dit leest bedanken omdat ik 2.000 reads heb ^-^maakte me heel blij natuurlijk (duuh)