මහ වැස්සේ මම ඔහේ පාර දිගේ ඇවිදගෙන ගියා..... යන්තමට වගේ යන පාර පෙනුනේ පාර දෙපැත්තේ තිබ්බ පොඩි ලයිට් එලි නිසයි.
වැස්සට තෙමිලා මගේ ඇඳුම් ඔක්කොම ඇඟටම ඇලිලා.. සීතල හුලගක් මගේ ඇඟ පන නැති කරමින් ගලා ගෙන ගියත් මම ඒක ගැන හිතුවේ නෑ...
මොකද ඒ සීතල හුලගට බෑ මගේ හිතේ ඉඩ ගන්න...
ඒ මගේ හිතට ඊටත් වඩා සීතලක් අරක්ගෙන තිබ්බ නිසයි.
පන තියෙන මල මිනියක් දැකලා තියෙනවනම් ඒ මම ම තමා...
තව දුර ඇවිද ගෙන යන්න තරම් හයියක් නෑ...... ඒක නිසා මම පාර අයිනේ තිබ්බ පොඩි බංකුවකින් ඉද ගත්තා...
වැස්ස ටික ටික අඩු උනත් ඇස් වලින් නොකඩවා ගලාගෙන ගිය කඳුලු නම් අඩු උනේ නෑ...
හිත අස්සේ කදුලු හිර කරන් ඉද්දි දැනෙන ඒ වේදනාව විදලා තියෙද....
එහෙම නැද්ද.... ඒ වේදනාව නිකම් කවුරු හරි හුස්ම ගන්න ඉඩ නොඳී හුස්ම හිර කරගෙන ඉන්නවා වගේ......
ඒ වෙලාවට පපුව උගුර බෙල්ල පවා රිදෙනවා....
මම හැමදාම එහෙම ඇඩුවා.
ඒත් අද මට ඒ වගේ දුක හිර කරන් ඉන්න තරම් හයියක් තිබ්බේ නෑ.......
යුනි එකෙන් එලියට ආවේ වැස්සට කලින් ගෙදර යන්න හිතා ගෙන.ඒත් බස් එකත් මාව දාලා ගිහින්. ඉතින් මම පයින්ම ගෙදර ආහ්..... නෑ... බෝඩිමට ගෑටුවා.
මම කිම් ටේ හ්යුන්.... ඒත් ඒ ඉස්සර.. එයාගේ ජීවිතේ මේ වගේ පිලිලයක් නෙවෙයි. ලස්සනට ජීවත් උනා. ඒත් ඒ හිතට ආදරය කියලා දෙයක් දැනුනා... ඒකත් මන් වගේම කෙනෙක්ට ආදරයක්...
මම ඒ ආදරේට ඇබ්බැහි උනා. කොච්චර ඇබ්බැහි උනාද කිව්වොත් මාව එයා එපා කියද්දිත් මම එයාට ආදරේ කලා......
ලස්සන හිනාවක් තියෙන ලස්සන ඇස් දෙකක් තියෙන හුරුබුහුටි පුන්චි කොල්ලෙක්ට........ ඒතරමට මගේ හිත පැහැර ගන්න...
සල්ලි කියන දේ උතුරන්න කෙනෙක්ට තිබ්බත් ආදරේ කියන දේ ලග නැත්තම් වැඩක් තියෙද...........
ආදරේ කියන දේ අපි හිතනවට වඩා වෙනස් දෙයක්. ඊටත් වඩා මනුස්සයා කියන කෙනා.........
වෙනස් වීමට තවත් නමක්...........
මගේ කුකීත් ඒ වගේ......
සැරින් සැරේ වෙනස් වෙනවා..........ප්රතික්ෂේපවීම් අතර පිලිගැනීමක් ! ! !
ඒක පිලි ගැනීමක්ද නැත්තම් පලි ගැනීමක්ද..........
___________
Hiiiii........................❤️
මෙතන මගේ කතා කියවන අයත් ඇති කියවන්නේ නැති අයත් ඇති. කියවන අය දන්නවා මම මොන වගේ මැන්ටලයෙක්ද කියලා.......
ඒත් අද දෙන කතාව නම් ටිකක් වෙනස් එකක් වෙයි වගේ.......
හදවතින් කරන කතාවක් මේක......
මගේ නෙවෙයි කෙනෙක්ගේ....... එයා මනඃකල්පිතයි...... ඒත් ඒ කෙනා තුල ඇතිවෙන හැඟීම් ඇත්තටම අපි හෝ සමහරෙක් විඳින විඳවන හැඟීම්...ඉතින් කතාව කියවලා ඔයාලට දැනෙන හැඟෙන දේ මට කියාගෙන යන්න. මෙතනදි මාත් එක්ක විවෘත වෙන්න. ලොක් කරගෙන හිර කරගෙන තියෙන හිත් ටිකකට ඇරලා ඒ දේවල් මාත් එක්ක බෙදා ගන්න කැමති නම්.
ඉතින් මම සීරියස් වැඩිද මන්දා.. 🙄
කමක් නෑ...... කතාව මේ චැපිය කියවලා කෝමද කියන්න මට.......අඩුපාඩු කියන්න. දැනෙන දේ කියන්න.
සමහර විට මේක කියවලා ඔයාලාගෙ අදහස් මත කතාවේ අවසානේ ලස්සනට ලියවෙයි. නැත්තම්....................
කෙසේ හෝ වේවා මේක ff එකක් කියන ගණයටමයි වැටෙන්නෙ... ඒක නිසා සැබෑලෝකයේ ඉන්න මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත ගාවගන්න එපා හැඟීම් ඇර...................😌
එහෙනම් වෝට් කමෙන්ට් කරන්න.
ආදරෙයි හැමෝටම.............❤️
Hashtae_
YOU ARE READING
♡ THAT'S WHY ♡ ѕσmєσnє'ѕ díαrч📖️🖋️
FanfictionCan I speak your heart........ I think it's better for me. but I can't do it. I don't know why.... but I think one day I can call you... may be I can't alive that day............... but I know oneday I'll call you ❤️ - Short story -