Till The End Of The Line

my head has only memories

Y/N's POV

Το δωμάτιο μου ήταν ακριβώς όπως εχθές. Σκοτεινο και βρώμικο,κάγκελα παντού, χωρίς κρεβάτι . Ούτε ζεστασιά. Πρωινό και μεσημεριανό δεν υπάρχει εδώ.Σε λίγο θα ξεχάσω και τι σημαίνει η λέξη "φαΐ". Η μόνη μ επικοινωνία με ανθρώπους είναι με στρατιώτες της Hydra και με το μόνο άτομο που εμπιστεύονται, τον Bucky. Δεν τον βλέπω συνέχεια, τον παίρνουν καθαρό και επιστρέφει σε εμένα είτε ματωμένος είτε σαν να είμαι άγνωστη του. Ξέρω τι του κάνουν και για αυτό δεν θέλω να το συζητήσω.

Μια φορά θυμάμαι ένας ψηλός άντρας έφερε μια μικρή κούπα με σχεδόν 3 γουλιές γάλα . Όσο και να ήθελα να το πιω, να νιώσω και να θυμηθώ την γεύση του αντισταθηκα. Γύρισα και αντίκρισα τον Bucky με δάκρυα να με ζητάει στην αγκαλιά του. Κάθησα δίπλα του και του έδωσα να πιει το γάλα.
~~~~
Bucky:Doll please you are really weak you won't survive, drink it

Y/N:Honey I am fine,jus-

Bucky:Don't make me repeat it,just drink it ,don't worry about me,pl- please.
~~~~
Στην τελική το ήπιε αυτός. Κατάλαβα πως το ευχαριστήθηκε αλλά από την άλλη ένιωσε άσχημα για εμένα που έπρεπε να συγκρατηθώ να πιω το γάλα,καθώς πεινούσα παρά πολύ.

🌌See you in next part 🌌
(I am new so if you want me to change something pleasee tell me, thank you)