The Riddle of Hell

Prolog

,, Bo życie to największa zagadka''

- Szefowo. - Do jadalni, w której siedziała kobieta, wszedł mężczyzna.

- Tak? - odpowiedziała młoda kobieta, która właśnie kończyła swój posiłek.

- Pański mąż - zaczął, nie spoglądając na nią przez ból, który czuł - niestety zginął podczas akcji. - W oczach kobiety stanęły łzy, a barwy z jej twarzy odpłynęły i wcześniejszy uśmiech zniknął. Z jej twarzy dało się wyczytać tylko i wyłącznie ból. Pierwsze łzy zaczęły spływać po policzkach, a jej idealny makijaż zaczął się rozmazywać wraz z łzami. Jedyną rzeczą, jaką kobieta teraz odczuwała, była pustka; czuła, jakby cały jej świat został roztrzaskany na jej oczach.

- Gdzie jest jego ciało? - wychlipała cichutko kobieta.

- Pan Isaac i reszta jego oddziału już z nim tu jadą - odpowiedział chłopak i wyszedł, zostawiając załamaną kobietę w pomieszczeniu.

***

W ten okropny piątkowy poranek wiele osób zgromadziło się na prywatnym cmentarzu rodu Ross, żeby godnie pożegnać swojego szefa, przyjaciela czy nawet męża. Najbliżej opuszczanej trumny stała zapłakana kobieta w ramionach Isaaca, jednego z najlepszych przyjaciół zmarłego mężczyzny. Podczas całego pogrzebu kobieta dostała wiele kondolencji i słów, które miały podnieść ją na duchu, lecz tego nie zrobiły. Pierwszą rzeczą, którą zrobiła wycieńczona kobieta po powrocie do domu, było położenie się do łóżka i nieudolna próba zaśnięcia. Po wzięciu mocnych środków nasennych kobieta wreszcie odpłynęła.

***

Miesiąc po całym incydencie kobieta podjęła kolejną próbę normalnego funkcjonowania, która w tym momencie została zaburzona. Stoi przed lustrem w łazience i w trzęsących się dłoniach trzyma pozytywny test ciążowy.

***

Witam wszystkich którzy postanowili zacząć czytać tą książkę. Mam nadzieje, że tematyka jak i fabuła się wam spodoba. Z góry przepraszam za wszelkie błędy które popełniłam lub popełnie w następnych rozdziałach. Życzę wam miłego czytania.