Yazardan:
Şengül söylemişti. Suzan artık Ömer'in gerçek oğlu olduğunu biliyordu. Ama Ömer'in haberi yoktu.
Kadir bir sinirle
"YENGE git artık işimiz var"
dedi Kadir.
"Neyse Suzan Hanım ben diyeceğimi dedim gereğini yapmak sana düşer."
diye söylendi ve kapıya yöneldi.
Her şeyden habersiz Ömer ise
"Yengem ne dedi bilmem ama kusura bakmayın biz işimize dönelim" dedi ve içeri girdi
"Suzan Hanım Ömer'e söylemesek" mahçup duruyordu Kadir.
"Kimse duymasın lütfen! En azından şimdilik"
Suzan tedirgin gözüküyordu.
İşleri bitirip gittiler.
Evde
"Ya abi Suzan Hanım bana niye öyle baktı? Yengem ne dedi acaba?" merakla cevap bekliyordu Ömer.
"Bilmiyorum abicim, yengem ve entrikaları" diye geçiştirmeye çalıştı Kadir.
"Hadi gel Emel'i alalım daha fazla yengemde kalmasın" dedi yutkunamayan Kadir.
Kümesin üst kısmında Asiye ile kaldıkları yatağından kafasını kaldırıp
"Ben burdayım" deyip gülümsedi Emel
"Abicim sen ne zaman geldin?" bugün Ömer fazla meraklıydı.
"Ablam getirdi"
"İkiziiiim nerdesiiin??" Cidden meraklıydı.
Kafasına çıkardı
"Burdayım" gözleri ağlamaktan şişmişti.
"Noldu sana neden böyle gözlerin" Kadir sinirlenmişti.
"Berk ağlatmış" dedi kaşlarını çatan Emel
"Berk ne alaka?" Ömer hala soru soruyordu.
"Ya o olay öyle değil" diyerek aşşağıya indi Asiye.
"Noldu" dedi Kadir.
*Olayı anlattı Asiye*
"Asiye iyide kötü mü demiş Doruk?" Ömer meraklı gözlerle baktı Asiye'ye.
"İyi mi? Ev tutarım demiş"
"Abicim ev tutucam dememiş ki isterse tutarım demiş" dedi alttan alan Kadir.
"Uyum sağlayacak demiş bunu açıklayın?" Asiye Doruk'u affetmek istiyordu ama aynı zaman da olduğu gibi kalmak istiyordu.
"İkizcim o çocuk senin için iyi biri olmadı mı sınıfın ortasında senin için disiplin cezası almadı mı bizimle iyi geçinmek için çabalamıyor mu? Senin için. Sen de onun için biraz alttan almayı öğreneceksin. Kayak şampiyonu olmuş seninde öğrenmeni istiyor olay bu." Ömer uzun bir cümle kurmuştu.
Asiye'nin kafası karıştı. Bir yandan kendi inandığı bir yandan kardeşlerinin mantıklı sözleri.
Bir şey yapmalıydı.
"Yarın okulda Doruk ile konuşucam" dedi net bir şekilde.
"Doruk abi ile ayrıldınız mı?" üzülmüştü Emel.
"Henüz değil:')" dedi buruk gülümsemesi ile Asiye.
İçeri birileri geldi
"OOOOOOOOOO kuzenler ne kaynatıyorsunuz" dedi neşesiyle Oğulcan.
"Asiye sen iyi misin? Okulda da durgundun. Bir de Doruk Berk'e ölümcül bakışlar atıyordu siz ayrıl-" Aybike sözü kesilince bozuldu.
"Ayrılmadık" çok netti Asiye.
Doruk'tan
Asiye'nin söyledikleri kafamdan çıkmıyordu. Ama asıl takıldığım Berk'in neden böyle bir şey yaptığıydı.
Eve biraz geç gittim.
"Oğlum nerdesin telefonlarımızı da açmıyorsun" dedi annem telaşla.
"Hergele anneni telaşlandırmaya utanmıyor musun" dedi babam.
Halbuki kendisi 17 yaşında evden kaçtı neyin kafası bu?
"Hayır utanmıyorum" dedim Melisa gözlerini öyle açtıki yerinden çıkıcak sandım.
"Yürü git lan odana çıkma sabaha kadar" babamdan beklenen laflardı bunlar.
"Baba morali bozuk gitmeyin üstüne" her şeyim, kardeşim bir o anlıyor beni.
Odama çıktım çıkarken de babamın bana argo kelime hakaretlerine maruz kaldım.
Sanırım ilk defa yapacağım bir şey yaptım. Melisa dışında bir kız için ağladım. En son bir kız için ağladığımda 13 yaşındaydım. Onda da Melisa hastaneye kaldırıldığı içindi.
Asiye dengemi bozuyordu ama bu benim ona daha çok bağlanmamı sağlıyordu.
Onu kaybetmekten korktuğum için ağlıyordum.
Melisa odaya girince elerimle yüzümü sildim.
Melisa'dan
Abimi ilk defa benim dışımda bir kız için ağlarken gördüm.
Asiye fena yapmıştı abimi.
Ama bu hali daha iyiydi.
Gözlerini silmeye çalıştı ama ben göreceğimi gördüm.
"Abim ne oldu size?" diye sordum.
"Berk aptalı bana bir kaç soru sordu ben de kendimi yanlış ifade ettim konuştuklarımızı Asiye'ye ötmüş" abim Berk derken öyle bastırdıki bir şey yapacağından korkuyorum.
"Abim, canım, beni koşulsuz seven tek insan bir şey yapıpta beni sensiz bırakma" diye mırıldandım
"Merak etme abicim dersini vericem ama sizsiz kalmam"
Merhabaaaa Kardeşlerim dizisinin 11. Bölümünden devam ediyorum umarım beğenmişsinizdir.🙏
Sınır
10 oy
7 yorum
