13. Bölüm

170 18 6
                                    

Multimedia :george 
İyi okumalar..

"hey hey dur".  Beni resmen duymamazlıktan geliyordu ya. Ama ben ne yaptım? Benden beklenmeyecek bir şey yapıp elini ısırdım.

"ah" yüzünü buruşturup "sen tam bi baş belasısın."  dedi. Ardından kolumu tekrar tutup uçurumun başına götürdü.

Uçurumun başına geldiğimizde başına evet yanlış görmediniz başına oturtturdu ve bacaklarımızı sarkıttı.

"Aman tanrım George senden nefret ediyorum " dedim korku ve alaylı bir ses tonuyla ve ardından George 'a sarıldım.

" Ahh bebeğim eminmisin hiç de öyle görünmüyor " dedi sırıtarak. Pislik işte.

"Beni deli etme! Korkudan sarıldım."  dedim öfkeyle. O da benim aksime çok rahattı ve sırıtarak,  "hı hı eminim öyledir"  dedi. Ahh!

"Evet seni dinliyorum" dedim. Ehh haliyle buraya neden geldiğimizi merak etmiyor değilim.

Sözlerimin ardından gerildi ve yüzündeki sırıtışı silip dik bir pozisyon aldı.

"Uzatmaya gerek yok isabel. Kısa keseceğim. Bak ben sana göre biri değilim. Sandığından daha kötüyüm. Benden uzak durmalısın. Geçmişim bir karanlıktan ibaret. Öfke sorunlarım var. Sinirli bir anıma denk gelirsen gözüm seni bile görmez. Seni mahvedebilirim en iyi halin hastanelik olursun. Kötüsünü sen tahmin et " bu söyledikleri resmen kalbime yumruk atmıştı. Gözlerine baktığımda duygusuzluk gördüm gözleri hiç bir duyguyu barındırmıyordu.

"Yani anlayacağın uzun lafın kısası yoluma çıkma!!"  dedi sinirle. Bu ani değişimi şaşırmama neden olmuştu.

Başımı eğdim ve uçurumun aşağısına baktım. Üzülmüştüm.

Hafif buruk bir gülümsemeyle "sayende korkumu yendim"  dedim. O da aynı şekilde gülümsedi.

"Sandığından daha güçlüsün " dedi.

" gidelimmi artık? " diye sordum.

"olur."  deyip ayağa kalktı.

Yol boyunca hiç konuşmamıştık. George sessiz ve hissizdi. Evimin önüne geldiğimizde arabayı durdurdu. Kapıyı açtım ve George 'a  döndüm.

"iyi geceler ve hoşçakal George kendine iyi bak görüşürüz. Ah pardon görüşmeyecektik dimi ya unuttum. " dedim yalanla unutmak mümkünmü?!

" ahh yapma isabel bu konuda anlaştığımızı sanıyordum. "

" tamam tamam. Sen beni aldırma " diyerek arabadan indim.

3-4 adım attıktan sonra George arkamdan seslendi:

"iyi geceler ve hoşçakal cerafin. 

(serafin diye okunuyor.)

Bana ilk defa soyadımla hitap etmişti. Ahh onu çok özleyeceğim ama yapacak bir şey yok hayat devam ediyor ve ben George 'suz yaşayabilirim..

Merhaba yb le karşınızdayım. Merak edenler için söylüyorum :george' un okunuşu corç bilginize. Başka okuyamadığınız isim olursa haber verin. Ayrıca vote ve yorum yapmayı unutmayın rica ediyorum yani emeğe saygı lütfen vote ve yorumlar çok azaldı.
Teşekkürler..

Senden Önce ÖlümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin