Demons

18

Chapter Eighteen. 
Έβαλα την ζώνη μου και έκατσα πίσω στο κάθισμα. Γύρισα και κοίταξα τον Zayn που παιδευόταν με την ζώνη.Έβρισε μέσα από τα δόντια του και άρχιζε να νευριάζει. Προσπαθεί να δέσει την ζώνη του και το ότι δεν μπορεί τον νευριάζει. 
• Χευ.. (έπιασα την ζώνη του και με απαλές κινήσεις την κούμπωσα) Δεν είναι ανάγκη να νευριάζεις. (του είπα)
• Μπορούσα να την κουμπώσω και εγώ! (είπε και γέλασα) 
• Φυσικά και μπορούσες! (είπα και γύρισα μπροστά) 
• Αλήθεια! (είπε) Λίγο χρόνο ήθελα.. (υπερασπίστηκε τον εαυτό του) 
• Εντάξει. Πες μου να σε λύσω μετά! (χαμογέλασα και έκανε μια φάτσα ) 

Οι αεροσυνοδοί περνούσαν για να ελέξουν αν όλοι ήταν στην θέση τους και φορούσαν την ζώνη τους. Λίγο μετά οι ρόδες του αεροπλάνου πατούσαν στην Μαδρίτη. Αφού μπήκαμε στο λεωφορείο για να πάμε στο εσωτερικό του αεροδρομίου και αφού πήραμε τις βαλίτσες μας. Καλέσαμε, ο Jai δηλαδή μιας και είναι ο μόνος που ξέρει ισπανικά, ταξί να μας πάνε στο ξενοδοχείο. 
• Δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε όλοι μαζί! (πετάχτηκε ο αδερφός μου, μια χαρά δεν μιλούσε τόση ώρα) Εννόω πως είμαστε.. (μας μέτρησε γρήγορα) 11 άτομα! (είπε) Θα μας περάσουν για συμμορία! ( όχι ότι δεν είναι οι μισοί) 
• Και γιατί να μην μας περάσουν για τουρίστες? (ρώτησα εγώ) Αφού δεν ξέρει και κανείς Ισπανικά. (ο Jai με κοίταξε) Εκτός από τον Jai.
• Έχεις ένα δίκιο.. (είπε πιο σιγά)

Θα του απαντούσα αλλά ήρθανε τα ταξί στο ένα μπήκα εγώ ο Louis, o Zayn και η Christi και στο υπόλοιπα δεν έχω ιδέα πως μπήκανε. Ο ταξιτζής ρώτησε κάτι στα Ισπανικά. Λογικά που πάμε.  Που είναι ο Jai όταν τον χρειάζεσαι..
• Δεν μιλάμε Ισπανικά.. (είπε ο Louis)
• Ούτε εγώ αγγλικά! (είπε σε σπαστά αγγλικά. Ωραία πέσαμε σε ιδιοφυία)
• Και τώρα? (λέει ο Zayn)
• Θέλουμε να πάμε.. (άρχισε να λέει αργά η Christi)
• Δεν καταλαβαίνω! (εε μα και αυτός, δύο φράσεις έμαθε και αυτές άχρηστες είναι)
• Δεν μας νοιάζει! (είπα και χαμογέλασα) Στο ξενοδοχείο Gorrión. (είπα )
• Ωωω! Sí, Gorrión! (χαμογέλασε και έβαλε μπρος, πάλι καλά θεέ μου) 
• Ευτυχώς! (μουρμούρισε ο Louis που είχε καθίσει μπροστά) 
 
Στην υπόλοιπη διαδρομή δεν ξαναμιλήσαμε. Όταν φτάσαμε οι υπόλοιποι μας περίμεναν στην πόρτα του ξενοδοχείου. Πλήρωσα μιας και ήμουν η πιο καλή στην συνεννόηση με τους Ισπανούς λόγω εμπειρίας.
• Γιατί αργήσατε τόσο? (ρώτησε ο Niall)
• Δεν ήξερε αγγλικά ο ταξιτζής. Δεν ξέραμε ισπανικά εμείς. Δεν θέλει πολύ.( είπε ο Louis )
• Άντε πάμε μέσα. (είπε ο Liam και τον ακολουθήσαμε) 

Ο Jai πλησίασε στον ρεσεψιόν για να πάρει τα κλειδιά των δωματίων μας. Μετά από λίγο γύρισε χαμογελαστός και κρατούσε κάρτες στα χέρια του.
• Λοιπόν αυτή είναι δικιά μου και του G..(έδωσε την κάρτα στον George) Αυτή του Niall και του James (την έδωσε στον Niall) του Liam, David και Harry.. (τους την έδωσε) Αυτή είναι δικιά σας. (με κοίταξε και μου την έδωσε)
Και αυτή του Louis και της Christi.  (τους την έδωσε) Πάμε? Είναι όλα στον τρίτο.