Demons

30

Chapter thirty.

• Ήταν ένα λάθος, ενταξεί? (Του φώναξε)

• Ένα λάθος που ποτέ δεν σκέφτηκες να διορθώσεις! (της είπα)

• Έχασα τα ίχνη σας.. (είπε πιο σιγα)

• Γιατί λες και ψέματα? Μείναμε στο ίδιο σπίτι ακόμα τρια χρόνια και ύστερα πήγαμε μισό χιλιόμετρο μακριά! (είπα)

• Δεν καταλαβαίνετε ήσασταν μικροί.. (ύψωσε τον τόνο της φωνής της)

• Κοίτα, δεν θα φωνάζεις κι όλα. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα!(της είπε ο George)

• Δεν εχει έρθει ακ-(έλεγε ο Zayn όπως έβγαινε από το ασανσέρ με τον Harry)

• Εσύ ειδικά δεν είσαι ακόμα ενήλικος (συνέχισε να του λέει η Jenny μα τι θράσος που έχει)

• Πως τολμάς? (Της φώναξε) Εσύ είσαι αυτή που θα έπρεπε να ντρέπεται! Και το ότι είμαι ανήλικος δεν σημαίνει κάτι. Εντάξει? Η Emily είναι νεκρή και εσύ το έμαθες τώρα δεν θεωρείσαι μητέρα.(συνέχισε)

• Η Emily θα καταλάβαινε..(είπε σιγά)

• Η Emily θα σε έβριζε χειρότερα. Δεν μπορείς να φανταστείς σε ποια περίοδο την άφησες! (είπα εγώ)

• Απλά φύγε! Εντάξει μην αφήσεις και τα άλλα σου παιδιά! Α και που'σαι (είπε σιγά) μην βρεις ξαφνικά τα ίχνη μας.(της είπε και έφυγε στον πάνω όροφο)

• Σας λυπάμαι.. (είπε ξαφνικά ο Jai) Κυριολεκτικά είστε απλά αξιολυπητη. Αφήσατε άτομα που φέρατε στην ζωή στην τύχη τους.(συνέχισε)

• Είχανε τον πατέρα τους.( του απάντησε)

• Κυριολεκτικά τους ξεχάσατε από την πρώτη μέρα..(είπε απογοήτευμενος και ακολούθησε τον George)

• Τι έγινε μόλις? (ρώτησε ο Zayn)

• Ήρθαν τα άνω κάτω. (είπε ο Louis)

• Για φαγητό δεν πήγατε? (ρώτησε ο Harry που είχε έρθει με τον Zayn)

• Σας το έλεγα εγώ, το φαγητό είναι γεμάτο εκπλήξεις.(είπε ο Niall)

• Σκάσε.Δεν είναι η ώρα. (τον διέταξε η Christi)

• Πρέπει να φύγουμε, να πάμε στο αεροδρόμιο..(είπε αργά ο Zayn)

• Η βαλίτσα μου..( συνειδητοποίησα)

• Μην ανυσηχείς στην έχω φτιάξει εγώ(μου απάντησε ο Zayn)

• Φεύγετε? (ρώτησε η Jenny)

• Ποια είναι η κυρία? (Ρώτησε ο Harry)