Zawgyi
"ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္ၿပီ ေကာ"
မ်က္စိေရွ႕က ေကာင္ေလးကို ေဝ့ဝူရွန႔္ တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ အလုပ္သမားေတြအတြက္ ဝတ္စုံနဲ႔ေတာင္ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ အေရာင္အဝါက ေမွးမွိန္သြားျခင္းမရွိ။
ဒီေကာင္ေလးက ေယာက္်ားပီပီသသေခ်ာတာဟု စိတ္ထဲမွ မွတ္ခ်က္ခ်မိေသး။
"ငါ့ကို သခင္ေလး လို႔ေခၚ"
"ဗ်ာ။ ဟိုေလ ေဝ့ရင္း လို႔ေခၚလို႔မရဘူးလား"
"သခင္ေလးဆိုတာက ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
ငါကမင္းထက္ အသက္ႀကီးတယ္ေနာ္"
"သခင္ေလးဆိုတာက အိမ္ေတာ္မွာရွိတဲ့ လူေတြအကုန္လုံးက ေခၚတာေလ။ ေကာက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္ဆိုေတာ့ သူမ်ားေခၚတာနဲ႔ အတူတူ မေခၚခ်င္ပါဘူး"
ေဝ့ဝူရွန႔္ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ ဟန႔္လိုက္ၿပီး
"ဟုတ္ၿပီ။အေမးအေျဖ ၃ ခု တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ေမးမယ္။မင္း ငါ့ထက္ အမွတ္မ်ားရင္ ေခၚခြင့္ျပဳမယ္"
"သေဘာတူတယ္"
ေဝ့ဝူရွန႔္က စၿပီးေမးတယ္။
၁။"ေက်ာမွာ အနာအႀကီးႀကီး ေပါက္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္က အိပ္ရင္ ဘယ္လိုအိပ္မလဲ"
"ဟားဟား လြယ္လြယ္ေလး ေမွာက္ၿပီး အိပ္မွာေပါ့"
"မွားတယ္။ မ်က္စိမွိတ္ၿပီးအိပ္မွာေပါ့"
၂။ " အသားျဖဴတဲ့လူရယ္ အသားမည္းတဲ့လူရယ္ ညားၿပီးေမြးလာတဲ့ ကေလးရဲ႕ သြားက ဘာအေရာင္လဲ"
" သြား ဆိုမွေတာ့ အျဖဴေရာင္ေပါ့ ေကာရဲ႕"
"မွားျပန္ၿပီ။ ေမြးကင္းစ ကေလးက သြားမွမေပါက္တာ"
"ဟာ ဗ်ာ ေကာ ကတ္သီးကတ္သတ္ေတြ မေမးနဲ႔ဗ်ာ"
ေရွ႕ကေန ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး ေဝ့ဝူရွန႔္ တစ္ေယာက္ အားရပါးရရယ္ေလတယ္။
"ေဝ့ရင္း။ ရယ္ရင္ အရမ္းလွတာပဲ"
ေကာင္ေလးရဲ႕ အေျပာစကားေၾကာင့္ ေဝ့ဝူရွန႔္ တစ္ေယာက္ ရယ္ေနတာေတာင္ တြန႔္သြားရတယ္။
၁။"ဒီတစ္ခါ ကြၽန္ေတာ္ေမးမယ္။
လွ်ပ္စီးလက္တာကို ျမင္ၿပီးမွ ဘာလို႔မို႔ၿခိမ္းတာကို ၾကားရတာလဲ"
